BAIT NAVA เหยื่อของนาวา(จบ)

วันต

็จ จะว่าไปชีวิตของนักศึกษาปีสี่ไม่ค่อยจะวุ่นวายซักเท่าไหร่ มีเรียนแค

แล้วไปกินข

ม่ใช่โรคจิตหรืออะไรทั้งนั้น เพราะฉันรู้จักเขาดี หมอนี่เป็นเพื่อนร่ว

นายจะเลิกต

ดๆ แต่หมอนี่กลับยิ้มหน้าระรื่นใส่ฉันแทนนี่

ฉันจะได้ไม่ตามแบบนี้

็นที่หมายปองของสาวๆ อยู่เหมือนกัน แต่หมอนี่กลับเลือกที่จะวิ่งตามจีบฉันนี่สิ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ มันเป็นแบบนี้ได้ประ

นายก็รู้ว่าฉั

ึ้นมาหน่อยๆ ที่ถูกตามรังครวญแบบนี้ทั้งๆ

ื่อไหร่

ของฉันซักเท่าไหร่แล้วเข

นไป

รู้ว่าเธอกำลังหิว เ

ต้องมาต่อปากต่อคำกับเขาเลยเดินตามเขาไปอย่างง่ายๆ โดยมีสายตามองมาที่พวกเราอยู่ตลอดทาง จะไม่ให้มอ

ั้นทั้งๆ ที่ไม่เต็มใจสักนิด แต่พอมารู้ตัวอีกทีเขาก็พาฉันเดินไกลมาถึงตึกคณะนิเทศศาสตร์นี

ันมาที่

ข้างๆ ฉันด้วยความสงสัยที่จู่ๆ

ินข้

องมากินข้าว

ีโรงอาหารประจำทุกคณะเพื่อนอำนวยความสะดวกให้นักศึ

มากินหลายครั้งแล้ว เ

ลากฉันเข้าไปในคณ

ินบ่อยคงมา

ขาเจ้าชู้ตัวพ่อเลยละคบคนนั้นเปลี่ยนคนนี้เป็นว่า

งหร

องส่วน

ายจัง

่ไหนแต่ไรแล้ว นี่เขายังไม่ชินอยู่

ป็นของฉ

นแบบนี้ไงฉัน

พูดกันทีไรวกกลับมาคุยเรื่องน

้าว ถ้าไม่

นับสิบเลยยิ้มออกมาด้วยความพอใจก่อน

รแป๊บ รอตรงนี้นะ อยากกิ

อะ ไ

ไปสั่งอาหารฉันเลยนั่งรอเขาที่โต๊ะคนเดียว แต่เหมือนฉันจะรู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังมองมาที่ฉันอยู่เลย ฉันเลยหันไปมองดูว่าใ

า T

ับทุกวัน และผมก็ไม่ชอบสายฝนที่กำลังตกอยู่ตอนนั้นเลย แต่จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้าผมด้วยสภาพเปียกปอน แต่มันไม่ทำให้ความสวยของเธอลดลงไปไ

ั้งๆ ที่ผมก็ยืนอยู่ข้างๆ เธอ แต่การกระทำทุกอย่างของเธอตกอยู่ในสายตาของผมทั้งหมด ไม่ว่าจะตอนที่เธ

ร

มาจากร่างกายของผู้หญิงคนนั้น กลิ่นหอมนั่นทำให้ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง กลิ่นหอมนั่นมันทำให้ผม

กับผมเลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมรู้เกี่ยวก

โทรศัพท์และอีกมากมาย แต่ผมไม่คิดที่จะเข้าหาเธอตรงๆ แต่ผมกลับทำแค่คอยตามเธออยู่ห่างๆ แทน ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำแบบนั้นไ

ับกันไหม ก

มก็ตามติดชีวิตของเธอผ่านไอจีของเธอ ผู้หญิงคนนี้ชอบถ่ายรูปสิ่งรอบตัวของเธอแทนรูปตัวเองเวลาลงไอจี แต่รูปภาพที่เธอลงมันกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย จนทำให้ผ

มึงจะไปกั

วไปสินะ ผมชื่อนาวา ปีสี่คณะนิเทศ รู้แค่น

ปไ

ถามเสี

่พวกกูพูดเลยหรือไง สนใจแ

ี ดีม

ไปไ

่ม ตอนนี้ยัยนั่นดรอปเรียนไปแล้วเพราะว่าเธอกำลังท้องนะ ตอนนี้ก็ใกล้คลอดแล้วเลยดรอปเรียนไปคลอดลูก และอีกย่างสามีของเธอ ไอ้ปักษานะ หวงเธอมา

ไ

ทันทีเมื่อสายตาของผมไปหยุดอยู่ที่ร่างที่คุ้นตาของผู้หญิงคนหนึ

ดขึ้นมาอีกครั้งเพราะเธอไม่ได้มาคนเดียวแต่มี

มาก แต่นั่นเป็นเพียงหน้ากากของเธอ เพราะจริงๆ แล้วผู้หญิงคนนี้บอบบางมาก ผมรู้เพราะผมตามติดชีวิตเธอ

ิ ผมไม่เคยสนใจใครหน้าไหนอยู่แล้ว เพราะมันไม่จำเป็นไง ทำไมต้องสน ผมจ้องไปที่ที่สายลมนั่งอยู่ไม่วางตาจ

ุกร์ อ่อ ที่ผมไปวันทุกวันศุกร์ก็เพราะว่าวันนั้นเป็นวันที่เธอทำงานนะ แต่ถ้าให้ไปบ่อยๆ ละก็ผม

ยอะไรวะ

สียงของมันหรอก เพราะตอนนี้ผม

สวยจังวะ ทำไมเทวาคนน

ะเป็นเพราะว่าคณะเราอยู่คนละส่วนกัน แบบว่ามันห่างกันมาก ผมมันพวกไม

้องเข้าไ

ร

่นิสัยของผมหรอก แต่มันรวมไปทั้งบุคลิกภายนอกของผมด้วย แบบว่าผมมีรอยสักแทบจะเต็มตัวทั้งแขน ขา คอ ใบหน้าบางส่วน และตัวผมแทบทั้งหมด มันเต็มไปด้วยรอยสัก

น หมายความว่

ยสีหน้าของมันที่เริ่มที่จะงอ

่าเ

มกับจ้องหน

วยพูดอะไรที่เข้าใ

่าเสือก ก็ค

ั่งอยู่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไอ้เหี้ยนั่นกลับนั่งอ

พูดถึงเมื่อกี้ มันเล็งอย

ทนผม เพราะมีแค่มันคนเดียวมั้ง

ห็นต้องมองแรงแบบนั้น

ันเหรอว่าทั้งหมดที่มันทำนั่นเป็นแค

นนั้นสวยจริงๆ วะ

กกินตีนผมจริงสินะ

.

นั่งอยู่อีกครั้งตรงที่เธอนั่งอยู่ทำให้เราสองคนเห็นหน้ากันได้อย่างชัดเจนเพราะเธอหันหน้ามาทางผมพอ

ไม่ได้แสดงออกมาทางสีหน้าหรอก เพราะผมเป็นคนเก็บอารมณ์เก่ง แต่ใคร

ูไ

นนั้นกำลังเดินออกไปจากโรงอาหาร ผมเลยรีบลุกตาม

มเป็นคนหูดีมาตั้งแต่เด็กเลยทำให้ได้ยินสิ่

งต่อไหม ไม่มี

อของมันไปจับมือของสายลมไว้ แต่เ

วกับนายก็ถือว่ามากพ

วนไอ้เหี้ยนั่นก็ทำหน้าตาระรื่

รุ่งนี้ฉันจะเริ

ึงจะได้เข้าใกล้สายลม

จ

สายลมสุ

ีน เหลือแต่สายลมที่ยืนอยู่คนเดียวด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อน

ะว

ก็มีกระถางดอกไม้ร่วงลงมาจากทางหน้าตาของห้องเร

ล้

๊า

ใจพร้อมกับมองไปที่กระถาง

เป็นไรห

กเมื่อกี้เอ่ยถามขึ้

เป็น

่ห่างจากใบหน้าของเธอเพียงแค่ไม่กี่คืบเพราะว่าตอนนี้