ดีไซน์เนอร์สาว หลงยุค
้ง!
พื้นก่อนจะแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี ก่อนมีสา
ยท่านต้วน ก่อนจะรีบรายงาน "เรียนนายท่านเจ้าค่
๊บ
วใช้รายงาน นังลูกสารเลววันๆก่อแต่เรื่อง แจกันลายครามใบนั้นเขาเพิ่งได้มามิ
งเด็กสาร
ค่ะนา
ัน ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนการ ก่อนจะรีบตีหน้าเศร้า "ท่านพี่ใจเย็น
ตัวซวยนั้นเลย ครานี้ข้าจะ
านาง บอกว่าท่านย่าเรียกหา ระหว่างทางนางเห็นแจกันอันใหม่ที่ท่านพ่อเพิ่งได้มา มันถูกตั้งวางไว้ที่ห้อ
อยู่เบื้องหน้ากลับถูกกระแทกและตกหล่นลงพื้น พอนางหันมาอีกทีสาวใช้คนนั้นก็มิได้
ให้คนไปตามข
๊ยะ
อยทันที ก่อนจะชี้หน้านางอย่างโมโห "นางสารเลว วันนี้ถ้าข้า
ทำนะเจ้าค่ะฮื่อๆๆ มีคนผล
ด มารดาเจ้าสั่งส
งลานกลางบ้าน ที่ตอนนี้สามีของนางต้วน อู๋เอิ่นใช้เป็นที่ลงโทษบุตรสาวคนเล็กขอ
เจ้าค่ะ ท่านถึงกับลงไม้ลงมื
ดี พวกเจ้าแม่ลูกล้วนแต่ไร้
ให้บ่าวไพร่จับลูกสาวคนเล็กไว้ ก่อนจะลงมือเฆียนด้
าเจ้าขาขอโทษฮื่อๆๆๆ อย่าตีข้าเลย" เสียงร้องโหยหวนขอ
หนึ่ง ก่อนจะเชิญมาตรวจดูดวงชะตาของตระกลูต้วน หมอดูท่านนั้นบอกว่าต่อไปตระกลูต้วนจะล้มสลาย เพราะมีตัวอัปโชคอ
่นางยังเล็กนัก" ฮูหยินใหญ่รีบถลาไปกอดขา
ายไปก็มิเห็
เจ้าอย่า
นพ่ออย่าทำ
ไพร่ ก่อนจะมากอดขาบิดาไว้ หากบิดายังคงเฆียนต่อน
ูสามที่ถูกเฆียนไปสิบกว่าครั้งก็ว่าได้ ที่สลบอยู่ใ
พราะร้านที่นั่งกินอยู่ข้างทางริมฟุตบาท ห่างออกไปก็ถนนใหญ่มีรถวิ่งพลุกพล่าน แต่ก่อนที่เธอจะได้คิดอะไรต่อ อยู่ๆก็
ไง เธอตายแล้วเหรอ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก แต่เธอมิม
ท่านอย่าได้เฆียนนางอีกเลย ต่อไปข้า
สียงมารดาของนายท่านต้วนดังขึ้น เมื่อนายท่านเดินเข้าไปหามารดา นางก็ก
าง ก่อนจะหันกลับมาที่สี่
่านพี่ ข้าจะมิให้นางมาสร้างความรำคา
ปจากจวนของข้าเสีย ข้าทนเห็น
เยี่ยงไรกันแน่ ท่านจะ
จ้าจะไปกันเองรึรอให้
่านยังเป็นค
วนต่อไป มิแคล้วพวกข้าคงต้องตายกันหมดจงไปเสีย พ่อบ้านเฟิง
บุตรสาวทำผิดอันใด" หลันฮวาภรรยาขอ
้องอ้อนวอนขอความเมตตาแก่พวกนาง "ท่านพ่อ
ัดฟันลุกขึ้นยืน ก่อนจะชี้ไปที่หน้าของชายใจดำตรงหน้า "ท่านมันมิใช่คน ท่
๊ยะ
ตบเลย
ีจะลงมือทุบตีบุตรสาวเพิ่มหนักเข้าไปอีก "ลีลี่ลูกแม่เจ้
ทั้งน้ำตา นางตะโกนลั่นด้วยความโกรธ นางมิใช่ลีลี่บตรสาวของคนเบื้องหน้า เหตุใดต้อ
ลากพวกนางออกไปให้พ
พี่สาวข้าและตัวข้า ต่อไปพวกข้ามิใช่คนตระกลูต้วนอีกต่อไป ถุย!! ไ
ึ้นมา น้ำตาที่ไหลอาบเต็มแก้ม หัวใจที่แตกสลาย พวกนางมองดูมารดาที่ตอนนี้แทบจะมิม
ซวยความอัปมงคลทั้งหลายจึงถูกประเคนให้แบบอัตโนมัติ นี้คือความคิดของคนจีนโบราณ
ึไม่ อดทนหน่อยนะ" ซี
จ้าค่ะ" ค
ัวเองยิ่งนักได้สามีก็สามีโง่เขลา รักเพียงแค่ตัวเอง บุตรสาวของนางหาได้กระทำผิดอ
ง!
ลอดทาง เป็นใครบ้างจะไม่เสียใจหากถูกคนที่รักและไวใจหักหลัง คนตระกลูต้วนช่างใจดำเสียเหลือเกิน "ท่า
าวบ้านที่ผ่านไปผ่านมาต่างยืนมอง เหตุใดพวกนางถึงร้องไห้ปาด
ะเจ้าค่ะ พวกข้ายังต้องพึ่ง
นนี้มีเลือดไหลอาบเต็มแผ่นหลังเล็กๆ "เจ็บมากร
้าทนได้ แล้วเราจะ
ังหมู่บ้านซานตง มันเคยเป็นบ้านเก่าท่านตาท่านยาย แต่ก็นานหลายปีแล้วหลังจากที่
ก่อนจะพากันนั่งพักตอนนี้เสื้อของลูกสาวคนเล็ก
้แต่เงินอีแปะ
ร้องไห้อีกไม่ได้นางยังมีลูกๆที่ต้องดูแล "แม่จะเอาปิ่นป
ไม่นานนางก็หมดสติไปอีกรอบ สองพี่น้องได้แต่กอดน้องสาวคนเล็กและร้องไห้ รอจนมารดาพ
น ซีฮั่นอี๋นั่วเจ้าสองคนไปหาซื้อชุดมาให้น้อ
้าค
วนางตอนนี้อยู่รอดูบุตรสาวคนเล็กที่
็น่าจะดีขึ้น แผลมิได้ลึกมาก ว่าแต่นางโดนใครเฆียนม
มื่อบุตรสาวคนโตกับคนรองกลับมาถีง นางก็อุ้มบ
ราคงต้อง
ับจ้าง "น้องชายท่านนี้ ข้ากับบุตรต้องการเดิ
งห่างออกไปหลายสิบลี้ ข้าคิดเพียง
น้องชา
เชิง คนขับรถม้าเห็นว่ามีเด็กบาดเจ็บมาด้วยจึงสงสารคิดราคากึ่งกลางมิมากและม
ทางนั้นเมื่อเจอแย
อร
นบางคนก็สังเกตุเห็น คนที่เห็นต่างสงสัยใครกันมาที่บ้านเก่าของตร
ลังนี้คงมิมีคนอยู่ท
่เป็นห่วง ข้ากับ
ตอนนี้บุตรสาวของนางเริ่มมีอาการไข้ข
กันก่อนเถอะ ร
้าค
มีครัวเล็กๆด้านหลัง แต่สภาพค่อนข้างผุพัง "ช่วยกันปัดกวาดที
่ะ//เจ
ปหมด ความมืดที่แทบจะมองมิค่อยเห็น พวกนางทำเพียงแค่คลำๆเอา
พวกเจ้าสองพี่น้องไปล้างหน้าล้างตาก
าจุดให้แสงสว่างภายในห้อง ดีที่นางรู้ว่าท่านแม่ของนางชอบเก็บขอ
ที่บ้านท่านแม่ยังคงมีเครื่องครัวอยู่ครบ ขาดแต่เพียงข้าวสารอาหารแห้ง ดีที่นางให้บุตร
ะนอนไม่หลับ ดีที่ในบ้านยังมีผ้าห่มเก่าๆของท่านยายอยู่ มิเช่นนั้นพวกนางทั้งห้าคงหนาวตายกันหมดแน่
นก่อนจำสำรวจดูความรกร้าง ระหว่างที่นางกำลังก้มๆเงยยกของลาก
้นใช่ มู่ห
่ะท่านป้าฟาง ข้าห
ห็น แล้วนี้บุตรกับสา
างฝืดๆ "ข้ามากับลูกๆ
่นางฟางก็เลือกที่จะไม่ถามต่อ นางอยู่มาจนปูนนี้แล้วรู้ว่าอันใดควรพูดมิ
่านป้านฟ
ว้อีกด้านต่อ แต่ก็มีเสียงอันคุ้น
้าคนตรงหน้า แต่ก่อนพี่สวีข่ายเคยชอบพอกันกับนาง แต่ท่านพ่อท่านแม่ของนางกลับยกนางให้ตระกลูต้วนไ
ท่านพี่สวีสบา
้ายกลั
้าค
ผู้เดียวรึอย่าง
านั้นเจ้าค่ะ" นางยิ้มอย่างเ
้าตัวแค่นี้จะเอาแร
าช่วยอีกแรงเจ้าค่ะ" ยังไม่ทันที่นาง
รีบคาราวะท่าน
าค่ะ" บุตรสาวของนางหลันรีบคำ
นนี้อายุ12ปี คนรองชื่ออี๋นั่ว คนนี้อายุ10ปีส่ว
ะของเด็กๆเบื้องหน้า ทำไมเขารู้สึกคันยุบยิบในหัวใจเยี่
ไป พวกเจ้าเข้าไปอ
้าค
ปากขอตัวกับท่านพี่สวีข่ายทันที "ขอตัวก่อนนะเจ้าค่ะ
ในบ้านที่เกือบพังตรงหน้า เขาจะปล่อยให้พวกนางอยู่แบบนี
่ามู่กลับมาอยู่ที่หมู่บ้าน และบ้านเดิมของตาเฒ่ามู่ก็ผุฟังไปมาก บางคนก็พร้อม