icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เจ้าสาวโอทอป

บทที่ 3 ใครจะรู้

จำนวนคำ:1114    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

ะการรักษาแต่เนิ่นๆที่ตรวจพบทำให้เขามีโอกาสหายเป็นปกติ ชนิดของโรคที่เขาเป็นไม่หนักหนานัก สามารถรักษาด้วยยาคือการรักษาด้วยยาสเตียรอยด์ขนาดสูง นานประมา

ียงแค่ไม่ใช่คนหนุ่มเรี่ยวแรงเต็มร้อยเช่นเดิม และระหว่า

่ควรใช้คำว่าเพื่อนอีกต่อไป คนที่มาบอกว่ามาเยี่ยมนั้น แท้จริงมาดูว่าสภาพเขาน่าสมเพชแค่ไหน เขาไม่อยากจะอยู่เมือง

่ไกลสักหน่อย แต่ไม่มีใครรู้จักหรอก ลูกไปอยู่ท

ไหนค

ที่ไกลกันดารไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวอีกต่างหาก ก็เขามีคอนโดริมทะเล

ิ้นเป็นอัน งานการที่บริษัทมีตำแหน่งเป็นถึงรองประธานแต่ก็เหมือนเป็นตุ๊กตาเพราะตัวเองไม่ได้ทำอะไรมากนัก ช่วงที่ป่วยสำนึกได้ว่าตัวเองไม่ได้ทำตัวเป็นลูกที่ด

ี่ เขาก็จำใจต้องมาอย่างไม่เต็มใจ เพ

รถเข็นมานานก็ไม่ได้ช่วยให้เขาเข้ากับมันได้ แม้จะพยายามฝึกเดินมาก

ใจเพราะเขาอีกแล้ว ชายหนุ่มขยับรถเข็นแล้วมองไปนอกหน้าต่าง แถวนี้เงียบสงบจริงๆ แค่สองทุ่มก็เหมือนทุกอย่างตกอยู

กว่าต้องเจอคนมาแสดงความห่วงใยแบบจอมปลอบ เอาเถอะ

ันคงเป็นช่วงเวลาที่เขาต้องชดใช้กรรม แต่เขา

...

งินที่หดหายไป แต่การอดทนเพื่อเรียนให้จบนั้นก็สำคัญกว่า หญิงสาวช่วยงานในบ้านของแม่เสร็จก็หิ้วโน้ตบุ๊คมานั่งทำงานที่ใต้ถุนบ้าน พร้อ

ศพบ้านผู้ใหญ่

๊ะ

งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์คนรู้จักแล้วรถก็เคลื่อนออกไป หญิงสาวรวบผมขึ้นเป

ม่ทั้งที ช่วยทำตัวเป็นผู้

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เพื่อนบ้าน ( )2 บทที่ 2 คนข้างบ้าน 3 บทที่ 3 ใครจะรู้4 บทที่ 4 ซนเป็นลิง 5 บทที่ 5 เจ้าของบ้าน 6 บทที่ 6 ผู้ชายบ้านโน้น 7 บทที่ 7 เธออายุเท่าไหร่กัน 8 บทที่ 8 ใครเด็กน้อย!9 บทที่ 9 อย่าเถียง 10 บทที่ 10 ต้องกลับมาเดินได้แน่นอน 11 บทที่ 11 ก็บอกให้เรียกพี่นนท์ไง12 บทที่ 12 อยากรู้อะไรก็ถาม 13 บทที่ 13 สภาพอย่างผมนี่นะ14 บทที่ 14 ขี้อายแบบนี้เมื่อไหร่จะได้มีเมีย15 บทที่ 15 แบบนี้ต้องรีบรุกนะครับ16 บทที่ 16 ขอโทษนะ 17 บทที่ 17 นึกว่าแฟนหวงไม่ให้ไปขายของ18 บทที่ 18 เป็นของเขาเพียงคนเดียว19 บทที่ 19 ช่วยยืนนิ่งๆสักเดี๋ยวได้ไหม20 บทที่ 20 เพื่อนบ้าน21 บทที่ 21 ช้าหรือเร็วยังไงก็ต้องกลับ 22 บทที่ 22 สามปีต่อมา 23 บทที่ 23 เปลี่ยนไป 24 บทที่ 24 หญิงสาวในวัยยี่สิบสาม25 บทที่ 25 กลายเป็นแม่ค้าเต็มตัว 26 บทที่ 26 อดทน ไม่ย่อท้อ27 บทที่ 27 ทำไมเขามองเธออย่างชิงชังขนาดนั้น28 บทที่ 28 รับจ้างไปทั่วค่ะ29 บทที่ 29 ไม่รู้ว่าจะทำสีหน้ายังไงดี30 บทที่ 30 ไม่คิดถึงเด็กข้างบ้านเหรอ31 บทที่ 31 ขโมยจูบแรก32 บทที่ 32 เขาอยากกอดเธอ 33 บทที่ 33 เขาได้แต่นึกก่นด่าตัวเอง34 บทที่ 34 ตามข่าวพี่ด้วยเหรอ35 บทที่ 35 แสร้งทำเป็นว่าลืมทั้งที่จำได้ดี 36 บทที่ 36 ถ้ารักจริง 37 บทที่ 37 นั้นคือความรู้สึกจากใจ 38 บทที่ 38 อยากให้เรื่องของเราเป็นเรื่องจริง39 บทที่ 39 เพื่อนรัก 40 บทที่ 40 มีคนที่อยากให้รู้จัก41 บทที่ 41 หลบไวนะเรา 42 บทที่ 42 แสดงว่าไอ้หมอนั้น...ก็ไม่ได้โง่นี่หว่า43 บทที่ 43 เป็นตัวของตัวเอง44 บทที่ 44 ขอคำชมมากกว่านี้ได้ไหม45 บทที่ 45 เราจะมีปัจจุบันด้วยกัน46 บทที่ 46 บทส่งท้าย 1.47 บทที่ 47 บทส่งท้าย 2.48 บทที่ 48 บทส่งท้าย จบ.