การแต่งงานที่ไม่คาดคิดของฉันกับ CEO

ฉันคิดว่า หัวใจของฉันจะด้านชาไปแล้ว แต่ในความเป็นจริงแล้ว ฉันก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่ดีกับสิ่งที่เห็น

สามีของฉันไม่เคยที่จะจูบฉันอย่างกระหายเร่าร้อนแบบนี้มาก่อนเลย

ฉันลืมไปหมดแล้วด้วยซ้ำว่า วันนี้เป็นวันอะไร จนกระทั่งฉันได้เห็นชายคนหนึ่งเดินผ่านไปพร้อมกับดอกกุหลาบช่อใหญ่ในอ้อมแขนของเขา

เหอซวี่และจี้เวยคงมาฉลองวันวาเลนไทน์กันที่นี่นั่นเอง

อตีดที่ผ่าน เขาไม่เคยสนใจที่จะจดจำการฉลองในวันพิเศษแบบนี้มาก่อน ฉันเคยเชื่ออย่างโง่เง่าเต่าตุ่นว่า เพราะเขาอาจเป็นผู้ชายซื่อสัตย์ที่ขาดความโรแมนติกหน่อยนิด และยังหลอกตัวเองว่า ผู้ชายแบบนี้จะเป็นคู่ครองที่เหมาะสม

พอมานึกอีกทีในตอนนี้ มันช่างโงเง่าเฮงซวยเสียจริง ๆ

และฉันก็รู้สึกคลื่นเหียนทุกครั้งที่เห็นการกระทำเร่าร้อนของสองคนนั้นโดยไม่เลือกสถานที่ใด ๆ เลย

“เฮ้ยนั่น หมอเหอซวี่ยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ？ ช่างบังเอิญอะไรขนาดนี้ นี่มาฉลองวันวาเลนไทน์กับชู้รักที่นี่เหรอเนี่ย”

หลีโลว่ตะโกนอย่างตั้งใจเพื่อที่จะเรียกร้องความสนใจจากผู้คนแถวนั้น ซึ่งมันก็ได้ผล