“คุณไม่รู้สึกอะไร งั้นก็ช่างมันไปซะเถอะ” ชูจี้ลุกขึ้นพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าจากโซฟา

“เดี๋ยว คุณเป็นอะไรไป?” ลู่เหยี่ยนขมวดคิ้ว และคว้าข้อมือของเธอเอาไว้

ปฏิกิริยาของเธอเปลี่ยนไปอย่างมาก ทำให้เขาดูแปลกใจ

“ไม่มีอะไรหรอก？” ชูจี้ดึงมือของเธอออกจากมือของเขา

เธอตัดสินใจที่จะสงบสติอารมณ์ และไม่เปิดเผยอารมณ์ใด ๆ ของเธอออกมา