ละอองราคี

ีอั

ไม่ยอมหนีหายไปไหน นึกถึงคำพูดของนคินทร์แล้วก็พลอยให้รู้สึกว่าชีวิตมันรันทด

เสียงเคาะประตูเ

สาวรีบลุกจากที่นอนไปเ

ีหน้าลำบากใจของผู้เป็นป้าแ

เรียกให้

ล่งไปเปลาะหนึ่งนึกว

ล้วลูก

ดินตามหลังผู้เป็นป้าออกไป

องเจ้าของบ้าน ท่านชำเลืองมองไหมฟ้าด้วยความชื่นชม เพิ่งได้เห็นว่าเจ้าตัวสวยก็เมื่อขึ้นเรีย

ินหันไปพยักหน้าให้หลานสาวหนึ่งที ไหมฟ้าจึงรีบเข

ถูกยื่นให้ไหมฟ้า หญิงสาวหันไปมอ

ยักหน้าของผู้เป็นป้า ไหมฟ้าจึงก้มลงกราบค

ปิด

นเป็นสร้อยคอทองคำขาวที่มีจี้เพชรรูปผีเสื้อห้อยอ

กไหมรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ” คนฟังถึงก

ินะ...คือความจริงของวันนี้ ไหมฟ้าได้ยินแล้วก็สะอื้นอยู่ในอก เหลือบตาลงต่ำมอ

ปเก็บให้ แล้วไหมตาม

แล้วยื่นสิ่งที่อยู่ในมือให้ผู้เป็นป้า ไพลินได้แต่ระบา

ครั้นหันไปมองคุณแสงระวีก็กำลังยืนมองดูเธออยู่ด้วยรอยยิ้มเต็

ปเถ

ครสักคนพังครืนลงไม่เป็นท่า หากผ่านพ้นหนึ่งปีนี้ไปแล้ว เธอก็คงจะกลายเป็นคนมีตำหนิไม่คู่ควรกับใคร

ะประตูเรียก ชั่วอึดใจหนึ่งคนด้านในก็เปิดประตูออกมา นคินทร

องไหมฟ้าให้ไปวางไว้บนฝ่ามือของลูกชาย ไหมฟ้านั้นมื

งของอีกคนก็ก้าวผ่านประตูห้องเข้าไป นคินทร์ยักคิ้ว

ช้กลับทำร้ายจิตใจคนฟังจนย่อยยับ ไหมฟ้าไม่พูดตอบอะไรออกมา หญิงสาวเม้มริมฝีป

นใจเหรอ”

ำอย่างที่คิดจริง คุณป้าของเธอกับท่านเจ้าของบ้านคงได้เสียใจเป

รอกไหม ฉันเองก็ใช่ว่าอยากจะได้เธอ สวยหรือก็เปล่า ไม่ต

ไม่ปฏิ

หมฟ้า นคินทร์รับรู้ได้โดยที่

สูง” ร้อนตัวที่จะแก้ต่างออกมา อีกคนก

้ถึงกับจูงมือเธอมาส่งถึงหน้าห้องฉัน ยัดเยียดเห็นๆ” เขามองดูปฏิกิริ

ี่ไหมฟ้าใส่ก็แค่เสื้อยืดธรรมดาไม่ได้มีอะไรพิเศษ เขาคาดหวังอะไ

งอีกคนขึ้น แววตาที่มองสบมามีร่องรอยของ

ท่านะไหม ที

ประมาท

สกหน้าของเขา เล่นเอาไหมฟ้าแทบร้องไห้

ขาถามย้ำเมื่อไ

คำตอบเบาๆ แต่

กว่าสมควรปฏิบัติอย่างไร เนื่องจากมารดาบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้อง

ดยาคุมกำเนิดมาค่ะ” สา

รอก แล้วอยู่ได้กี่เดือนล่ะ” แม้จะได้ชื่อว่าเป็นเส

นค่ะ แต่สิบวันแร

ร์ลุกขึ้นเดินไปหยิบกล่องเครื่องป้องกันในลิ้นชัก ก่อนจะกลับมานั่งด้านข้างของสาวน้อย เจ้ากล่องสี่เหลี่ยมสีดำในมือ

ขาพูดจบไหมฟ้าก็กระถดตัวหนีห่างออกเล็กน้อย สองมือปร

ุณค

ที่อยู่ในมือเล่นไปมา ต

อม” กว่าจะเอ่ยออกม

ห้องของฉันทำไมไหม” เขาถามพร้อมกับจ้องหน้าคนพ

ุณแสงระวีก็คงไม่ใช่เรื่องดีนัก ไหมฟ

อาบน้ำไหม” เขาเปลี่ยนเรื่องพูด

าบมาแล

บอีก

เป็นไ

ดเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความตกใจ หญิงสาวผุดล

ร ใครๆ เข

นคินทร์เห็นแล้วก็ต้องลุกขึ้นยืนบ้าง ก้าวเพียงสองก้าวก็ถึงตัวของไหมฟ้า เขาด

ที เลื่อนปลายจมูกโด่งมาสัมผัสกับพวงแก้มปลั่งด้วยสีเลือดฝาด จากนั้นก็หยุดนิ่งอย

าไม่เคยถาม แต่กับไหมฟ้าทำไมถึงอยากรู้นักก็ไ

รนักหนา ค

ยิ้มชิดมุมปากของไหมฟ้า คนฟังตาโตกว่าเดิ

หมฟ้าให้แย้มออกจากกัน เพื่อล่วงล้ำเข้าไปควานหาน้ำผึ้งแสนหวานข้างใน สัมผัสนุ่มนวลอ่อนหวานซาบซึ้ง ทำเอาคนถูกจูบแทบยืนปลายเท้าไม่ติดพื้น นคินทร์รุ

วเอง ไหมฟ้าหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย ยอมรับว่าจู

นขอบเตียงเหมือนเดิม แต่ไหมฟ้ารู้ว่าคราวนี้มันต้องไม่ใช่แค่