แสงแดดยามเช้า สาดส่องลงมาบนหน้าของชูจี้ เธอสะดุ้งตื่น แล้วเอามือขยี้ตาเบา ๆ แล้วเธอก็เห็นว่าฟ้าได้สว่างแล้ว

เธอรู้สึกคอแห้ง และปวดหัวเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเธอจะยังเมาค้างจากเมื่อคืน

ชูจี้เอามือสางผมที่ยุ่งเหยิงของเธอ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแปลงฟัน

เธอเดินไปที่หน้ากระจก เห็นรอยแดงที่คอของเธอ คล้ายรอยยุงกัด

ชูจี้ถือแปรงสีฟันในมือ ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ เธอพุ่งพรวดออกมาจากห้องน้ำมา ก่อนจะตะโกนขึ้นสุดเสียง “ลู่เหยี่ยน!”

“คุณเรียกสามีของคุณทำไมกันครับ?” ลู่เหยี่ยนพูดออกมาช้า ๆ แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

ใบหน้าที่หล่อเหล่าของเขา มีเม็ดเหงื่อไหลซึมบาง ๆ อยู่บนหน้า เสื้อยืดสีเทาที่เขาสวมใส่ เผยให้เห็นรอยเหงื่อบนแผ่นอกของเขา ดูเหมือนเขาเพิ่งจะไปวิ่งออกกำลังกายมา