พายุรักอสูรทมิฬ(พายุรักร้ายในสายลมหนาว)
ธานหนุ่มด้วยท่าทางหยิ่งผยอง ใบหน้าอ่อนเยาว์ที่แต่งเครื่องสำอางเพียงบางเบาเชิดขึ
ดอารมณ์ใส่เต็มที่เมื่ออยู่ในห้องด้วยกันสองต่อสอ
ไม่รู้สึกสะทกสะท้านแต่อย่างใด ยิ่งทำให้คนที่ยื
นกลั่นแกล้งฉันไม่ให้ฉันได้ทำงานในผับต่างๆ คุณทำแบบนี้มันจะมากเกินไปแล้วนะ” ดวงตากลมโตวาว
นไปหน่อยแล้วมั้งคนสวย คุณมีหลักฐานอะไ
ใคร ในเมื่อเธอไม่เคยมีศัตรูที่ไหน และเมื่อหลายวันก่อนหน้านั้น เขาเองไม่ใช่หรือที่พูดข่มข
แก่ใจ” หญิงสาวตอบเสียงเย็น พยายา
ชายคลี่ยิ้มออกมาคล้ายจะเย้ยหยันอย่างพอใจ ดวงตาคู่คมฉายแววเจ้าเล่ห์ร้ายกา
หยิ่งอย่างจองหองพองขน มันช่างน่าขันนัก ใบหน้าคมสันกระตุกยิ้มที่ม
ทเธอด้วยสายตาพราวระยับเจ้าเล่ห์และด้วยคำพูดกวนใจไม่ย
้ำตาลเข้มจัดเรียบหรูยืนขึ้นเต็มความสูงทันที เมื่อได้ยินสาวน้อยปากจัดเรียกชื่อเขาเ
อนขนโยนลงน้ำต้ม
ไร้เกียรติ ก็แค่ผู้หญิงเต้นกินรำกินที่ทอดร่างให้ผู้ชายเชยชมเพื่อแลกเศษเงินไปวันๆ เท่านั้
งเดินอ้อมโต๊ะทำงานของเขาเข้ามาใกล้เธอช้าๆ ด้วยท่าทางคุกคา
่แม่ของคุณทำกับแม่ของผม และเรื่อ
ได้แต่ทำปากขมุบขมิบ เพราะยังห
้น มันคงจะไม่ใช่แค่หางานทำไม่ได้หรอกนะสาวน้อย อ้อ...แล้วก็เรื่องที่คุณสวมบทโจรสาวหลอกล่อวางยาผมแล้ว
จะต่อปากต่อคำกับคนร้ายกาจเจ้าเล่ห์อย่างเขา เพราะรู้สึกว่าตนเองก็
ริงก็พูดต่อสิ แล้วก็ม
มีค่าพวกนั้นมาเป็นค่าสึกหรอของฉันต่างหาก” เธอเถียงข้างๆ คูๆ แต่ก
จว่าผมไม่คิดที่จะแตะต้องคุณตั้งแต่แรก แต่คุณกลับใช้มารยาปลุกอารมณ์ผมแล้ววางยาเพื่อขโมยเอาทรัพย์ ทำถึงขนา
ฤทัยกัดริมฝีปากล่างอย่างโกรธจัด แต่เพราะรู้สึกว่าเขาถือไพ่เหนือกว่า เธอจ
นถึงจะไปทำงานได
่อหน่าย ก่อนที่จะให้โอก
ลิกกับพ่อของผม ผมจะสั่งมือปืนไปทำร้ายแม่ของคุณแน่ แต่คงไม่ถึงตายหรอก แค่พิการก็พอ ส่วนคุณจะไม่เหลืออ
ยวหรือ ผู้ชายคนนี้มีหัวใจบ้างหรื
ใจร้ายท
าร่างสูงใหญ่ไป บลิซเซิร์ดก็ทันได้เห็นดวงตากลมโตสวยซึ้งของหญิงสาวคลอหน่วยวาววับไปด้วยม่านน้
อนกับผู้หญิงอย่
่อไป แต่ภาพดวงหน้าสวยใสที่รื้นไปด้วยม่านน้ำตา กลับวนเวียนอยู่ในหัวของเขาจนไม่เป็นอั
ไปกดรับเสียง
ไรหรื
กว่ามีเรื่องด่วนจะคุยด้วยค่ะ” เ
อสายคุณพ่อ
ค
แหบห้าวทางปล
ก แต่สักวันลูกจะเข้าใจ และที่พ่อโทรมาก็อยากจะบอกว่า
ดดี้ถึงได้หลงมันจนลืมคิดถึงมัม” บลิซเซิร์ดใส่
..” เสียงปลายสายพูดค้างไว้แค่นั้น แล้วก็ไม่
่อของเขาเอาไว้ หลังจากนั้นหากยังไม่ฟังกัน คงต้องเห็นดีกันแน่
นก็ต้องปกป้องกันอยู่แล้ว แต่นับจากนี้ไปอีกเจ็ดวัน จะไม่มีการเตือนด้วยวาจาอีกต่อไ