ชูจี้ทรุดตัว และนั่งลงบนโซฟา

หน้าต่างห้องที่เปิดไว้ ทำให้ผมของเธอปลิวสไวไปตามสายลม เธอถอนหายใจ และหลับตาลง

สักครู่ต่อมา เธอก็หันหน้าไปมองที่ลู่เหยี่ยน ทำหน้าตาเฉยเมยไม่สนใจ “มันเกิดอะไรกันขึ้น ลู่เหยี่ยน?”

ทุกอย่างเป็นเรื่องหลอกลวงทั้งเพ

เธอประทับใจมากที่เห็นเขาปกป้องเธอ แต่ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกเหมือนคนโง่