V-vine ที่รักครับ...ขอรัดหน่อย [Human Trials Series: มนุษย์ทดลองยอดรัก]
จะไปขอยืมเสื้อผ้าของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ใช้ใส่เปลี่ยนตอนกลับบ้านใช่เรื่อง เผลอๆ จะถูกมองว่าเป็นคนแปลกๆ มากกว่าเดิม
พยายามจะไม่สนใจบางสิ่งที่ห้อยต่องแต่ง รีบพาอีกฝ่ายกลับมายังที่พักด้วยการออกทางประตูด้านหลังโดยไม่ให้ใครผิดสังเกต ส่วนเรื่องทิ้งง
ดียวซึ่งก็คือโจเซนี่นา คนอ
านนักในการเดินเท้า พอเข้ามาในห้องได้ เจ้าอรุณก็รีบปิ
่คิดนะเนี่ย นึกว่า
๊ะทำงาน เยื้องไปหน่อยมีห้องครัวเล็กๆ ภายในห้องครัวมีห้องน้ำ ถัดออก
นเดือนเพียงหยิบมือ อย่างว่าแหละ หน่วยงานรัฐมันก็เป็นแบบนี้ ไม่ว่าประเทศไหนๆ ก็เหมือนกันทั้งนั้น แต่
จะใช้พื้นที่
าอยู่ห้องเล็กๆ นี่นอกจากเดินตรงไปยังลิ้นชัก หากรรไ
ๆ กว่านี้อยู่มากกว่า
วก็เอากรรไกร
ทันควัน หัวคิ้วย่นยู่บอกให้รู้ว่าไม่พอใจ หากแต่
ดมาก มา
นไปยิ้มรับ ก้าวฉับๆ ไปยังจุดที่เจ้าของห้องต้องการให้ไป พอเดิน
หล่อ
ณถึงกับ
่อกว่านี้ได้ที่ไหนกันวะ! มีใค
ารก่นด่าที่ผุดพรายในใจ ไม่ได้หลุดอ
ค่เจอกับคนตรงหน้าเพียงไม่กี่ชั่วโมงแท้ๆ ถ้าปล่อยให้ต
ัวเอง เป็นนักวิชาการที่เถรตรงก็จริงแต่อย่างน้อยก็ไม่ขอหยาบคาย เขาจึ
ยับเชียวถ้ายังจ
าทายแต่ก็ไม่พูดอะไร หันกลับไปนั่งตัวตร
ะพวกเถาวัลย์มาก่อนเลยพอจะคะเนได้ว่าส่วนไหนควรตัด ส่วนไหนไม่ควรตัด เขาไม่คิดว่าการตัดผมใ
ั่งตัวตรงแหน็วด้วยเกรงว
อยและดูไม่กระเซอะกระเซิง ทั้งที่ใจจริงอยากจะโกนทิ้งไปเลยด้วยซ้ำ เสียอย่างเด
พอปลายกรรไกรออกจากจากปลายผม เดวีก
ล่ะ ไห
ะจกอยู่ด้านบนที่อยู่หน้าห้องน้ำ เท่านั้นเดวีก็ร
ม่มีใค
! แทบไม่ต
ผมหยักศกสีน้ำตาลอ่อนดูสั้นกว่าเดิมเล็กน้อย มันยังคลอเคลียอยู่ที่ต้นคอหากแต่ดูไม่กระเซอกระเซิงอย่างตอนแรก
ม” ไม่ปล่อยให้รำคาญใจ
ามอง ส่า
ัด ทำให้
ษศาสตร์หรือช่างท
อีกทั้งยังหัวเสียที่ตัวเองเก็บอารมณ์ได้ไม่ดีนักทั้งที่อีกฝ่ายยังไม่ทันจะได้ทำอะไร
กติมีคนทำให้ แ
งเป็นลูกคุ
ร และเขาก็ไม่อยากจะเสียเวลาหาคำตอบให้เปลืองสมองด้วย อย่างที่ตั้งใจไว้ รีบเอาข้อ
ลับมาน
หนวดมาจากห้องน้ำ มันไม่ใช่ของเขาหรอก เป็นของโจเซที่เอามาทิ้งไว้เพราะบางครั้งหัวหน้างานคนนั
อพาร์ตเม้นต์ของ
ี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาไม่ยอมทำงานต่อแล้วถ้าหากถูกบ
ยังต้องง้อ ก็ช่วยไม่ได้ เขาเป็นลูกมือที่มีความสามารถโดดเ
ับพนักเก้าอี้ แหงนหน้าขึ้นเล็กน้อยเป็นการเตรียมพร้อม ท
ับใช้จำเป็น แต่ย่นเพราะพอมองเห็นหนวด
ัสตรงๆ จะติด
แล้วรู้สึกขนลุกชัน เขาก็ไม่รอช้า รีบเข้าไปในห้องน
ิรับใช้เหลือบมามองแล้วสีห
งมือมา
งมือยางลงบนมือของตัวเองทีละข้าง
ยวติด
ดๆ ทั้งสิ้น พูดออกไป
ี่ไหน สะอาดจะต
ชากสาบเสื้อกาวน์ออกจากกันจนกระดุมหลุดกร
่าเขาจะชิน เห็นซ้ำๆ เห็นบ่อยๆ เห็นไปเห็นมา ตาจะบอด ของตัวเองก็มีให้เห็นแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว อะไรไม
ขยะแ
ใจจริงด้วย เดวีหยุดการ
่นใจ ฉันดูน่าขยะ
งนั่น
อกว่าฉันน
มเขา ยิ่งคน ‘ที่นั่น’ นะชื่นชมเขาอย่างกับอะไรดี ถึงกับยกให้เขาเป็นคนโปรดเลย แต
กแล้วแ
งใส่ถุง
หมปากน่ะ ถ้าจะ
้าอรุณก็แทรกขึ้น เดวีจึงได้แต่พิงพนักเก้