ร้อยหัวใจอุ่นไอรัก

นท

ิ้วกับพวงมาลัยรถสองสามครั้ง “ปิ่นมั่

งยิ้มหวานให้ธวัชชัย ก่อนจะส่า

ี่สุด” ปิ่นปักบอกพร้อมกับก้าวลงจากรถ เมื่อช

ถ้านั่งรถสองแถวก็จะใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง แต่นั่งรถ

ถอยหลังไปยืนบนริมฟุตบาทและยกมือโ

ษณ์คงไ

านดีกว่านะ” ปิ่นปักรีบดักคอ อีกอย่าง หากยังยืนคุ

ยวมองหาที่มาของความรู้สึกแปลก ๆ เหมือนถู

พลางดึงสติกลับมา ตั้งมั่นในสิ่งที่จะทำ เธอเดินเข้

ยังไง เธอจะทำให้ดีท

ล้วงกระเป๋ากางเกง สายตาคมกริบมองตามร่างสูงโปร่งที่เดินลง

กัน ทำไมถึงได้มาสะดุดกับเธอคนที่หน้าตาบ้าน ๆ ท่าทางเอ๋อ

คนที่ทำให้เขามีโทสะมาเห็นเข้าล่ะก็...เธอคงจะหนาวยะเยือก หาทางถอยหนีในเร็วเชียว

จะให้ผมทำยังไงต่อ” สิ้นเสียงโทรศัพท์ภาย

ต่างบานใหญ่ สองมือสอดเอาไว้ในกระเป๋ากางเกง รอคอยหัวหน้าฝ่าย

ชิ

ทำให้ปิ่นปักหวาดผวาอยู่ลึก ๆ ฟันซี่เล็ก

กถึงความไม่ชอบใจของผู้จัดการฝ่ายบุคคลที่ตวัดมองบ่อย ๆ ก็ทำให้ปิ่นปักอดคิดไม่ได้ เธอ

ะตำแหน่งที่ติดเอาไว้ อีกทั้งในใจก็คิดเพียงว่า ต้องสู้แล

ใจอีกครั้ง ก่อนก้าวเดินขาสั่นตามผู้จั

านในวันนี้ หากเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ริมกระจกหน้าต่างที่เหลียวหน้ามาก็ทำให้ใจป

งได้รูปขมวดมุ่นเข้าหากันด้วยความสงส

ะบอกชื่อผู้เป็นเจ้าของ นาม... ‘เมฆา ปรุระวงศ์’ ก็ทำให้ปิ่นปักตกใจจนร้องอุทานอ

ัก...คุณป

มิ่นแคลนมาอย่างชัดเจน ทำให้เธอรู้สึกเอือมระอา เกิดความรู้สึกไม่อยากทำงานที่นี่ขึ้นมา เพราะขนาดยังไม่ได้งาน ก็มีคนเกลียดขี้หน้าเสียแ

้มอยู่บนมุมปากและสายตาเข้มดุ

ๆ ทำไมเจ้าของบริษัทถึงได้ลงมาสัมภาษณ์เอง หรือมีอะไรลึกล

่งซิคุณ

และดวงตาดุ ๆ ก็ทำให้สั่นได้แล้ว เจอน้ำเสียงห้าวแฝงไว

ึ้นเล็กน้อย แค่มอง...ลึกเข้าไปในดวงตากลมโตก็รู้ว

วที่ช่วยได้ในตอนนี้คือเธอต้องรีบนั่งให้เร็ว

นั่ง นั่นยิ่งทำให้ตัวเองอับอายจาก

ดีใจนะที่ได้เ

้าง พลางหายใจรินรดต้นคอระหง มือข้างหนึ่งวางทับบนมือเรียวกดไว้บนขาเสลา อ

ลายฝนเห็นว่ามีรถขายไอศกรีมก็รีบเปิดประตูรถออกไปโดยที่เขาห้ามไม่ทัน หากไม่ได้ปิ่นปักวิ่งเข้ามา

ะพูดอะไรบางอย่างกับปลายฝน ทำให้เด็กหญิงที่ตกใจจนร้องไห้จ้าเงียบเสียงล

นปักเป็นเด็กสาวที่นิสัยดีมาก เธอไม่สนใจว่าคนที่ให้การช่วยเหลือไปจะเป็นคนชราที่

่มีครอบครัวและยังไม่มีแฟนด้ว

บผิวแก้มนุ่ม ทำให้สติสะตังปิ่นปักกระเจิดกระ

จากเอกสารสมัครงานแล้วนี่คะ”

รับการทำงานในตำแหน่งนี้นะคะ” ปิ่นปักข่มกลั้นความกลัวและกังวลตอบกลับไปด้

ละหน้าคุณออกไปไกล ๆ ห