ดีไซน์เนอร์สาว หลงยุค

กบ้านช่วงค่ำมืด ชาวบ้านส่วนใหญ่จึงพากันเฝ้าระวังกลุ่มคนแปลกหน้า และหากใครจะร้องเดิ

่องจากชีพจรของนางกลับเป็นปรกติ มิมีอากเจ็บป่วยภายในเลย "อืม..มิมีอันใดต้อง

ะยังช้ำในอยู่ แล้วนี้มิต้องกินยาต

ักสี่ห้าวันก็ว่าได้ แต่แปลกชีพจรนางกล

้าเองก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน รึร่า

อดร้อนใจอยู่ผู้หนึ่ง ก็เสี่ยวไป๋บอกกับนางแล้วว่าแอบรัก

รสาวทั้งสามนั่งฟังอยู่ด้วย "พี่นอนคิดมาทั้งคืนแล้ว เมื่อเช้า

หลันเห็นท่านพี่สวีข่ายเริ่มเอ่ยติดๆ

ามพวกเจ้าหาก.....หากว่าลุง...เอ่อออ...ถ้าลุงจะขอ

ยงกันออกมา ก่อนจะเป็นนางห

็นหญิงหม้าย หากท่านแต่งกับข้าทุกคนล

วันข้างหน้าเล่า พวกเจ้าล้วนแต่เป็นสตรี หากคนกลุ่มนั้น

พวกนางต้องมีอยู่กันเอง หากพวกนางมีเขาเป็นพ่อบุญธรร

่ะ " ลีลี่ออก

้วแต่มารดา เมื่อเห็นว่าพวกนางได้ลงความเห็นไปแล้ว ลีลี่รีบดึงพี่สา

านลุงสวี

น้องสาม จะทำเยี่ยงไรกับเจ้าเสี่ยวไป๋ มันต้องกิน

้าว่ามันน่าจะชอบกินผลไม้นะเจ้า

ันได้เงินไม่กี่อีแปะเอง เช่นนี้

พี่ใหญ่ข้าอยากช

่านชอบทำขนมใช่รึไม่ ข้ามีสูตรขนมจากเทพเ

นที่ไหนก

นแดนแห่งสรวงสวรรค์มา ข้ายังได

จ้ามิมีวิธีให้พี่ช่ว

นข้าจะวาดแบบสวยๆให้ท่านได้ปัก อนาคตค่อยตัดเย็บชุดสว

เป็ดเป็นวันสุดท้าย พี่ต้องไปแล้

จะได้ทำตามความฝันของตนเอง นางชอบทำขนมทำอาหาร

็เดินยิ้มกว้างออกมา เขาต้องรีบไปแจ้งเรื่อง

าๆๆๆ" อี๋นั่วกับลีลี่ยิ้มรับและแสดงความยินดีกับท่านลุง

ใครบ้างไม่รู้ว่าสองคนนี้เคยชอบพอกันมากเพียงใด หากตาเฒ่ามู่ไม่คิดผิดยกบุตรสาว

็นมีไหมพรมของท่านยายอยู่ในบ้าน "วันนี้ข้าจะ

สิ่งใดน

ท่านทำหมวกให้กับเสี่ยวไป๋ แ

บให้ลูกเสือเป็นลูกแมวแบบนี้มิได้ นางชักจะเป็นเอามากแล้ว "เจ้าควรยอ

ข้าวาด ท่านลองไปทำมาให้ข้าดูก่อน ห

นกระดาษสาเก่าๆ ที่นางหาเจอในห้อง นางไม่รู้หรอกว่าทำไมที่บ้านท่านตาถ

นมารดา ถึงมารดาของนางจะหายเจ็บจากการถูกทำร้าย แต่เนื้อตัวยังคงมีรอยเขียวช้ำเต

ญ่แล้วนางก็สนใจ ตอนข้าหมดสติมีเทพเซียน

รสาวคนเล็กของข้า

าค่ะ

องเจ้าไปไ

พี่รองจะต้องมีร้านผ้า และข้าจะเป็น

่วงที่เจ้าล้มป่วย แต่ถ้าหากมันจะทำให้เจ้าแ

้าค่ะ เอ่อออ..ใช่..ท่านลุงไ

ย เห็นว่าจะลองถามคนอื่นดูก่อน ลุงเ

ท่านลุ

ว่าแต่ก่อน นางมิอยากรื้อฟื้นเรื่องอดีต ไม่ว่าบุตรสาวของนางจะพบเจอสิ่

าน ข้า

กมันคิดว่าคงจะอิ่มทิพย์ มิต้องทานอาหารก็ได้ แต่เปล่าเลยมันกลับเป็นสัตว

วแล้วเหรอ ไหนดูซิว่าข้า

กไหมพรมทำอะไรสักอย่าง มิรู้นางเล่าเรียนมาจากไหนตั้งแต่อยู่ที่จวนตระกลูต้วน บุตรส

าใจร้อนมากยิ่งตอนน้องหลันฮวาตอบตกลง เขายั้งตัวไม่ทันเข้าไปสวมกอดแ

้าอย่าริทำตัวเช่นนั้น จะยังไงก็ได้แต่ง

ัวน้อยๆอีกสักคนรึเยี่ยงไร มิร

้น ในใจนี้ร้อนรุ่มขึ้นมาเชียว เห็นเช่นนี้เขาอยากแกล้งบุ

างพากันสืบเสาะหาคนแปลกหน้าที่พอจะสงสัย แต่มันมืดมนเสียเหลือเกิน มีเพียงน

หลายของนายท่านหลู่ แต่นางฟางยังมิสามารถบอกใครได้ เหตุเพราะนางเองก็มิรู้ว่าเป็นอนุคน

าทันที แต่เขามิเคยบังคับขืนใจใคร ข้อนี้นางฟางเลยตัดทิ้ง คง