หนี้รักจอมพยศ

มรักเปลี่ยนแปลงคนได้จริงๆ เพียงไม่กี่เดือนหลังงานแต่งงานของน้องสาวจอมยุ่งของเขา ‘ช้องนาง’ เพื่อนสนิทของน้องสาวจาก

ัดเป็นเพื่อนหนูนาเลยนะคะ” หญิงสาวหัวเราะเสียงใสข

าง” เขาเอ่ยแ

งเขาไม่ได้รังเกียจการเดินซื้อของตามตลาดฝุ่นตลบแบบนี้ เพียงแต่หน้าที่การงานทำให้เข

ลัยจนจบและต่างคนต่างทำงานของตนเอง น้องสาวของเขาทำงานด้านโปรแกรมคอมพิวเตอร์และน้องสาวของเขาเพิ่งแต่งงานแบบสายฟ้าแล็บไป

ื่อไม่นานมานี้ทั้งสองก็ได้ปรับความเข้าใจกันดี แม้ว่าชายหนุ่มของช้องนางจะเดินทางไปต่างประเทศเพื่อเคลียร์ปัญหาบางอย่างที่ยังค้าง

งพลาสติกใหญ่ๆ สองใบในมือของเขาเป็นผลการช้อปปิ้งของเธอเอง “ของที่นี่

บโคมไฟกะลามะพร้าวที่หิ้วให้ช้องนาง

้าสักสองสามชุดแล้วเร

ือนเก่าของเขา “ห้าทุ่มแล้วนี่

ไม่พอใจทันที “ฉันทำเองน

ขารีบแก้ตัว “แต่เสื

เสื้อผ้าอย่างสนุก เธอแนะนำชุดเดรสลายดอกไม้เล็กๆ สีม่วงบนพื้นส

ตัวเองต่อหน้ามานพให้เขาช่วยเลือก ช

ั้นแหละ เหมาะกับห

ยวค่ะ” เธอสารภาพ “แต่จร

อยากได้กี่ชุดพี่

งนางส่ายหน้าไปมา “ห

้ผมหยักสวยของหญิงสาวอย่างหยอกล้อ “ถ้าหมวยเล็กอยากได้ พี่ก็ซื้อให

ตัวเองแสบสันขนาดไหนเรื่องการช้อปปิ้งเนี้ย! “เอ

่กินฟรี” เขาหั

ร้านของหนูนา

น ไปเลือกเ

ปส่งเสื้อให้ไอริณถือ “ขอดูเสื้

ัวนี้ดีกว่าค่ะ” ไอริณแนะนำ “เข้าชุดกันแล้วทำให้ดูเป็นหวาน

ากได้หลายชุดเลย” ช้องนางพูดอย่างจริงใจ มอง

ริณยิ้มกว้าง เธอภูมิใจเวล

ี่นี่ทุกค

าดผมลูกไม้สีชมพูส่งให้ช้องนาง “ถ้าใส่แล้วไม่พอดียังไงเอามาให้

ุณทำเองเหรอ

งรักนะคะ” ไอริณรู้สึก

จ “ปกติฉันก็ไม่ค่อยซื้อเสื้อผ้าเท่าไหร่ เล

้ตามสบาย

องมานพเป็นเชิงขออนุญาต เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้ารับเธอก็รีบยื

มดนี้

างจัดเสื้อผ้าใส่ถุงกระดาษอย่าง

คุณม

มกับแจ้งราคาให้กับมานพ เขาพยักหน

องทอนน

ไอริณทำตาโต “คุณไม่ต้อง

.. คนไทยที่พยายามยืนด้วยแบรดน์ของตนเอง

ะ” ไอริณรู้สึกขัดๆ เขินๆ เธอยังไ

ี่อีกนะครับ” เขายิ้มและรับถุงเสื้อมาจากมือขอ

ะก็...ฉันท

ออุดหน

ผ้าถุงใหญ่พร้อมทั้งข้าวของที่ซื้อมาก่อนหน้านี้แล้วของช้องนา

ติดหน้า

นคนเมื่อกี้

ักดี แล

ทำหน้าตายเลย หน

พี่ยังไม่ร

าไม่ไปฟ้องใบเ

มานพโคลงศีรษะไปมา “ส

มร้อนๆ กิ

าแน่ใจว่า

! เห็นแบบนี้นะ หนู

ูว่าจะกินได

ตรียมขับออกไปเผื่อหาอาหารรอบดึก ชายหนุ่มกลับอดคิดถึงแม่ค้าหน้าหวานเมื่อครู่ไม่ได้ ราวกับเคยพบเจอที่ไหนมาก่อ

าแล้วร้องไห้จ้า ทั้งน้ำมูก น้ำตาแทบแยกกันไม่ออก วัน

ูดแบบนี้เดี๋ยว

ร้านที่จัดสวยงามแม้จะเป็นแค่แผงขายของในตลาดนัดเท่านั้น มานพส่ายหน้าไปมาแล้วเดินตามไปหยุดยืนหน้าร้าน แต่เพราะตั

้าของแผงเสื้อทักทายลูกค้าหนุ่มร

งถุงช้อปปิ้งของช้องนางที่พ

หญิงสาวยิ้มให้แบบเป็นกันแล้วหันไปสนใจลูกค้าสา

เมื่อมือของเขาว่างแล้ว เขาก็จัดการเลื่อนเนคไทแล้วดึงมันออกจากค

างสูงอย่างไม่ตั้งใจ แต่เมื่อเห็นเขากำลังขดๆ สายเนทไทใส่กระเป๋า

ไม่ใช่เนทไทแล้วคุณต้องคลี่มันออกแล้วม้วนเก็บ

กใจที่จู่ๆ เขารู้สึกคุ้นๆ ใบหน้าของหญิงสาว แต่...จะเป็นไปได้หรือ

่ม้วนเก็บเรียบร้อยแล้วส่งคืนให้เข

ห้อย่างเป็นกันเอง “เสื้อผ้าร้านขอ