พยศรักดวงใจมาเฟีย

แผ่นน้ำ สองมือของเธอพยายามตะเกียกตะกาย พาตัวออกไปให้ห่าง

บหา

สะบัดรองเท้าหนังสีดำแล

ของเธอแทบจะไม่กระดุกกระดิก มันแข็งชาและใกล้จะหมดความรู้สึกลงไปทุกที ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เธอพยายามพยุงตัวให้ลอยคอเหนือน้ำ เมื่อใกล้จะจมดิ่งลงไปก้นแม่น้ำเต็มที เรียวขาที่เคยเคลื่อนไหวได้ มันหยุดชะงักไม่แล

หนกระโดดลงมาในแม่น้ำไทเบอร์ตอนต

ยฝั่งอย่างทุลักทุเล บอดี้การ์ดนับสิบกระโจนตามลงมาช

ัง...ด

ปียกน้ำจนชุ่ม เนื้อผ้าแนบลำตัวและบางจนเห็นบราเซียสีเนื้ออ่อนๆ ที่ห่อหุ้มทรวงอกอว

นขึ้น เขาอุ้มเธอขึ้นในวงแขนและเดินดุ่มๆ ตรงไปยังว

ะ ที่เหลือฉ

ขมวดมุ่นเริ่มรำคาญลูกสมุน

หอบหิ้วขึ้นไปยังห้องพัก!! เห้ย!! ห้องพัก ในรอบสิบปีที่ติดตามรับใช้เคลวินมา เขาไม่เคยเห็นเจ้านายพาผู้หญิงคนไหนมาที่วิลล่าซาเดโต้นี้ และยิ่งไ

ดิ้นหนี

ุ๊

น้ำไทเบอร์ตอนตีหนึ่ง เพื่อให้พ้นกรงเล็บของจอมมารอย่างเคลวิน แต่ดูเหมือนพระเจ้าจะไม่เข้าข้าง

ทรวงอวบอัดที่ถูกปิดด้วย บราเซียสีเนื้ออ่อนๆ ตาเป็นมัน ใช่ว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงเปลือยเสียเมื่อไร แต่ที่อยู่ตรงหน้านี่ เหมือนประติมากรรมชั้นเลิศ โค้งเอวอ่อนช้อย แผ่นท้องแบนเรียบ สะโพกผายกลมกลึง และแอ่งสะดือบุ๋มยวนตา ผิวกายของเธอออกสีเหลืองนวลเหมือนฉาบทาด้ว

อสลบเพราะสำลักน้ำ

นกลางเตียง ก่อนจะถอดเสื้อผ้าเปียกชุ่มของตัวเองกองบนพื้น และจึงเ

้อ.