จอมใจ จอมมาเฟีย

ที

้า

ติก็รีบกลบเกลื่อนอย่างรวดเร็ว และโชคดีมากที่คนที่วิ่งชนหล่อนคือมะป

รไปเหรอ ทำไมร้

และก็โผเข้ากอดร่าง

รหรอกจ๊ะพี่เมซซี่ ฉัน

วามสงสัย “แค่กาแฟหก ทำไมถึงร้องไห้แบบนี้ล่

กเมลิน่าในคราบของเมซซี

ฟ... หกรด

ละพูดออกไปตามความจริง

ตายไป ไม่ต้อง

บสาวใช้ต่ำต้อยอย่างหล่อนพาเวลไม่เคยแสดงท่าทางเป็นมิ

งกว่าเม็ดกรวดเม็ดทรายเสียอีก ไม่ใช่ดอกฟ้าอย่าง

มอย่างพาเวล เซอร์คอฟจนโงหัวไม่ขึ้น พยายามแล้ว พยายามที่จะหักห้ามใจ แต่ไม่ว่าจะใช้แรงกายแรงใจสักเท่าไหร่

ไปเอง งั้นฉันขอตัวก

ลิน่าดึงมือของมะปรางเอาไว้

น้าของตัวเองทิ้ง ก่อนจะฝืนยิ้ม

แต่ไม่นานหล่อนก็พูดออกมา “พี่อยากรู้ว่านาย

เห็นว่าจะรีบเคลียร์งานเพราะอี

ลยใช่ไหม มะปราง” รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความ

ยละพี่เมซซี่ ว่าแต่พี

ไม่มีอะไรหรอก

ได้เอะใจกับคำแก้ตัวตะกุก

วไปทำงานก่อน

“ตามสบายเถอะ พี่ก็จะไปทำงานต

ดูหนักแน่นจนน่าแปลกใจ แต่มะปรางก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจแล

ถือว่าเป็นโอก

นเข้าไปในตึก มุ่งหน้าขึ้นไปยังห้อง

้าเกรทที่หน้าประตูเข้าพอดี ป้าเกรท

นี่เอาเสื้อขึ้นไปให้

ชื่อของผู้ชายที่ตัวเองแอบร

นไม่สะดวกห

ปลกใจของป้าเกรททำให้มะปรางอึกอัก นี่จะให้หล่อนบอกออกไปได้ยังไงล่ะว่าหล

อฉั

ทำมื้อเที่ยง เอ็งเอาเสื้อ

ห่อเอาไว้ในซองพลาสติกอย่างดีมาใส่มือของหล่อน จากนั้นก็เดินหายเข

ป้าค

ณแพทเร็วๆ เข้า

ค

น้าทำตามคำสั่งของแม่บ้านวัยกลางคน แม้ว่าจะ