Zombie Hunter จะรักไหมถ้าผมเป็นซอมบี้
y’s
กับการได้เห็นซอมบี้พ
ี่จะทำให้คนด้านในรถถังมองเห็นได้เสียมิด จนพลขับที่อยู่หน้าสุดร้องออกมาเสียดัง ไม่ใช่เพราะว่าเขาขยะแขยงกับสิ่งที่ได้เห็น แต่เป็นเพราะหัวเสียที่เลือดพวกนั้นทำให้วิสัยทัศน์ในการขับรถถังของเขาไม่สะดวกต่า
้ฮันเตอร์หน
’ ซึ่งเป็นกองร้อยซอมบี้ฮันเตอร์ที่ทางกองทัพจะเกณฑ์เอาเยาวชนมาฝึกให้พร้อมทำภารกิจของกองทัพ หรือพูดง่าย ๆ ก็คือเป็นกำลังสำรองของกองทัพโดยแบ่งออกเป็นกองร้อยซอมบี้ฮันเตอร์สำรองรุ่นเล็ก สำหรับเยาวชนอายุ 15-19 ปี พวกนี้จะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกลาดต
นนั้นที่สมัครใจมาร่วมฝึกเมื่อสามปีก่อน หลังจากที่พ่อกับแม่ของผมซึ่งเป็นผู้อพยพมา
พื่อนนักเรียนของนายพลคนนั้น ก่อนพ่อผมจะแยกย้ายกลับมาประจำการที่กองทัพเรือในปร
ีปเอเชียหลังจากระบาดไปทั่วทวีปแอฟริกาจนเกินจะควบคุม ประเทศไทยที่เป็นบ้านเกิดของผมแทบจะเป็นพื้นที่แรก ๆ ที่มีผู้ติดเชื้อเกือบทั
ามพร้อมโดยการจัดตั้งเขตควบคุมโรคขึ้น ในตอนนั้นมันถูกจัดให้เป็นพื้นที่การฝึกของเหล่าทหารในกองทัพที่ถูกเรียกด้วยชื่อเฉพาะกิจว่าซอมบี้ฮันเตอร์ ภารกิจหลัก ๆ ของซอมบี้ฮันเตอร์ก็ยังไม่เป็นที่แน่ชัดเหมือนทุกวันนี้ ยั
์ จนตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมาสามปีแล้ว แต่จุดเปลี่ยนที่ทำให้ผมกลายเป็นคนบ้าระห่ำก็น่าจะเป็นตอนที่พ่อกับแม่ของผมถูกซอมบี้พวกนั้นฆ่าเอาตอนที่ไวรัสซีเริ่มระบาดในอเมริ
ช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อล้างแค้นให้พวกท่านภายใต้การดู
และลูกชายของเขาก็นั่งอยู่ข้าง ผมในตอนนี้... ร็อบบ์ วิลล์สัน หัวหน้า
กคำสั่งหลังจากที่พลยิงประจำรถถังจ
่ในโกดังแห่งนี้ราวกับเจอโอเอซิส เพราะนั่นหมายความว่านอกจากเราจะเป็นหน่วยแรกที่
แพทริกครางฮือทันทีที่เขาเหลือบเห็น
” แอนนาเบลว่าค่อนขอดเมื่อเห็
วย” พอถูกแขวะ แพทริกก็หันไปพยักห
ย ร็อบบ์ ลูกชายของนายพลเอดิสัน แพทริก เพื่อนสนิทของร็อบบ์ที่วันนี้รับหน้าที่เป็นพ
ขณะที่ออกทำภารกิจ แต่ถึงจะแบ่งหน่วย ก็ไม่มีหน่วยไหนได้บุกไปลุยเดี่ยว ๆ ในการลาดตระเวน ทางกองทัพมีกฎอย่างชัดเจนว่าทุกครั้งที่ออกลาดตระเวนจะต้องมีซอมบี้ฮันเตอร์อย่างน้อยสิบหน่วยและลาดตระเวนได้ไม่เ
อได้เลยว่าไม่หนักหนาสาหัสสักเท่าไหร่ เพราะพวกเราก็โดนลงโทษกันบ่อยแล้ว ยกเว้นแต่ว่าครั้งนี้เราคงจะโดนทำโทษหนักสักหน่
เขาก็เก่งกาจไม่แพ้ใคร เพราะเขาค่อนข้างโดนปรามาสไว้เยอะว่าการที่เขาก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้
วกเราประจำการอยู่เลย แม้ว่าตลอดทางในการบุกเข้ามาที่นี่จะหมดระเบิดและลูกปืนรถถังไปหลายสิบลูกก็ตาม แต่ส่วนใหญ่ที่เราผ่านฉลุยเข้ามาได้
อบบ์ขอร้อง ผมก็อดใจอ่อนไม่ได้ทุกที ที่ผมยอมใจอ่อน เป็นเพราะในครั้งที่ผมสูญเสียพ่อแม่ไปใหม่ ๆ
วไปโกยได้แล้วสาว ๆ ” แอนนาเบลพูดขึ้นอีกครั้งเ
นิทและประตูทางด้านบนออก หากแต่ไม่ทันจะได้ขยับออกจากที่นั่
เละเป็นซีเรียลแช่นมค้างคืนขนาดไห
ยิ้มให้ผมแล้วแตะบาซูก
ันนี้เอาแค่
่าง่าย หันไปคว้าปืนอาก้าประจำกายขึ้นมาแทน แม้จะรู้สึกเสีย
่ได้กินของผมซึ่งปรากฎขึ้นโดยไม่รู้ตัว ท
เลือดร้อน” น้ำเสียงของเธอบ่งบอกให
วกปากไม่ค่อยดี บางครั้งก็เผลอพูดเล่นในทำนองเหยียดผิว เหยียดเชื้อชาติอ
กล่ะสินะว่าแพทริ
ๆ อย่างนี้ โหด
์ที่เขาเรียกเมื่อครู่ มันคือชื่อของผมในภาษาอังกฤษ เหตุผลที่ผมต้องมีชื่อภาษาอังกฤษก็เพราะพวกเขา
ง ขณะที่ร็อบบ์ที่เพิ่งจะบรรจุกระสุนเสร็จยกมือ
้อมปฏิบัต
กระโดดออกนอกตัวรถไป ตามด้วยแอนนาเ