เขียนนิยายให้กลายเป็นรัก

หนืดของเจลลูบไล้ เขาพยายามจะไม่สนใจ เสมองไปยังโต๊ะข้างเตียงที่มีโทรศัพท์และสมุดสมปรารถนาวางอยู่ เขาหย

าอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงฉีกซองถุงยางอนามัย เขา

ายด้วยกันก็ว่าแย่แล้ว แต่กับผู้ชายแปลกหน้านี่ยิ่งแย่เข้าไปให

ริ เซย์จิ... ฉัน

กดไม่ไหวละเมื่อขาทั้งสองถูกจับแยกออก

จะได้ให้ทำแทน แล้วค่อยไปถามเอาว่ารู้สึกยังไง อยากให้

นเสียง วัตถุบางอย่า

ี๋ย

งหวะเดียวกับที่ไฟบนเพ

คนกลางหว่างข

ดึงตัวเองออกมาทันใด ทว่าก็ถูกจับ

่เป็นไร ทำมั

อะ แสงสีเหลืองก็สว่างวาบขึ้นมาจนแสบตา ชายแปลกหน้าสบถขึ้นมาเสียงด

อะไรอี

ว่างขาตัวเองนั้นลงไปนั่งจุ้มปุ้กกับพื้นแล้ว แต่นั่นก็ไม่น่าตกใจเท่ากับด้าน

มอนี่เ

ใจด้วยว่าไม่เคยเจอในบาร์มาก่อน ที่

่าหมอนี่โผล่มาได้ยังไง

คนของฉันนะเ

ุกขึ้นมาทำท่าจะต่อย แต่กลับถูกหมัดหลุนๆ สวนใส่ห

่น” แล้วก็ช

าที่ตัวเองราวกับถามว่า ‘ฉันเหรอ?’ ด้วย แต

ี้ไปก่อนที่ฉันจะซัดน

ก็พอรู้ ขนาดตัวก็คนละไซส์กันแล้ว ถึงจะตัวไล่ๆ กันแต่อีกฝ่ายมีกล้ามเนื้อเป็นมัดอย

ผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัว มองหาทางหนีทีไล่เพราะดูท่าทางแล้วคงจะไม่ปลอดภัย หากแต่พอได้จังหวะห

ยคิดว่าแรงคงจะไม่หนีกันมาก ที่ไหนได้ อีกฝ่ายตัวใหญ่และมีกำลังม

.คุณเ

ือขึ้นกอดอก ยืนจังก้าโชว์อะไรต่อ

ว่าคุณ

ไง นายเป็นคนเรีย

ปเรียกตอนไหน อย่างที่บอกว่าเขามั่

อนด์พ่นลมออกจากปากอย่างหัวเสีย ก่อน

พิ่งจะเรียกฉันมาเมื่อกี้

าโพลงอย่าง

์จิ... นายเอกในน

โผล่ออกมายืนแก้ผ้าตรงหน้าได้อย่างไร อีกฝ่ายเห็นสีหน้างุนงงของ

นายเขียนชื่อฉันไว้ในนั้

าเชื่ออยู่ดี คนทั้งคนเลยนะ จะโผล

้ามีคีย์การ์ดก็ไม่น่าเป็นไปได้ใหญ่ โผล่มาถึงก็แก้ผ้าล่อนจ้อนแล้วนี่นา มองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นมีกองเสื้อผ้าอยู่เสียด้วย แบบนี

ัลป์มั่นใจว่าไม่มีใครรู้จักชื่อนี้เพราะเขายังไม่เคยบอกใครแม้แต่ตัวผู้ดูแลต้นฉบับอย่างคุรุกิเอง ซ้ำเขายังเ

อกนิยายของเขา จะต้องมีสัญลักษณ์พราวเสน่ห์ที่เขาสร้างไว้ให้ ซึ

าขวาของคุ

ูกถามย่นคิ้วอย

งหรือเปล่า” ใช่นายเอกในนิ

ะ แต่ก็เดินมาแล้วหั

้า

ต่างหาก” แล้วก็เบนสายตาไปยังกลางลำตัว ก่อนจะหลุบตาไปท

’ลัยก็เห็นอยู่บ่อยๆ รวมถึงเห็นของคนแปลกหน้าด้วย แต่ไม่ได้เห็นใกล้ขนาดนี้ไง ยิ่งพอบอกว่าโคนขาที่เขาอยา

์จินั่งขัดสมาธิ แยกขาออกเล็กน้อย เผยให

ดูทั้งสองข้าง แถมตรงกลางก็อ

ปเห็นรอยสีดำๆ รูปดาวเหมือนไม่ได้ตั้งใจวาดที่

เหมือนตัวละครที่สร้างทุกระเบียดนิ้วขนาดนี้ แถมตอนโผล่มาก็มีแสงประห

นว่าถูกมองไม่วาง

ีผมท้ายทอยที่ปรกบริเวณต้

วะเนี่ย อย่าบอกนะว่า

รารถนามากที่สุด แต่ก็อาจจะใช่ ตอนนั้นเขาอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉินนี่นา จิตใต้สำนึกท

รื่องบ้าอะไร ทำไมถึงเขียนให้ฉันต้องโดนไอ้บ้าโรคจิต

ายถึงอะไร ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า ‘ไอ้บ้าโรคจิต’ ที่ถู

ะทำก็ไม่แปลก” ตอนนี้กัลป์ไม่เรียกแทนเซย์จิว่า ‘คุณ’ อีกแล้ว เพราะถ้าเป็นเซย์จิที่มาจากนิยายเ

ลป์แล้วก็ชักสีหน้าไม่พอใจ ก

วะ!” แล้วก็ตามมาด้วยแ

อียงคอมองอีกฝ่ายที่ด

เป็นนา

ล้วนายมาเขียนๆ ลบๆ ให้ฉันโดนมันทำซ้ำๆ ซากๆ นั่นมันไม่สนุกเลยนะเว้ย แ