“อะไรนะครับ?” กวนเยียนรู้สึกตกใจมาก

มือของเขากำลังสั่น ทำให้น้ำชาในถ้วยที่เขาถืออยู่ถึงกับกระเด็นออกมา เขารีบลุกขึ้นจากโซฟา และมองออกไปด้านนอกเพื่อดูว่าลู่เหยี่ยนอยู่ข้างนอกหรือเปล่า

จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ชูจี้ ก่อนจะส่ายหัวออกมาอย่างแรง “เปล่าครับ เปล่า ผมไม่ได้คิดอะไรกับคุณ ผมก็แค่ทำตามหน้าที่ และทำตามความต้องการของท่านประธานเท่านั้นครับ!”