หวงรักพันธนาการเถื่อน
คอลูก หอมแก้มอวบหนึ่งครั้ง เดินไปอาบน้ำก่อนจะรีบสวมเส
โหเพราะเด็กใหม่อู้งาน” ดาหลาสั่
งดินจะไม่ตื่นอย่างที่เคยเป็นเสมอ เพ
ไมวุ่นวายมากขนาดนี้เมื่อได้ยินเด็กคนหนึ่งบอกว่าอาหารจะส่งไปตึกใหญ่ที่อยู่ริมแม
ลยเวลา” ดาหลาเสียงเข้ม งามฟ้ารีบตั้งหน้าตั้งตาล
โมงอาหารเช
้าน ดาหลาไม่ว่าอะไร หญิงสาวรีบเดินกลับบ้านหลังเล็ก เธอ
ธออุทานตกใจ แหงนหน้ามองเจอฆนศิลาใบหน้าสวยเกลี้ยงเกลาซีด
า ดูดี กลิ่นหอมจากเรือนกายสูงใหญ่
ขวางทางฉัน” ท่าทีถือเนื้
้ชายคนนั้นอีกแล้ว
น้า…” เสียง
ีก ที่จริงเราควรเป็นเพียงคนรวมโลกกันเท่านั้นถ้าฉันไม่สงสารคนใกล
ห้อับอาย เธอไม่เข้มแข็งอย่างที่ใจคิดเลยเมื่อเจ
้องเรียกฉันเหมือนเด็กในบ้านคนอื่น” ฆนศิลาดวงตาราบ
ลังกว้าง สูดหายใจ
ียงร้องดังมาจากบ้านหลังเล
เท้าวิ่งแต่ตะโกนเสียง
นศิลาซึ่งลงมาจ๊อกกิ้งหันก
ับเด็กเลยให้ตายสิ ยังไงตนจะหลีกเลี
ไปหน้ารั้วบ้านเพื่อใส่บาตรพระสงฆ์ ลูกชายลุกขึ้นว่าง่าย เธอจึงเตรียมนมกล่อง ปลากระป๋องของแห้งที่เอ
ษปู่ที่ทำให้เธอต้องมาเจอคนใจร้ายอีก ห
จ ดินทำตามแม่เก้ๆ กังๆ แม้จะเคยใส่บา
หว่างทางเดินรถคันหรูวิ่งมาด้วยค
อ๊
นว่ามีคนเดินอยู่ “ดิน! ลูกเป็นไรไหม” งามฟ้าสำรวจลูกด้วยค
” เด็กชายดินงอแ
ือโดนพื้นถนนเสียดสีจนถลอกกอดลูกแน่น รีบอุ้มเ
ด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ งามฟ้าหยุดหันไปมองนิดเดียว ก่อนจะ
อนใหม่ด้วยนะ บอกว่าฉันเป็นใคร ไม่อย่างนั้นฉันจะฟ้องพี่
อยู่” แม้บ้านรีบเชิญคนที่เจ้านายชวนมาร่วมทานมื้อเช้าด้
ปลี่ยนเป็นสดใสขึ้นทันตา รีบก้าวเดินเข้าบ้าน ดาหลามองตามสองแม่
นศิลาเลิกคิ้วหันไปทางแม่บ้าน ดาหลาเข้าไปใกล้
่าคะ” ปานขวัญย
ต่ดีใจที่ได้รับเชิญครั้งแรกให้ทานมื้อเช้าที่คู่หมั้นเคยบ
ขวัญเอาใจแม่บ้านค
ายอีกคน ฆนศิลาเสียอีกที่ทานได้น้อย
รอกค่ะ แค่ตกใจหกล้มกันทั้งแม่ทั้งลูก ดิฉันเลยอ
นขวัญเรียกคู่หมั้นเม
บ” ฆนศิลา
ต้องไปที่ฟาร
ายคู่หมั้นดูแลอยู่แต่คนเป็นพี่ใหญ่ก็ลงไปทุกเดือนเพื่อต
จ แต่ปานขวัญดีใจมากที่ได้ยิน เพราะเธ
ญจะมาทานมื้อเช้า
้งที่ไม่เคยคิดต้
ิทแล้วจึงคลายมือเล็กที่กำไว้มองดูแผลที่ปลุกปล้ำนานแสนนานเพื่อจะทายาแดง
ณแม่ วันหลังเลี่ยงเธอหน่อยก็
่เรื่อง ตอนนี้เธอไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น อยู่ที่นี่เพื่อรอเวลาจากไปก็เท่านั้น งามฟ้าเตือนตนเองก่อนจะลุกขึ้
วหลังเดินดีๆ นะ ลูกเธอเหมือนกัน อะไรมายืนขวา
ไม่ได้ตอบรับคำสั่งนั้น ปานขวัญเห็นคนใช้ใหม่สวยแล้วรู
ินออกจาก
” ปานขวัญเสียงสูง ดาหลา
วัญสิ” ดาห
งามฟ้าถาม เธอยั
ใหญ่เลยนะคะ นี่คุณหญิงแม่เจ
ื่องนี้ถึงคุณหญิงรุจยา ตัวเธอเองยังไม่พ
หากทำอะไรใ
ัญยิ้
” ฆนศิลาเดินเข้
เจอใบหน้าเย็นชาของฆนศิลา จึงรีบ
ธอไม่คว้าลูกหลบ ป่านนี้ดินอาจบาดเจ็บมากแต
รหรอกค่ะ”
มองตามหลังบางในชุ