หักเหลี่ยมสวาทคาสโนวา

นท

มองที่ประตูห้องแล้วก็เริ่มเห็นถึงสิ่งผิดปกติ เมื่อประต

นนั่งหน้าหมองเศร้า ดวงตาแดงก่ำ ในดวงตากลมโตคู่นั้น เต็มไปด้วยคำตัดพ้อและต่อว่ากับความเศร้าสร้อย

...เอ

กับถูกมีดปลายแหลมทิ่มตำลงไปในหัวใจให้เป็นรูจนนับแทบไม่ไหว อยากได้ยินคำปฏิเสธว่าไม่จริงจากปากเทพกานต์สัก

ะหมดซึ่งเรี่ยวแรงแต่คำพูดที่ได้ยินมันดังก้องอยู่เต็มสองหูเป็นแรงผลักดันให้ต้องรีบพาตัวเองออกจากห้องอ

าไม่ได้รัก แต่สัมพันธ์ที่มีต่อกันอย่างลึกซึ้งและความรู้สึกบางอย่างที่มันก่อตัวแฝงอยู่ในหั

หลิน...ค

ี้อีกเลย ขอร้อง...ปล่อยฉันไปเถอะ” รมย์นลินพูดทั้งน้ำตา เท้าเล็

พูดอะไรต่อไป แต่เขาก็เอาแต่เงียบ มีเพียงแค

็ไม่มีคำพูดใดๆ ออกจากริมฝีปากบวมช้ำ เพราะทุกสิ่งทุ

ัว แต่สิ่งที่เขากระทำมันยากเกินที่จะให้อภัยได้ สองมือเล็

ียนรู้กันแล้ว แต่ในเมื่อหลินเลือกที่

ายหนุ่มจะสำนึกว่าความผิดนั้นมาจากตัวเขา เทพกานต

ยคนที่มองมาเหมือนกับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น บ้างก็หัวเราะเสียงดังลั่นพร้อมกับคำพูดที่ตะโกนออกมาอย่างเยาะเย้ย

่องรอยความเสียใจเลยสักนิด แต่กลับมีรอยยิ้มเยาะเย้ยส่งมาอีกต่างหาก หญิงสาวห

่าชีวิตเธอทั้งเป็น สร้างความอัปยศและตราบาปไว้ให้กับหญิงสา

ดูภายนอกเธอนั้นนุ่มนวลและอ่อนหวาน แต่ใครจะรู้เล่าว่าภายในกลับเข้มแข็งยิ่งกว่าเหล็กกล้า ความเจ็

มสนใจจากชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่เดินเข้ามาให้หยุดชะงักและค่อยๆ หันหน้าไปมองอย่างเชื่องช้า ถึงแม้ระยะทางจากเวทีกับจุดที่ซ

ภาพวาดที่สวยหวานปนเศร้า ดวงตาก

ลงใหล คิ้วเรียวโก่งเหมือนวงพระจันทร์ จมูกเล็กโด่งได้สันรับกับริมฝีปากรูปกระจับอวบอิ่มซึ่งเคลือบไว้ด้วยลิปสติกสีแดงสดเป็นมันวาวขยั

งลุกไหม้ ดวงตายังคงจ้องมองไปที่ร่างโปร่งบางอย่างไม่คลาดคลา ยิ่งได้ยินน้ำเสียงหวานแว่วเหมือนกับกำลังน้อยใจ

ำลังเต้นแรงเหมือนจะทะลุออกมา จนต้อง

ห่างหายไปนานแล้ว มันหายไปหลังจากที่ได้ทำร้ายผู้หญิงคนหน

ูญ ทำอย่างกับว่าไม่เคยมีชื่ออยู่ในทะเบียนของมหาวิทยาลัย ไม่มีคนชื

่วงหน้าปวดร้าว เศร้าสร้อย และดวงตากลมโตอมโศกที่มองมาอย่างเสียใจ น้อยใจ ตัดพ้อและต่อว่าอย่างคนที่หัวใจแหลกสลา

ุ่มพาร่างใหญ่ไปยังมุมหนึ่งของห้อง แต่ดวงตา

่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่คุ้นหน้าคุ้นตา แต่ทำไมเขาถึงไม่เคยเห็นหญิงสาวคนนี้เลยนะ หรือเธอพึ่งจะเข้ามาทำงานใหม่ และเขา

อ แต่ดูแล้วคงจะสู้สาวน้อยที่กำลังครวญเพลงอยู่บนเวทีไม่ได้ เพราะเพียงแค่ได้เ