Like Daddy, Like Baby แด๊ดดี้ครับ...

หลังจากกลับมาบ้าน ทั้งคู่ก็ต่างแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัวของตนก่อนจะเข้านอน ทั้งที่คืนนี้น่าจะเป็นเหมือนทุกคืนที่ผ่านมาแท้ๆ แต่คำพูดของออสตินกลับดังก้องอยู่ในหัวของเด็กหนุ่มไม่หยุดหย่อน

กานต์พลิกตัวไปมาบนเตียง กระสับกระส่ายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

‘ถ้าอย่างนั้นเธอก็มานอนห้องเดียวกับฉันดีไหมล่ะ’

ถ้าตอบตกลงไป ก็คงไม่ต้องมากระสับกระส่ายอย่างนี้

กานต์คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูหน้าจอ เห็นนาฬิกาบอกเวลาว่าตีสอง เขาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว ป่านนี้ออสตินคงจะหลับไปแล้วล่ะ

แต่...เขานอนไม่หลับนี่นา สงบสติอารมณ์ไม่ได้ด้วย ลุกพรวดขึ้นมา มองรอบห้องภายใต้ความมืดพลางถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า

อยากนอนกับแด๊ดดี้...อยากนอนห้องเดียวกัน

กานต์ยกมือขึ้นลูบใบหน้า อยากจะตะโกนออกมาให้ออสตินรับรู้นัก ทว่าก็ทำแบบนั้นไม่ได้ ขืนโดนโกรธขึ้นมาที่จู่ๆ ก็ลุกขึ้นมาทำอะไรบ้าๆ บอๆ กลางดึก มีหวังคงถูกดุแน่นอน