ภายในห้องสอบสวนทั้งสามด้านถูกล้อมไปด้วยกระจกสีเทาดำใส คนที่อยู่ภายนอกจะมองเห็นทุกสิ่งอย่างได้

ลู่เหยี่ยนยืนอยู่ด้านนอกประตูกระจก รองเท้าหนังที่แวววาวของเขาดูไร้ที่ติ และดวงตาสีเข้มของเขาก็หรี่ลงที่แหวนมรกตแวววาวที่เขาถือไว้ระหว่างนิ้วที่เรียวยาวของเขา ปลายนิ้วของเขาสัมผัสไปที่อักษรย่อที่สลักไว้ที่ส่วนด้านในของแหวน มีรังสีที่น่ากลัวแผ่มาจากรอบ ๆ ตัวเขา

กาแฟที่อยู่ในมือของเฉียวซีเย็นลงแล้ว เขายื่นแก้วกาแฟนั่นให้กับลู่เหยี่ยนอีกครั้ง “เจ้านายครับ เราพบตัวผู้หญิงคนนั้นแล้วครับ เราจะพาเธอไปสอบปากคำทันทีครับ ผมจะทำให้เธอยอมรับสารให้ได้ครับ”

ลู่เหยี่ยนพยักหน้า และมองเข้าไปที่ห้องสอบสวน