ดุจดาวโอบดิน

เปรี้ยง

นใดคนหนึ่ง เมื่อไม่อาจพานิกรไปให้พ้นจากวิถีกระสุนได้ กฤปมัยจึงไม่รั้งรอที่จะใช้ตัวเองเป็นเกราะกำบังกระสุนนั