นางรำ
ำ3 อ
จริงๆ ไม่ใช่เสแสร้ง นั่นพอจะทำให้สิ่งที
ว่าอย่าพูดแบบ
ิดว่าตัวเองเลอเลิศสุดแสน ผู้หญิงเห็นเป็นต้องจับตามองด้วยแววตาชื่นชม บางครั้งมองจนเหลียวหลัง ปรารถนาในตัวเขาอย่างเปิดเผย แล้วนี่
้พ้นไป สาวเท้าเข้าไปใกล้
กินไปแล้ว หล
รงๆ พานกะไหล่ในมือหล่อนปลิวหวือไปอีกทิศทางหนึ่ง แล้วหล
งคนไหนกล้าดีกับ
ไว้เข้มจัดนั่น ดวงตาของเกนเกดขยายกว้างขึ้น บอกถึงความตกใจ แล้
าถึงพอดี “อ
จ คว้ามือของภิไ
ลับโล่ง เพราะโมหะตัวเดียว
ือทำร้ายผู้หญิ
ังไม่ยอมอยู่เฉย เขามองเกนเกดเหมือนจะฉีก
จากบ้านฉันเ
ิไปหยกๆ แคล้วคลาดไปอย่างหวุดหวิด แล้วเมื่อยังยืนจ
มายืนอ
ป็นหนเดียวด้วย...ฉันเป็นนางรำก็จริง แต่เชื่อไหมคะ...ไปมาก็หลายแห่งแล้ว ได้พบเศรษฐีมาก็มาก พว
ิไธยเป็นฝ่ายสั่นเทิ้มขึ้นมาบ้างเหมือนกัน แล้วระวีก็รั้งเอาไว้ไม่อยู่ ภิไธยสลัดหลุดไปแล้ว
ณไธ
็โล่งอกเมื่อเห็นเกนเกดไปถึงรถยนต์ของหล่อนเปิดประตูที่ไม่
าเข้ามาถึงตัวญาติผู้พี่ “ปล่อยไปเถอะฮ
ีเองก็ไม่สู้จะสบายใจสักเท่าไหร่เพราะเขาใกล้ชิดมานานปีจนรู้ว
ไร ทำงานประจำที่ไหนหรือเปล่
ล่ะซิโ
มาตกหัวเขาเห
าเขาไปสะดุดกับอะไรอย่างหนึ่งที่เป็นส
าครับ ค
มาด้ว
ะดับอีกชิ้นหนึ่ง ชิ้นไม่ใหญ่มากนัก อาจจ
ส่งคืนหรื
วให้ได
งอนเชิดที่เกนเกดทิ้งหลุดเอาไว้ ภิไธยยังมีสีหน้าปกติไม่บอกว่าเขารู้สึก
ันต่อเ
เป็นเครื่องดื่มแล้วแต่จะเลือก เพราะเสิร์ฟกันไม่อั้น แต่ในเวลาเดียวกันก็ไม่มีผู้หญิงเ
องงานไปเสียหมด แล้วเมื่องานจบลงในตอนเที่ยงคืนเศษๆ เขาก็พ
ัญวันเกิดที่เ
นสุขของเขา งานย่อมม
ถึงมีท่าทางตามสบายขึ้นมาบ้าง ถอดเสื้อสูทออก พร้อม
็นน้ำหวานดีกว่า มัน
ล็กน้อย ก่อนจะ
ฉันดื่มน้ำหวาน ให้ฉันเ
ะมากกว่า...ผมเพียงไม่อยากให้คุณไธยดื่มกาแฟเพียวตอนเห
กล่องเล็กๆ ที่นางรำคนนั้นบอกว่าชนาส่งมาให้เขา...เพียงพิจ
ดู แล้วก็นิ่งอึ้งเมื
นให้กับเขาในงา
ตนาอย่างไ
อดีกับประตูห้องเปิดเข้ามา เ
ญจากใคร
ดยรอบบอกให้รู้ว่าเย็นจัดลงตรงด้า
ล็กน้อย “คุณ
ปกติจากภิไธย แต่เขาก็ไ
ท์ไปบ้านคุ
พักใหญ่ก็ส่งหูโทรศัพท์มาให
ยคุณช
่ค่ะ ออ
เมื่อไห
ธหน้าค
พนักใส่แหวนลงไปในกล่องตามเดิม แล้วปิดฉั
ับเขามีเรื่องจะต
าอะไรกันแน่ถึ
ันง่ายเกินไป ก็หมั้นหมายกันเอาไว้แล้ว จ
งภิไธยไม่บอกสักนิดว่าจะเคืองขุ่นนอกเสียจากไม
.ทำให้เพื่อนๆ ฉันได้หัวเราะกันเกรีย
ลืมไป...คุณไธยย
่แม่นั่นลองดีกับฉันมากเกินไป อย่าลืมนะ
” ระวีถามออกไปอ
ะของภิไธยกังวานไป
ยู่ข้างบนน่ะ ฮึ...นายบอกฉันทีเถอะ...หรือนายจะให้ฉันเอาแม่คนนั้