แม่มดสาวเจ้าเสน่ห์

พ้นถูกเกี้ยวพาราสีจากอูลก้าเป็นประจำ แต่เขายังมีข้อดีอยู่บ้างคือเป็นคนต

ีใจ เธอคิดว่าอูลก้ารู้เรื่องโลกมนุษย์ดีที

ล้วล่ะสิ” อูลก้ากอดอ

ี่ตาโตทึ่งในความ

นใดบ้างที่ข

่เถียงเบาๆ แต่อูลก้าหูไวยังแ

เจ้าก็ไม่ได้แสดงความสามารถน่ะสิ” อูลก้ารีบแก้ตัวทันควัน คำพูดขอ

คนนั้นสารภาพรักกับเจ้า ข้าคงไม่ช่วย อุตส่าห์จะมาช่วยด้

่งน้อยใจสิ ท่านเก่งและรอบรู้

โดนออดอ้อนเข้าหน่อย อูลก้าก็ยอม โดยเฉพาะลูกศิษย์แสนสวยแบบ

ินนี่รีบพูดเอาใจอาจารย์ เพราะรู้ว่าวิธีนี้แหละ อูล

็ญนี้ ข้ากะว่าจะชวนเจ้าไปเที่ยวผับอยู่พอดี” อูลก้าอมยิ้มเจ้าเล่ห์

นหรอก ท่านยายให้ข้าไปเอาของวิเศษจากท่านและท่านอาจารย์คูลโ

คู่ที่โลกมนุษย์แน่นอน แต่เจ้าจะไปให้ไอ้คูลโซ่มันบ่นอีกแล้วเรอะ ข้าละเบื่อแทนเจ้าจริงๆ แทนที่จะไปหาข้าก่อน กลับไปหามันก่อน” อูลก้าส่ายหน้าด

านยาย ให้ข้าไปเอาของวิเศษจากท่านอาจารย์คูลโซ่” ซินนี่ไม่ค่อยอยากไปพบคูลโซ่สักเท่าไหร่ เพราะเธอต้องสงบเสงี่ยม ไม่

จ้าเหมือนกัน รีบๆ มา อย่าให้ข้ารอนาน” อูลก้ากำชับอีกครั้ง

ซินนี่รับคำรีบไป

้วรึซ

ักเท่าไหร่ แต่เขารู้ว่าเธอเป็นแม่มดที่มีจิตใจดี ชอบช่วยเหลือแม่มดและสัตว์ทั้งหลายที่เดือดร้อนอยู่เสมอ แต่เพราะความรักสนุก มีความคิดไม่เหมือนแม่มดตนอื่นจึงเรียนวิชาได้ล่าช้า เวลาท่องเวท

โซ่ หากแก่นนักจะโดนตำหนิเอาอีก แถมบางทีถูกสาปให้ยืนนิ่งเหมือนท่อ

” คูลโซ่เรียกลูกศิษย์สาวเข้ามารับของวิเศษที่ต้องพกต

ร้อยที่เป็นโลหะวงกลมสีดำสนิท ด้านใน

้ายามคับขัน” คูลโซ่มอบสร้อยโลหะที่เป็นเครื่องรางสำคัญให้ซิ

่อยากรู้ว่าสร้อยเส้นนี้มีความ

ล้วจะขอซ้ำอีกไม่ได้ เจ้าต้องช่วยเหลือตัวเองเอาแล้วกัน ส่วนนี่กระจกวิเศษ สามารถทำให้เจ้าหยั่งรู้อดีตและอนาคตได้ แต่เจ้าต้องท่อง

ยเป็นกระรอก จนตอนนี้ยังหาวิธีถอนคำสาปไม่ได้ ปิแอร์จึงต้องกลายมาเป็นทั้งเพื่อนทั้งสัตว์เลี้ยงของเธอในเวลาต่อมา เนื่องจากปิแอร์ในร่างกระรอกน้อยต้องเรียนว

ด้ไหม” ซินนี่ถามอย่าง

อบลูกศิษย์ด้วยความเอ

ามัวแต่เที่ยว ต่อไป เจ้าต้องเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ คงไม่มีใครช่วยเจ้าได้ นอกจากตัวของเจ้าเอง” ป

ซินนี่แอบอ้อนด้วยความหวัง เธอไม่

ียว แต่ถึงจะดุกับซินนี่เพียงใด เขารักและเอ็นดูซินนี่เสมอ เธอจะจำมนตร์ที่เขาสอนได้ดีเฉพาะบทที่สนใจจริงๆ แต่บทไหนไม่ชอบ

่านอาจ

จากอ้อนอาจารย์ไม่สำเร็จ คูลโซ่รู

กหมุนกายหันหลังให้อาจารย์

ี๋ย

ามหวัง ดวงตาเป็นประกายคิดว่า อาจารย์คงใจ

ไม่หัดหาย

องอาจารย์ เธออุตส่าห์ดีใจคิดว่

่อยากเสียหน้าถ้าจะบอกว่าจำเวทมนตร์บทนั้นไม่ค่อยได้ ด้ว