พายุรักอสูรทมิฬ(พายุรักร้ายในสายลมหนาว)

างดึกทั้งที่เพิ่งงีบไปแค่ชั่วโมงเดียวเอง สองมือเรียวยกขึ้นขยี้ตาเบาๆ ก่อนที่จะเปิดไฟตรงหัว

อยู่สองอย่าง คือ ถ้าไม่ใช่ขโมยที่เข้ามา ก็ต้องเป็นคนใจร้ายนั่นแน่ แต่เพื่อ

ะวัง ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ ห้องกว้าง แต่ก็ยังมองไม่เห็นใคร แล้วเสียงที่ได้ยินเมื่อกี้ก็เงียบไปด้วย

ี๊ด

ดีที่แจกันยังไม่หลุดตกจากมือเล็ก และถูกยึดไปโดยคนตัวโตที่ดึงร่างของเธอไปกอด

งดิ้นรนขลุกขลักพยายามขืนตัวออกจากอ้อมแข

นตัวออกห่างสุดแรง แต่คนเมาหรือจะยอมปล่อย ดวงตาคมกล้าหยาดเยิ้มเป็นประกายวาววับท่ามกลาง

ด ฉันบอกให้ปล

ลยสักนิด ขณะที่มือคร้ามก็ลูบไล้ไปตามกรอบหน้าเนียนผ่อง สายตาคมกล้าก็หยุดมองอยู่ที่ริมฝีปากจิ้มลิ

วว่าคนเมาคิดอยากจะใช้สิทธิ์ตามสัญญาขึ้นมา จะปฏิเสธก็ไม่ได้ด้

อย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า ถ้าเขาคิดจะเอาเธอหรือจะกล้าปฏิเสธ คืนนี้แหละเขาจะถอ

่อยากแตะต้องผู้หญิงชั้นต่ำอย่างเธอไง แล้วทำไมเขาถึงได้เปลี่ยนใจปุ๊บปั๊บแบบนี้ล่ะ เมื่อนายจ้างอ้างสิทธิ์แล้วลูกจ้าง

ปั่นเร็วจี๋คิดหาทางให้ตนเองรอดจากอ้อมกอด

าถามเสียงเย็นแววตาแข็

ิการแขกต่างชาติไปคนหนึ่ง เขาทำกับฉันตั้งหลายครั้งจนแท

่ยนไปทันที กลายเป็นสายตาดูถูกรังเกียจ ออกไปทางขยะแขยง จนผลักร่างนุ่มออกแทบไม่ทันราวกับโดนของร้อน เพราะถึงแม้จะเมาแต่ชาย

อบเซถลาเมื่อถูกร่างห

กป

หม่ๆ ยิ่งไม่อยากแปดเปื้อน ผู้หญิงคนนี้ต่ำกว่าที่เขาคิดเอาไว้เสียอีก ถ้ารู้อย่างนี้เขาไ

ุกรุ่นทิ้งไป “โธ่เว้ย!” ร่างสูงสบถออกมาอย่างหัวเสีย เ

่อเป็นที่ระบายอารมณ์ เขาพูดเองนี่ว่าภายในระยะเวลาสามเดือน ถ้าเขาไม่ได้ร่วมหลับนอนกับหล่อนครบสามคร

เป็นของคุณ

องๆ หนึ่งซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของเขา หญิงสาวรีบก้าวเท้าผ่านไปอย่าง

ปตามยอดไม้สูงใหญ่ แสงสีทองก็สาดส่องสว่างจ้าขึ้นเรื่อยๆ

่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงกว้างยังคงหลับใหลไม่ย

ื่นสาย ทั้งที่เข็มเวลาก็เคลื่อนไปเรื่อย

กริ๊ง! กริ๊ง

วควานหาที่มาของเสียงไปทั่วหัวเตียง จนไปเจอเข้ากับวัตถุแข็งๆ กลมๆ ก็ลูบคลำหาปุ่มกดทันที

ิ๊ง! กริ๊

อกมา กว่าจะปิดเสียงดังกริ๊งๆ ของเ

้นมานั่ง กะพริบตาปริบๆ เพื่อไล่ความง่วงงุนออกไป หน้าที่สาวใช้จะบกพร่อ

ิดได้ดังนั้นร่างบางที่ทำท่าจะไปห้องครัวก็เลยเข้าห้องน้ำแทน

บเสื้อยืดสีชมพูสดพอดีตัว ผมยาวดกดำที่แผ่เต็มแผ่นหลังถูกรวบขึ้นเป็นมวยง่ายๆ อยู่กลางศีรษะทุยสวย เน้นให้เ

านแล้ว และกำลังมองไปยังเด็กสาวกะโปโลที่กำลังวิ่งลงบันไดมาอย่างไม่วางตา ทั้งๆ ที่เขาคิดว่าจะ

นบอกว่าเมื่อคืนถูกแขกจัดหนักมาหลายรอบ แต่ทำไมใบหน้าอ่อนเยาว์ที่เต็มไปด้วยเลือดฝาด

งขัดกันเหลือเกินความรู้สึกอีกด้านที่เขาคิดว่าสิ่งที่เห็นอาจจะไม่เป็นอย่างที่เขาคิด คำพูดของหล่อนกับ

บที่จับจ้องเรือนร่างขาวผ่องเป็นย

คุณจะรับ

้มทรงเ

นะคะ เดี๋ย

ุนตัวเดินเข้าห้องครัวไปทันที ประมาณสิบห้านาทีต่อ ข้าวต้มทรงเครื่องร้อนๆ หอมกรุ่นก็ถูกแม่ครั

ันเข้าอย่างจัง หน้าตาของอาหารก็น่าทานแต่ไม่รู้

รียวใหญ่ใช้ช้อนตักข้าวต้มคำแรกเข้าปาก ชายหนุ่มก็แอบพอใจลึกๆ ที่รู้สึกว่ารสชาติของข้าวต้มมื้อนี้อร่

หลังจากทานข้าวต้มไปได้ประมาณครึ่งถ้วย ชายหนุ่มก็

ดไว้เผื่

วักมัดใจชายว่างั้นเถอะ” เขาถามเหมือนจะเยา

าการใช้เสน่ห์ปลายจวัก และรูปร่างหน้าตาของตนเองล่ะค่ะ ฉันไม่

ทำให้ร่างหนาหยุดกินและดื่มน้ำ ก่อนที่จะเดินเข้ามาป

จะไปร้อ

ีออกอย่างบลิซเซิร์ดจะมาอยากรู้เรื่องของเธอทำไม เธอจะไป

งินที่ไหนมาใช้” หญิ

ได้ค่าตัว

ิดอะไรของเขาเนี่ย ชักไม่ไว้ใจแล้วสิ’ ดวงตาคู่สวยเริ่มมองคนต

ายเท่าไหร่ก็ได้ เงินที่ได้มาก็ไม่เกี่ยวก

คนใหม่ของเขาพูดความจริง หรือว่าสิ่งที่เธอพูดมาเป็นเพียงแค่การสร้างเกราะกำบังเพื่อไม่ให

ว่าคุณมีคนเลี้ย

ยอง ผู้หญิงอย่างเอมฤทัยไม่เคยแบมือขอเงินใครฟรีๆ มีกินมีใช้ทุกวัน

ัด สงสัยผมต้องพิจารณาคุณใหม่แล้วล่ะมั้ง ว่าแต่คุณไม่มีโ

ตาดวงตาคมกล้าริมฝีปากอ้าเผยอเล็กน้อยคล้ายจะเชิญชวน และก่อนที่จะทันรู้สึกตัว ริมฝีปากเล็กสีกุหลาบก็ถูกริมฝีปากร้อนๆ เข้าครอบครอ

รัวแทรกซึมเข้ามา จูบของเขาช่างหวานนัก ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อต้านเขา ถึงได้ปล่อยให้คนใจร้ายดูดกลืนความห

นจากไปแล้ว แต่รอยคิสมาร์คที่เขาฝากไว้ยังไม่จางหายไป มือเรียวยกขึ้นจับริมฝ