คุณพ่อทวงรัก

โนบราเวลาอ

เขี้ยวแทบจะคำรามเป็นลูกไฟ ผู้ชายคนนี้เลวร้าย แย่เกินบรรยาย! รินนาปัดมือร้อนจัดท

ึ?” เขาเปิดฉาก รั้งประตูรถเต่าคันน้อยไว้ทันก่อนท

วขางามข้างหนึ่งยังคาอยู่ที่พื้นถนน จึงไม่รู้ตัวว่ากระโปรงทรงแคบมันรั้งขึ้นสูง ทำเอาเลออง

สนิท แววตาลุกวาวด้วย

คุณเป็นแม่ของเขาคงไม่อยากให้เกิดเรื่องอย่างวันนี้อีกไม่ใช่รึ?” เขา

ป็นเพื่อน แต่ฉันขอเตือนไว้เลยว่าอย่าใช้ม

แม่ปรองดองกัน ซึ่งจุดมุ่งหมายหลักในชีว

างที่เขาแสดงออกว่าล่วงรู้ความในใจของเธอทะลุปรุโปร่ง แววตาวาววับของเลอองบ่งบอกความกระหายอยากชัดเจน เต็มเปี

คยกับประเทศไท

ลังพัฒนาแถบนี้เป็นแหล่งค้าอาวุธชั

อดและอยู่เบื้องหลังสงครามค

ทำเป็นว่าไม่กลัว ไม่หวั่นเกรงต่อสายตาคมกริบของนักค้าอาวุธสงครามตัวเอ้ เธอจึงยอมเปิดประตูรถออกกว้างแล้วลุกขึ้นยืนประจันหน้า ในมือกำกุญแจรถไว้พร้อมที่จะ

แล้ว... คุณชักจะค

ี่คุณเสนอมาจะซื้อเด็กตามใจชอบได้หน้าตาเฉยงั้นเหรอ?! เชิญคุณขนเงินคาว

ชั้นดีทุกแก้วที่เขาเคยชิมเสียอีก เธอเร่าร้อนซึมลึก ซาบซ่านจนเขาอยากจะไล้เลีย ดูดดื่มและพร้อมจะค้นหาความหฤหรรษ์จากผู้หญิงคนนี้ทุกลมหายใจ... ร่างสูงใหญ่ไม่ได้อนาทรร้อนใจต่อท่า

่างบางปัดมือแกร่งออกเมื่อเห็

งการเป็นม

มากกว่าที่คิด ใช้ชีวิตส่วนตัวเป็นเส้นตรงอย่างระมัดระวัง บางทีงานอดิเรกของเธออาจจะเป็นถักโครเชต์ไม่ก็อ่านหนังสือเล่มโตอยู่เงียบๆ ใน

สียหลัก หล่นตุบลงไปนั่งบนเบาะรถตามเดิม เรียวขางามเผลอแยกออกเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัวซึ่งนั่นทำให้เขาลอบมองชั้นในสีขาวเ

ียบร้อยแต่สร้างความร้อนแรงได้ราวกับเปลวเพลิงหากผู้ชายกระตุ้นได้ถูกจุด ถ้าเพียงแต่จะลอกเปลือกภ

นถือเป็นค่าตอบแทนที่คุณควรจะได้ ถึงเรื่องมันจะกะทันหัน

คุณเป็นใครกันแน่ จู่ๆ ก็โผล่มาอ้างสิทธิ์ในตัวลูกชายฉัน

็นบุตรบุญธรรมเรียบร้อยแล้ว” เลอองกล่าวอย่างนุ่มนวล ขัดแย้งกับสายตาคมกร้าว “คุณเองก็ไม่ใช่แม

่ฉั

้ยง นี่คือความจริง

ึงใบหน้านองน้ำตาของเพื่อนที่ตามติดในความทรงจำ รินนาก็รู้สึกชาหน่วงไปทั้งร่าง เธอไม่ต้องการให้เด็กน้อ

ริมฝีปาก ฉวยโอกาสที่รินนากำลังนิ่งอึ้งตะลึงงัน ประทับจูบเรียวปากสีชมพูบริสุทธิ์เบาๆ หลายครั้งราวกับกำลังพลอดรักกัน ร่างสูงใหญ่รั้งเอวบางมาประชิดอีกครั้

. คุณเป็นเพียงแค่คนขี้สงสารที่ผ่านมารับเขาไปเลี้ยง ส่วนผ

จของเด็กตัวเล็กแค่นี้จะแตกสลายแค่ไหน ทำไมคุณไม่เจียดความเม

งกลายเป็นหน่วยปะฉะดะ เป็นแม่แมวกางกรงเล็บขู่ฟ่อ รินนาถลกแขนเสื้อขึ้นและถอดรองเท้าส้นเข็มออกเพื่

กแผงอกกำยำ “ฉันจะเป็นคนค่อยๆ บอกเขาเอง คุณอย่าพูดเรื่องนี้ออกมา

บเรียบนิ่ง แต่ริมฝีปากสั่นระริกด้วยความปรารถนาจะจุมพิตให้ลึกซึ้งกว่านี้

โมงวันนี้ ผมก็จำเป็นต้องเล่าเรื่องท

หมัดและพร้อมจะนำมาใช้เจรจาต่อรองอย่างเลือดเย็น รับร

อหน้าทนาย แล้วผมจะรอพบคุณต