เจ้าสาวรอรัก

ในท้อ

ด็ก และทำไมอันทิตาต้องคิดฆ่าตัวตายด้วย มีคำถามมากมายเกิด

ุณกินยานอนหลับเกินขนาด และยังกรีดข้อมือตัวเองก่อนที่จะหลับ ถ

แนะนำการเอาใจใส่และดูแล

บหน้าน้องสาวและเลื่อนสายตาลงไปมองหน้าท้องของเธอ หมอ

ขนาดนี้

ตาไว้ ลูบแผ่วเบาไปตามเรียวนิ้ว ใจลอยนึกย้อนไปถึงคำพูดของมารดาผู้ล่วงลับไป

ริม นางรู้ตัวดีว่าคงอยู่อีกได้ไม่นาน จึ

ณแม

ี่ยวกับมหาวิทยาลัยนานาชาติหลายแห่งต่อจากบิดาผู้ล่วงลับ ชา

กมารดา ปุริมรับทราบมาโดยตลอดว่าคุณหญิงป่วยเป็นโรคมะเร็งขั้

จะเกิดขึ้นกับน้อง ปุ๊ต้องช่วยน้องนะลูก

ของท่านกระซิบข้างหูของเขา คุณหญิงอร

างเตียง นางยื่นมือไปจับกุมม

ับ.

หี่ยวย่น มือนี้เคยชุบเลี้ยงเขามาให้เป็นผู้เป็นค

ื้อกับพี

อเข้าไปเช็ดน้ำตาให้กับเด็กสาว ส่วนอันทิตาก็พยัก

ย่าทิ้งตาไป.

ซบหน้าร้องไห้ใจจะขาด ปุริมทนมองเห็นสภาพของ

ม่ของเราท่านไปดีแล้ว” เอ่ยบอกน

จะอยู่กับใคร

ปด้วยน้ำตา แววตาเจ็บปวด

พี่ปุ๊คนนี้จะปกป

แล้วก้มลงจรดเรียวปากของตัวเองลงบนเส้นผมนุ่มของเธอ โดยที่เอวสอบก็ยังม

..น้ำ...ห

ทำให้ปุริมที่นั่งใจลอยไปถ

งพี่ฟื้

จและดีใจในเวลาเดียวกัน ชายหนุ่มลุกขึ้นพร้อมทั้งชะโงกหน

้ำ...หิ

ตาพยายามลืมตามองสิ่งแวดล้อม เธอกะพริบตาอยู

ำเหรอค

้ำใส่แก้ว แล้วจรดปากแก้วน้ำตรงเรียวปากบางที่ขาวซ

” อันทิตาดื่ม

ๆ นะค

ห้ดื่มเร็วเกินไปจนสำลัก ใบหน้าของเขา

ปุ๊.

ว่าง แล้วพยายามมองคนตรงหน้า พี่ชาย

งไหนบอกพี่สิครับ” เอ่ยถามน้องส

เธอเบ้ปากเหมือนจะร้องไห้ แต่กัดเรียวปากด้านบนเม้มไว้เป็นเส้นตรง ก

ทิตาพยายามจะลุกนั

ขยับส

งให้ลุกนั่ง เขาใช้หมอนรองแผ่นหลั

ามองข้อมือทั้งสองข้างตอนนี้มีเลือดซึมออกมาเล็กน้อยเพราะเธอขยับตัวแรงไป แหงนขึ้นม

ี่ปุ๊ ลู

ยหัวใจแตกสลาย กลัวเหลือเกิน

อบอกว่าตาต้องรักษาตัวและ

ช้ำ แล้วยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่ไห