icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

กลลวงรักเจ้าชายเถื่อน

บทที่ 2 เทซาเนีย

จำนวนคำ:1238    |    อัปเดตเมื่อ:10/03/2022

บวา เดิมเป็นขององค์ราชินีพระองค์ก่อนเมื่อพระสวามีสิ้นพระชนม์ไป พระนางก็มีพระประสงค์จะกลับไปพำนักที่บ้านเกิดจึงยกพระราชวังแห่งนี้ให้ชีครุ่นต่อมา แต่

สาวถึงกับตื่นตะลึงกับภาพตรงหน้า ดอกไม้นานาชนิดกำลังเบ่งบานอวดสีสันความสว

์ ดอกกุหลาบขนาดใหญ่สีขาวพิสุทธิ์แย้มบานอย่างเชิญ

้! อ่านป้ายไม

!

หินด้วยความหวาดกลัวกับบุรุษร่างสูงใหญ่ที่สวมชุดดำคล้ายชุดทหาร เธอไม่คิดว

โทษ

่ายที่แต่งตัวด้วยชุดเดรสกระโปรงสีม่วงอ่อนไร้ผ้าคลุมหน้าอย่างนี้ทำให้เขาเปลี่ยนคำพูดเป็นการกลืนน้ำลายแทน แม้สาริศาจะมองไม่เห็

้า

าะความไม่ระวังทำให้เธอสะดุดกับรากไม้ขนาดใหญ่จนเสียหลักล้มลง แต่ชายในชุดดำก็เร

!!

้า นานหลายชั่วอึดใจกว่าที่เธอจะเรียกสติแล้วยกมือขึ้นผลักอกเข

กมากยิ่งขึ้น นาทีถัดมาเธอได้ยินประโยคสนทนาที่เธอไม่เข้าใจความหมาย คล้ายว่าเขา

ขาเอ่ยเมื่อเห็นหญิงส

นใครกันแน่ แต่การใช้สิทธิ์นักท่องเที่ยวดูท่าจะปลอดภ

ยิบแผ่นพับในมือหญิงสาวออกมากางตรงหน้าที

ลาเขาพูดด้วยน้ำเสียงปกติฟังดูน่าเข้าใก

่พร้อมจะต้อนรับนักท่องเที่ยวเท่าไหร่นักหร

“?

ยนลง เขาเผลอยิ้มอย่างไม่รู้ตัว แต่เพราะนิสัยที่คอยระวังตัวอยู่ตลอดเวลาทำใ

เถอะ เมื่อครู่เจ้า

คุณไม่ใช่รปภ

ยงดังออกมาไม่ได้ เขาโน้มหน้าลงมาแล้วใช้นิ้วเกี่ยวเ

ผ่าวร้อนจนทำให้เธอร้อนรุ่ม เธออยากจะถอยห่างจากเขาแต่ก็ก้าวขาไม่ออก และโชคดี

ัวเองให้สงบจิตสงบใจไว้ สาริศาทำงานพิเศษเป็นนักดนตรีในผับหลายแห่ง ทำให้คุ้นเคยกั

จึงหวั่นไ

ซาเนีย เป็นชื

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 เทซาเนีย3 บทที่ 3 สาริศา4 บทที่ 4 แผลเป็น 5 บทที่ 5 งานที่คุณถนัดไงล่ะ6 บทที่ 6 สภาวะการเมืองที่ยุ่งเหยิง 7 บทที่ 7 สิทธิ์ที่ผมเป็นเจ้าหนี้คุณไง8 บทที่ 8 นางบำเรอ!9 บทที่ 9 หมดเวลาคร่ำครวญ10 บทที่ 10 เป็นอะไรหรือเปล่า 11 บทที่ 11 ลักพาตัว12 บทที่ 12 ทำตัวดีๆ หน่อย13 บทที่ 13 ไม่อาจล่วงรู้ได้14 บทที่ 14 ผู้นำก่อการกบฏ15 บทที่ 15 ออดอ้อน16 บทที่ 16 คู่ขาชั่วคราว 17 บทที่ 17 คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า18 บทที่ 18 ปากดี19 บทที่ 19 ตำแหน่งชีค20 บทที่ 20 อย่าลืมว่าคุณอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร21 บทที่ 21 ต้องไปจากที่นี่22 บทที่ 22 มันไม่สำคัญ 23 บทที่ 23 อย่ายั่วโมโห24 บทที่ 24 อย่าหยุด 25 บทที่ 25 กำจัด26 บทที่ 26 น้ำเสียงคุ้ยเคย27 บทที่ 27 ผมจะหยุดตัวเองไม่ได้28 บทที่ 28 ต้องการไม่ต่างกัน 29 บทที่ 29 เรื่องเมื่อคืน30 บทที่ 30 อย่ามาใช้น้ำตากับคนอย่างผม!31 บทที่ 31 อยากทำตัวน่ารักทำไม 32 บทที่ 32 อยู่กับผม! คุณอย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ! 33 บทที่ 33 เทซาเนีย 3 ปีก่อน34 บทที่ 34 ดั่งสายลมที่โอบกอดคุณอยู่ทุกเวลา35 บทที่ 35 เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า 36 บทที่ 36 ฟื้นแล้ว 37 บทที่ 37 จะทำอะไรของคุณ38 บทที่ 38 ถอนริมฝีปากอย่างเสียดาย 39 บทที่ 39 เรียกชื่อผมอีก40 บทที่ 40 แต่งงานไม่ได้ 41 บทที่ 41 ได้โปรดคิดถึงผม42 บทที่ 42 ถ้าจำใจยอมรับผิดก็ไม่ต้องก็ได้นะ43 บทที่ 43 ให้ผมช่วยอะไรมั้ย44 บทที่ 44 ยิ้มเศร้า 45 บทที่ 45 ยิ่งคุณปากดีผมก็จะจูบคุณอีก46 บทที่ 46 ถ้าคุณเขิน ผมให้คุณจูบผมละกัน47 บทที่ 47 คืนสุดท้ายสำหรับเรา48 บทที่ 48 สามเดือนต่อมา ประเทศไทย49 บทที่ 49 ชีวิตที่เรียบง่าย50 บทที่ 50 อาการแปลกๆ 51 บทที่ 51 มีอะไรหรือเปล่า 52 บทที่ 52 ราวกับคนละเมอ 53 บทที่ 53 จบ.