icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

กลลวงรักเจ้าชายเถื่อน

บทที่ 4 แผลเป็น

จำนวนคำ:1675    |    อัปเดตเมื่อ:10/03/2022

น่าจะใช้ให้แฮรี่ช่วยทายานว

รั้งที่ได้รับเชิญไปเล่นดนตรีที่ต่างประเทศ หญิงสาวเก็บเงินเก็บทองยืนด้วยลำแข้งของตัวเองจนซื้อรถเก๋งมือสองได้หนึ่งคันในเวลาเพียงแค่หกเดือน เหมือนทุกอย่างกำลังเป็นไปด้วยดี ทว่าเธอกลับประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ทำให้ร่างกายเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งท่อน ต้องพักฟื้นร่างกายและกายภาพบำบัดอยู่นานนับปีจึงกลับมาเดินได้อีกครั้ง เงินเก็บที่คุณพ่อบังเกิดเกล้าทิ้งไว้ให้ก็หมดไปตั้งแต่เธอตัดสินใจไปเรียนการดนตรีที่อังกฤษ คุณแม่ตั้งใจ

้งที่ฉันมีแผลเป

กปีกนางฟ้า ผมว่ามันเป็นอะไรที่สะดุดตาคนได้แ

ายน้ำนี่...วา

บสาวสวยอินโนเซ็นต์ละก็...ผมว่ามันช้าเกินไปสำหรับคุณ ตอนนี้คุณก็อาย

เซ็กซี่

ัวเราะเสียงดัง

ม่ใช่ตัว

่มีเพื่อนที่มันเป็นช่างบอดี้เพ้นท์ กำลังจะแสดงงานอยู่ เขาต้องการ

จะไปโชว์หลังได้ยั

ไรนักถ้ามีเงินก็ไปทำศัลยกรรมก็ได้ แต่พี่คิดว่าเธอน่าจะเป็นตัวอย่างของคนที่ผ่านเรื่องราวความเจ็บปวดได้ ไม่หลบซ่

ูสักหน นั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา หลังจากเป็นนางแบบบอดี้เพ้นท์แล้ว เธอก็ลองถ่ายแบบชุดว่ายน้ำเพียงแค่รูปถ่ายชุดว่ายน้ำกับรอยแผล

ก็แบรนด์ดังและส่วนใหญ่ก็ได้รับงานจากเมืองนอกกมากกว่าที่เมืองไทยเสียอีก นั่นยอมหมายถึงเงินจำนวนมากพอที่จะทำให

ียชีวิตอุบัติเหตุเครื่องบินตก แม่เสียใจเรื่องพ่อจนไม่สบายมากร่างกายที่อ่อนแออยู่แล้วยิ่งทรุดโทรม หลังจากพ่อจากไปสองปีต่อมาแม่ก็ได้นายอานนท์ซึ่งเคยเป็นเพื่อนรักของพ่อมาดูแลหัวใจจนแม่ตัดสินใจแต่งงานใหม่ในปีถัดมา แต่ทำให้เธอก็ถูกส่งไปอยู่กับญาติคนหนึ่งที่ไม่ค

ว่าเงินก้อนนั้นจะเป็นจำนวนมากพอควร แต่สาริศาต้องทำงานพิเศษหลายอย่างเพื่อหาเงินเป็นค่าใช้จ่ายของตัวเอง เธอไม่เหมือนเพื่อนนักเรียนไทยที่ม

น้อย ร่างกายที่อ่อนล้าเรียกหาการแช่น้ำอุ่นพร้อมกับกลิ่นเทียนหอม ถ้าได้ไวน์แดงในตู้เย็นสักจิบสองจิบก็คงจะดีไม่น้อย หญิงสาวยิ้มให้ตัวเองบางๆ ให้รางวัลตั

าะเรื่องเงินแต่เพราะไม่อยากให้หัวใจหลงคิด

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 เทซาเนีย3 บทที่ 3 สาริศา4 บทที่ 4 แผลเป็น 5 บทที่ 5 งานที่คุณถนัดไงล่ะ6 บทที่ 6 สภาวะการเมืองที่ยุ่งเหยิง 7 บทที่ 7 สิทธิ์ที่ผมเป็นเจ้าหนี้คุณไง8 บทที่ 8 นางบำเรอ!9 บทที่ 9 หมดเวลาคร่ำครวญ10 บทที่ 10 เป็นอะไรหรือเปล่า 11 บทที่ 11 ลักพาตัว12 บทที่ 12 ทำตัวดีๆ หน่อย13 บทที่ 13 ไม่อาจล่วงรู้ได้14 บทที่ 14 ผู้นำก่อการกบฏ15 บทที่ 15 ออดอ้อน16 บทที่ 16 คู่ขาชั่วคราว 17 บทที่ 17 คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า18 บทที่ 18 ปากดี19 บทที่ 19 ตำแหน่งชีค20 บทที่ 20 อย่าลืมว่าคุณอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร21 บทที่ 21 ต้องไปจากที่นี่22 บทที่ 22 มันไม่สำคัญ 23 บทที่ 23 อย่ายั่วโมโห24 บทที่ 24 อย่าหยุด 25 บทที่ 25 กำจัด26 บทที่ 26 น้ำเสียงคุ้ยเคย27 บทที่ 27 ผมจะหยุดตัวเองไม่ได้28 บทที่ 28 ต้องการไม่ต่างกัน 29 บทที่ 29 เรื่องเมื่อคืน30 บทที่ 30 อย่ามาใช้น้ำตากับคนอย่างผม!31 บทที่ 31 อยากทำตัวน่ารักทำไม 32 บทที่ 32 อยู่กับผม! คุณอย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ! 33 บทที่ 33 เทซาเนีย 3 ปีก่อน34 บทที่ 34 ดั่งสายลมที่โอบกอดคุณอยู่ทุกเวลา35 บทที่ 35 เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า 36 บทที่ 36 ฟื้นแล้ว 37 บทที่ 37 จะทำอะไรของคุณ38 บทที่ 38 ถอนริมฝีปากอย่างเสียดาย 39 บทที่ 39 เรียกชื่อผมอีก40 บทที่ 40 แต่งงานไม่ได้ 41 บทที่ 41 ได้โปรดคิดถึงผม42 บทที่ 42 ถ้าจำใจยอมรับผิดก็ไม่ต้องก็ได้นะ43 บทที่ 43 ให้ผมช่วยอะไรมั้ย44 บทที่ 44 ยิ้มเศร้า 45 บทที่ 45 ยิ่งคุณปากดีผมก็จะจูบคุณอีก46 บทที่ 46 ถ้าคุณเขิน ผมให้คุณจูบผมละกัน47 บทที่ 47 คืนสุดท้ายสำหรับเรา48 บทที่ 48 สามเดือนต่อมา ประเทศไทย49 บทที่ 49 ชีวิตที่เรียบง่าย50 บทที่ 50 อาการแปลกๆ 51 บทที่ 51 มีอะไรหรือเปล่า 52 บทที่ 52 ราวกับคนละเมอ 53 บทที่ 53 จบ.