ภาระกิจหาแม่ให้ลูก

.เด็กห

นขึ้นในช่วงเกือบ

ม่ออก เมื่ออยู่ๆ ชะตาลิขิตจากเบื้องบนก็ส่งความวุ่นวายเข้ามาในชีวิตอันแสนเรียบง่

ือนจากฟากฟ้า เมื่ออากาศร้อนอบอ้าวเช่นนี้เกิดขึ้น...อีกไม่นาน...ฝนคงจะเทลงมาให้แผ่นดินชุ่มฉ่ำ ชะเอมเร่งเดินให้เร็วขึ้น เพื่อไปให้ตนเองถึงบ้านพักก่อนที่หยาดพิรุณจะโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า เมื่อมันมีเส

ย่างสะดุดตาหญิ

ามห่วงใยกระตุ้นให้เธอหยุดเดิน หญิงสาวถอนใจเฮือกใหญ่ๆ เธอไม่ชอบเผือกเรื่องของใครเลย...แต่เรื่องแบบนี้มันปล่อยผ่านไม่ได้จริงๆ สาวโสดวัยไม่ใสจึงเดินย้อนกลับไปยังจุดที่มองเห็น หลังจากไตร่ตรองอยู่ไม่ถึงครึ่งนาที...อากาศแย่ๆ แบบนี้ สายฝนคงจะเทลงมาในไ

แยกออกจากกันนิดๆ ขณะที่เอ่ยถาม... “มาทำอะไรตรงนี

ยาดน้ำใสๆ ไหลผ่านร่องแก้ม ข

น้า เหมือนดวงตาของตุ๊กตาผ้าในวัยเยาว์ของเธอ ตุ๊กตาตัวเดียวเป็นสมบัติชิ้นเดียวที่ตนเองเคยมี... มันเหมือนกับว่าเด็กค

ังขึ้งโกรธบิดา ท่านไม่รักเธอเลย... ผู้เป็นพ่อนำพาผู้หญิงที่เธอเกลียดมาร่วมโต๊ะอาหารมื้อเย็น อิรินา หรือหนู

อม เธอยิ้มหวานเมื่อเด็กหญิงกะพริบตาปริบๆ เจ้าหล่อนแหงนมองฟ้าพร้อมกับ

ลังชั่งใจ “ขอเอวาไปกับพี่คนสวยได้ไหมคะ? เอวายังไม่อยากกลับบ้าน” ป

ุตส่าห์ชมว่าเธอสวยแล้วเธอจะแล้งน้ำใจปล่อยปละละเลยเด็กได้ยังไง “เอ

่มนิ่มแบบนี้คงมาจากร้านตัดเย็บชั้นสูงแถมผิวกายและกรอบหน้า องค์ประกอบโดยรวมขอ