พันธะร้ายเจ้านายเถื่อน (Series of my bad boy)

าวัน

หาความอบอุ่นที่อยู่ทางด้านหลังแล้วซุกซบอยู่กับอกแกร่ง ดวงตาหลับพริ้มไม่ได้ลืมตาตื่นทั้งที่เสียงนาฬิ

วปากไว้และสำรวจความหวานที่อยู่ภายในนั้น เวลาหลับชินดูไม่มีพิษสงอะไรเลย เหมือนเด็กหนุ่มไม่ประสีประสาคนหนึ่ง ดูจากเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมา

่จะทำอะไรผ

หัวเตียงด้วยท่าทางตกใจ เมื่อเห็นอีกฝ่ายนอนจ้องหน้าและแอบขโมยจูบจนเขาตื่น ตาคู่สวยไหวระริกเมื่อจ้องสบตาคมกริบที่จ้องนิ่ง มือบางเผลอยกขึ้นมาลู

ถามกลับพลางมองอีกคนอย่

มอีกฝ่ายท่าทางหวาดระแวงดึ

นตรงหน้านิ่ง ใบหน้ายามนี้ดูเหมือนเด็กหนุ่ม

ึงไม่ยอ

ฆตอบน้ำเสียงเข้มด้วยท่าทางรำคาญ แต่สายตากับพราว

ไปอาบ

นหมด ก่อนจะรีบลงจากเตียงกว้างเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมเข

หยุดสักวันไม่ได้หรือไง" เมฆตะโกนถา

ตั้งแต่แรก ถ้าไม่อยากให้ไป" อีกฝ่ายหันมามองแล้วตอ

รำคาญ นับวันจะคล้ายผู้หญิงขึ้นไปท

ง ผมปกหน้าจนชินอยากจะเข้าไปเกลี่ยให้ เมฆในตอนนี้เขาดูเหมือนเด็กหนุ่มแรกรุ่นที่กำ

เหมือนเมื่อคืน" สายตาเจ้าเล่ห์มองมา ทำให้ชินรีบวิ่งห

ข้างล่าง สันต์ยืนรออยู่ก่อนตรงบันไดขั้นสุดท้าย ช

ยังไงฝากมึงไปเตรียมเรื่

ับเ

ิเศษเพราะเขาต้องทำงานด้วย และเมฆเองก็อยากให้เขาเรียนจบเพื่อจะได้มาช่วยงานได้อย่างเต็มตัว เบสกับริวยังเคยถ

ะลงจากรถ สายตาเจ้านายกวาดตาไปนอกกระจกรถมองไปย

่า วันนี้ผมมีธ

ุระ" เมฆตีหน้าขรึมเมื่อรู้ว่าอีกฝ

ผมจะรีบแล้ว" เสียงอ้อนพร้อมท่าทางน่ารักที่มันไ

บตัวแน่ เออ...แล้วที่สำคัญอย่าเปิดโอกาสให้ใค

อย่างสงสัยไม่เข้าใจในสิ

อกก็ทำ ไม่ใช่ใ

กำลังทำตัวรุ่มร่ามน่ารำคาญก็มีแต่พี่นี่แห

ให้รู้ว่าใครเป็นเจ้านายใครเป็นล

รั

กรถหรู รอให้รถของเมฆแล่นออกไปก่อน ชินจึงเดินเข้าไป

หรอวะ ท่าจะเป็นลูกรัก

ารณ์เมื่อคืนไม่หาย ไม่รู้ว่าเกิดพิเรนทร์อะไรขึ้นมาร้อ

ปกรณ์เพื่อนสนิทของชินเอ่ยขึ้นเมื่อ

งให้คิดน

อยแล้วมั่ง แต่ปลายสายไม่ยอมรับและไม่อ่านข้อความเลย จนเขาโทรถามปกรณ์ แต่เด็กหนุ่มกับบอกว่าแยกย

ก็เป็นลูกน้องของเขา รู้ว่าเขาเป็นห่วงม

ยดดด

คนที่หลับอยู่บนที่นอนจะตื่น อันที่จริงเขานอนข้างนอกที่ห้องรับแขกที่เดิมก็ได้ แ

่บ!

มองคนที่ทำสีหน้าเกรี้ยวกราดกรามขบกันแน

ทำไมไม่รับ

ะ” อีกคนทำใจดีสู้เสือพูดเสียงเรีย

แล้ว แล้วทำไมถึงพึ่งกลับ

ี่ไม่ได้รับสายเพราะเขาลืมเปิดเครื่อง ในเวลาเรียนชายหนุ่มจะปิดเครื่องทันทีไม่อยากรับรู้เรื

รื่อง” ชินพู

าก็ไม่เชื่ออยู่ดี สู้ทำตัว

ดี๋ยวนี้คำสั่งกูไม่ม

ู้สึกหลากหลาย มันเข้ามาป่วนในหัวใจเข้าตั้งแต่เมื่อ

ยทำโทษผมวันหลังก็ได้” ชินเตือนเจ้านายอย่างเป็นห

นุ่มลุกขึ้นคว้าเสื้อคลุมแล้วหยิบกุญแจเดินออกไปจากห้องทันที ขืนอยู่ต่อมีหวังเข

สมองของเขาตอนนี้มีสิ่งที่หนักใจมากกว่า สิ่งที่ชายหนุ