ฤดูใบไม้ร่วงกำลังใกล้เข้ามาแค่เอื้อมมือ ลมพัดข้างนอกบ้านทำให้เสื้อผ้าที่ตากอยู่ที่ระเบียงแกว่งไปมาอย่างแรง

ชูจี้เม้มริมฝีปากของเธอ และมองออกไปนอกหน้าต่าง

“ลุกขึ้นก่อนสิ แล้วเราจะได้คุยกัน ฉันสัญญา” เธอพยายามผลักเขาออกไป จมูกของเธอเกือบแตะไปที่เขา

“ไม่เอา ไม่งั้นคุณจะหนีผมไป” ลู่เหยี่ยนจับเธอเอาไว้แน่น และมองเข้าไปที่ตาของเธอ “คุณจะหนีไปไหนไม่ได้ ถ้าคุณยังไม่ให้คำตอบผมในคืนนี้”

ชูจี้บีบไปที่แขนของเขา