ทาสพิศวาส

าสะโพกผายนั้นจะแอ่นไปสูงได้แค่ไหนกัน และแค่ไหนที่หล่อนจะพอใจ เมื่อดอกไม้แรกแย้ม

.. พี่อ่ำจ๋า... พี่

สาย ร่างกายเบาหวิวราวกับวิญญาณวิ่งพรวดออกจากร่างก่อนจะกระเด็นกระดอนกลับเ

ให้เป็นอาหารตาแก่แม่อ่ำต่อไป และเพียงไม่นานแม่อ่ำก็เริ่มต้นกลืนกินเนื้อตัวของหล่อนอีกครั้ง ซึ่งครั้ง

ไม่ได้น่ากลัวสำหรับแม่พิศอีกต่อไป แต่กลับทำให้แม่พิศได้มาเป็นนางพนักงานในตำหนักก

งคอยกำชับดูแล แม่พิศจึงสุขเสียยิ่งกว่าได้ขึ้นสวรรค์เพราะไม่ว่าจะต้องการสิ่งใดแม่อ่ำก็จัดหามาให

เป็นเวลาที่พ่อค้าแม่ขายจากด้านนอกจะนำสินค้ามาขายให้กับสาวๆ ชาววังได้ซื้อหาของใช้ส่วนตัวไว้ใช้กัน ซึ่งถือเป็นโอกาสที่สาวชาววังจะได้พบปะกับผู้คนจากภายน

ายท่านด้วยกัน แม่อ่ำจึงไม่อนุญาตให้แม่พิศออกมาซื้อหาข้าวของที่หน้าปร

สัยนกเมื่อปีกกล้าก็อยากจะโผบิน แม่พิศใคร่ไปเลือกซื้อและจับจ่ายซื้อหา

ละแม่อ่ำทะเลาะเบาะแว้ง ด้

ะคิดว่าหากปกครองกันได้ก็ปกครองกันไป แต่มาคราวนี้ไม่ยุ่งไม่ได้เพราะแม่อ่ำดูจะร้อนรนกว่าทุ

่มผู้หนึ่ง ทรงโปรดเรียกแม่พิศมาสอบถามความสม

งของแม่อ่ำนักหนา อีกทั้ง ‘หลวงสรเดชมนตรี’ หนุ่มใหญ่วัย

ใคร่ครวญพร้อมปรึกษากับคุณน้าพินแล้ว ทั้งหน้าที่งานราชการของคุณหลวงท่านก็ดูว่าจะก้าวไกล อีกไม่นานคงได้เป็น ‘คุ

าออกเรือนไป ดีกว่าตกอยู่ใต้อาณัติของแม่อ่ำจนต้อ

ณพี่สน’ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ หลวงสรเ

บน้องพิศตรงไหน พี่รักน้องพิศยิ่งกว่าหญิงใดที่เคยได้

็นสาวใหญ่ ทำให้แม่อ่ำเห็นการหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนของเหล่านางพนักงานมาช้านาน รู้และเห็นในยามนางเหล่านั้นออกเรือนไปกับขุนน้ำขุนนางก็