ระบำดอกดิน

้มตัวเอง สัมผัสอันแผ่วเบาแต่แผ่ความอุ่นซ่านไปทั้งกาย ไม่เว้นแม้แต่หัวใจของเธอที่ยังรับรู้ได้ แล

จ็บแล้วต้องจำ อย่าลืม