My Twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก [3P]

ER 7 :

่ยนนิสัยภาคินไม่ได้เรื่องผู้หญิงที่คงจะเป็นคู่

ับไปเป็นธุระจัดการงานช้อปปิ้ง ก่อนนำกลับไปที่บ้านให้เป็นหน้าที่ของแม่บ้านที่จะคอยดูแล

พ่อ อุตส่าห์เกรงใจลูกสาว ไม่เคยให้ใครมาค้างอ้างแรมเกินสองถึงสามคืน ต่อให้ลูกไม่เคยเอ่ยปากว่า ขนาดบางมื

ป็นห่วง... ไม่มีสั

รมาบ้างในสองสามวันนี้ ก่อนบึ่งรถไปถึงที่หมายด้วยใจร้อนรน เชิ้ตสีขาวเปียกชุ่มเหงื่อ ทรงผมเรียบเสยกระเซอะกระเซิ

างนับตั้งแต่เลขศูนย์ยันปักเสาเข็มตามคำสั่งคุณพ่

กระวีกระวาดมาถึงหน้าประตูไม้โอ๊คสีน้ำตาลเข้ม

มีธุระอะไร

กันนั้นเป็นหนุ่มแว่นหนาเตอะ สถาปนิกหนุ่มของโรงแรมใ

ม่ได้ล่ะ? พี่เค

ะชับจับคอเสื้อเชิ้ตหลุดลุ่ยให้เข้าที่ เขย่

กระจายมีกลิ่นหอมอ่อนจากแชมพูซากุระ เหมือนกับว่าเจ้านายสาวเพิ่งอาบน้ำก่

บอกแล้วว่าไม่ต้

าฯ คุณคงไม่แย่งงานผมใช่ไหม? คุณณดา” แววตาประกายกร้าวสาดมองไปทางเลขานุ

แล้วนะพี่ภีม มีปัญหาอะ

ขานุการของเธอ แต่คงไม่ใช่ตอนนี้ ปลายนิ้วเรียวชี้ไปทางก

งใหม่กริ้บมันก็ไม่สวยอยู่ดี คุณเปลี่ยนโทนสี ธีมโรงแรมให้ฉันใหม่ทั้งหมดขอ

ก ในราคาหลักสิบล้านก็ยังนับว่าหลุดประมูลมา

จจะทุบมันทั้งตึก ฉั

ทรุดโทรมของตึกโดนยึดแม้ยังเปิดให้บริการตาม

าเปิดห้องราคาแพงที่สุดคืนก

ุ่นใหม่ไฟแรง เพิ่งจบหมาด

ตัวเป็นเต่าล้านปี ลองมาหลาย ๆ แบบละกัน ฉันอยากไ

่อยเรื่องงานอิฐเปลือยทำน้ำซึมเข้าผนัง เปลี่ยนเป็น Stone Wall

ันดูคร่าว ๆ ก

ช้าผมส่งให

ับบ้านปลอดภัย ขอบคุณมากที่แวะมา

วีณา ผมไ

าค่ะ

ามารยาทแม้กับลูกน้องแม้บุคลิกเธออาจดูหยิ่งผยองสักหน

ามคุณอเล็กซ์กับมิสเอล

ก ณดาลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ถ้าหากว่าภากร ภาคิน หรื

ตาเหยียดหยามระคนเกลียดชังอย่างกับว่าจะเข

ะ! คุยกัน

ยังกลับมาหยิบกระเป๋าใบเล็กเพราะลืม! ท่าทางกลัวตั

ีกครั้งเดียว... อย่าหา

น่ากลัวกว่า! รังสีอำมหิตแผ่กระจายรอบกายชา

กรไม่ใช่

“วีไม่ได้เป็นลูกรักคุณพ่อเท่าพี่ภีมนี่คะ เลยต้องทำงานทุกอย่างเ

ูกแท้ ๆ มากกว่าพวกพี่อยู่แล้ว วีไม่ควรประชดพ่อแบบนี้นะ” เขาจำเป็นต้องดุเ

่ไหม? พ่อแค่แกล้งให้ยุ่งจนหัวหมุ

่ทำตัวดี ๆ จะป

ส์อย่างวีเหรอจะมีปัญญาเปิด มันเลยต้องมาหาแรงบันดาลใจ นักบริหารที่ดีควรต้องเรียนรู้ก่อนริเ

ชิ้ตหล่อเหลาสะอาดสะอ้าน นัยน์ตาสีฟ้าครามคมสีเสน่ห์ล้ำลึกมีบุคลิกความมั่นใจทำใ