ปรารถนาเถื่อน

ย่างกระวนกระวายใจ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสเหี่ยวลงจนเกือบคล้ายกับดอกไม้ขาดน้ำ สาวน

งไม่ทันจะได้เริ่มแผนการ เด็กสาวนึกไปถึงคำพ

งก็ได้ให้อาต้นคิดว่าชมพูโตเป็นสาวแล้ว” นี่คือคำพ

ู่โจมปล้ำเลย” หล่อนจำได้ว่าตัวเองพูดติดตลกออกไป

ทำอย่างนี้อาต้นไม

งไงล่ะ เราคิด

ทำอาหารก่อน เสน่ห์ปล

วเองไว้ชั่วคราวเพื่อเข้าครัวทำอาหารให้กับผู้ชายใน

อยเดินกลับไปที่โต๊ะอาหารที่หล่อนอุตส่าห์ตั้งใจทำมันขึ้นมาด้วยหัวใจของหล่อน ทุกสิ่งทุกอย่างที่หล่อนบรรจงทำลงไป มันเต็มไปด้ว

มซบสะอื้นกับโต๊ะอาหารราวกับกลั้นไว้ไม่อยู่ ควา

มาโชว์ความเจ็บปวด กลีบปากเม้มเข้าหากันจนเจ็บระบมไปทั้งอุ้งปาก ความ

ียดอาต้น

มันหล่นไปกองที่พื้นจนหมด เสียงถ้วยชามแตกดังแสบแก้วหูไปหมด อาหารที่หล่อนอุตส่าห์ตั้งใจทำขึ้นมากระจัดกระจายเต็มพื

โกนออกมาเสียงดังลั่นก่อนจะหันไปจ้องสาวใช้ที่

กจากห้องครัวตรงไปยังลานหน้าบ้านด้วยความรีบร้อน ร่างบอบบาง

ือนเคย เพราะหล่อนสอบถามมาจากสาวใช้แล้วว่าปกติเมธาพัฒน์จะต้องกลับมาทานอาหารท

ประกายวาวโรจน์ และเพียงไม่นานเรือนกายสูงใหญ่ของเมธาพัฒน์ก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า แม้จะยังอยู่ห่างไกล แต่ภาพ

ถึงได้ไม่กลับไ

เกือบขาด และไม่ช้าความยับยั้งชั่งใจก็หมดไปจากหล่อนโดยสิ้นเชิง เท้าบางขาวสะอาดที่ถูกห่อหุ

เวลาเลยแม้แต่สักวินาทีเดียว หญิงสาวกระโดดเข้าไปยืนแทรกกลางระหว่างพวกเขาทั้งสองทันที และก็ได

าเสียงเข้ม และมันก็ทำให้หล่อนน้อยใจหนักมากขึ้นอีกหลายเท่า น้ำตาแทบจะทะลั

ั้งโลกมีกันอยู่แค่ 2 คนเท่านั้น” พวงชมพูประชดประช

กับสตรีตรงหน้าด้วยน้ำเสียงละอายใจ และพอเจ้าหล่อนเดินจากไปไก

ชมพูอีก...” หนุ่มหล่อหรี่ตามองพวงชมพูเขม็ง ใบหน้

...” คำพูดกล่าวหารุนแรงของเขาทำให้ เด็กสาวถึงกับหน้าซีดขาว เ

ราะชมพูก็จะเลิกสนใจอาต้นเช่นกัน เชิญไปอี๋อ๋อกับแม่คนงานสาวสวยคนนั้นตามสบายเถอะค่ะ

งบอบบางที่กำลังดิ้นเร่าๆ ให้กลับไปที่บ้านพักอย่างไม่ปรานี เพรา

ดประตูตามหลัง เมื่อเขาและพวงชมพูผ่านข้ามธร

สาวน้อยสะบัดแขนตนเองแรงๆ หวังจะให้หลุดพ้นจากมือหนาใหญ่แข็งแกร่ง แต่มันไม่

งเดือดดาล ดวงตาคมกริบจ้องมองเรียวปากอิ่มที่ขยับไปมามีชีวิต

ต้องแกล้งทำเป็นหลบหน้ากันแบบนี้หรอก”น้ำเสียงของพ

์แทบอยากจะกัดลิ้นตัวเองตายที่พูดจาแบบนั้นออกไป แต่ตอนนี้หัวใจของเขามันเต้นแรง มันสุดจะควบคุมได

าวน้อยเงยหน้าขึ้นสบตากับคนตัวโต และก็ถูกกระแสแห่งความปรารถนาเต้นไหวอยู่ภายในดวงต