icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ยอดรักจิ้งจอกมาร

บทที่ 2 เขาคือคนความจำเสื่อม

จำนวนคำ:1475    |    อัปเดตเมื่อ:04/02/2022

ออะไร มา

าพ นางคิดว่าน้ำเสียงของตน

ปสองวันเต็ม เมื่อฟื้นขึ้นมาไม่ว่านางจะถา

ู้ชื่อตัวเ

มส่ายหน้

ให้ดี

เขากลับมารักษาก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีความอดทนพอที่มามัวถามชื่อแซ่ หรือเลี

ออกถึงความอับจน ซวีซิ่วจึ

นขอข้าดูแ

พยัก

่า ‘ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วย’ อย่างเวทนาแล้วละก็ คงคิดไปแล้วว่า

ับแผลที่เริ่มสมาน จึงแกะค่อนข้างลำบาก แต่ไหนเลยนางจะเสียเวลาใช้น้ำร้อนเช็ดผ้าพันแผลให้ชุ่มก่อนแกะ ยามแกะผ้าออก เขาจึ

บจนสั่นเป็นระยะ รู้สึกว่าชายผู้

ม รวมถึงได้แต่งตัวและทำผมดีๆ เชื่อว่าเขาต้องเป็นบุรุษรูปงามคนหนึ่ง อายุน่าจะรา

าจะช่วยทำความสะอาดแผลและทายาให้ก่อน แผลจะได้สมานตัวเร็วข

ู้ใดมาก่อน บุรุษผู้นี้นับเป็นคนแรกที่ตนพากลับ

าผงกศีรษะ

โถใส่ยาขึ้นมา แล้

ไม่ได้หมายความว่ามือจะขยั

ปหยิบผ้าสะอาดชุบน้ำอุ่น แล้

าว เขาก็แทบไม่ได้ใส่อะไรเลย แต่ถึงอย่างนั้น ซวีซิ่วกลับมิได้หวั่นใจ

งกายของเขาอย่างไม่เจตนา แต่ฝ่ายที่สะด

็ดแผลให้เขาต่อ บอกให้หันหลัง เขาก็หันหลัง บอกให้ยก

มีนามว

มคือชายหนุ่ม ซวีซ

วีซ

ซิ่ว’ เรีย

นางจึงมองเขาด้วยสายตาดุๆ เพียงแค่

งลำพังได้อย่างไร หากเอาตัวรอดไม่ได้ ถ้าเขา

สายตาดุๆ นี้ด้วย พูดอีกนัยหนึ่ง หัวใจนางเหมือนถูกแช่ด้วยน้ำแข็งมานานแล้ว ไม่ว่า

ะจุด จากนั้นพันด้วยผ้าขาวสะอาดผืนใหม่ ในตอนที่นา

่อยข

่คำพูด แต่

จากนาง หากแต่สีหน

าดแผลเต็มร่างกาย ยังกล้าล่วงเกินนาง

่ก็ยังยอมอ่อนข้อให้อีกฝ่าย เ

ซ้ำไม่รู้ว่ามาจากไหน อย่างน้อยเ

ือ ชื่อของท่าน

้าเป็นค

อกมา โชคดีที่ยั้งเอาไว้ทัน จึงเปลี่ยนมาบอกว่า “ท่านจะชื่ออะไร

่นนั้นอย่างไม่ยอมแพ้ ดูท่าว่าหากนางไม

วซ้ำเล่าอย่างตอนนี้มาก่อน นางเงี

มีความหมายว่าข

จี้?” เ

อเองสิ” นางบอก น้ำเส

ขาสะบักสะบอมมาก ยิ้มนั้นจึงกลายเป็นย

ครู่นางคิดว่าเ

จิตนึกสงสารใคร หัวใจของนางเหมือนถูกน้ำแข็งแช่จนเย็นเ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 เขาคือคนความจำเสื่อม3 บทที่ 3 เข้าทาง 4 บทที่ 4 ขยับเข้าใกล้อีกนิด5 บทที่ 5 หลงงมงาย6 บทที่ 6 หน่วงในอก7 บทที่ 7 ฝันร้าย8 บทที่ 8 ละลายน้ำแข็ง9 บทที่ 9 ข้าเป็นใคร10 บทที่ 10 หากเลือกได้11 บทที่ 11 ฉุดรั้ง12 บทที่ 12 ไม่ได้หัวใจ ขอร่างกายเจ้าแล้วกัน13 บทที่ 13 ความลังเล 14 บทที่ 14 แม่ทัพจูเกอซานไป๋15 บทที่ 15 ข้ายอมเจ้าแล้วก็ได้ 16 บทที่ 16 อาถรรพ์ชายแดน17 บทที่ 17 หัวใจที่ถูกหลอมละลาย18 บทที่ 18 จิ้งจอกตัวที่เจ็ด19 บทที่ 19 ท่านรักข้าถึงขั้นไหน20 บทที่ 20 ทำข้อตกลง21 บทที่ 21 แม้แต่ชีวิตก็มอบให้ได้ 22 บทที่ 22 ความเย้ายวน23 บทที่ 23 เขาคือบ่อเลือดของนาง24 บทที่ 24 เบ่งบานด้วยรัก25 บทที่ 25 เจ้าคือเสี่ยวต๋า 26 บทที่ 26 ซวีซิ่วถูกตักเตือน27 บทที่ 27 องค์หญิงจื่อหนิง28 บทที่ 28 ซวีซิ่วถูกกล่าวหา 29 บทที่ 29 ปีศาจ30 บทที่ 30 องค์หญิงวิปลาส 31 บทที่ 31 เพราะรักถึงได้เตือน32 บทที่ 32 วันคืนไม่สงบอีกแล้ว33 บทที่ 33 ความจริง34 บทที่ 34 หัวใจของปีศาจ35 บทที่ 35 อพยพออกด่านพายัพ36 บทที่ 36 หัวใจที่ถูกทำลาย37 บทที่ 37 โทษทัณฑ์ของคนทำผิด38 บทที่ 38 ปลดปล่อย39 บทที่ 39 ไม่แยกจาก40 บทที่ 40 ตัวจริงของอาหลิน41 บทที่ 41 ลอบเข้าแคว้นหนัน42 บทที่ 42 ละทิ้งตบะ43 บทที่ 43 บทส่งท้าย วันชื่นคืนหวาน