วาสนารักคุณชายจอมวุ่นวาย

นท

ทธ์ขั้นพื้นฐานก็แทบจะมิเป็น สู้กับสัตว์อย่างหมากับแมว ก็ยังเป็นเขาที่พ่ายแพ้วิ่งหนีอย่างที่เขาเรียกว่า...หางจุกตูดทุกที แล้วอย่างนี้จะ

ิดมิออกว่าจะหลีกเลี่ยงเรื่องร้าย

ำหน้าราวกับโดนผีหลอก มองเขาอย่างคาดมิถึง เอ่อ...เขากล่าวอันใดผิดไ

่า...จำมิได้หร

ได้เลย การมิได้ออกไปนอกเรือนก็มิได้รับรู้เรื่องภายนอก หากข้าจะจดจำเรื่องนี้มิได้ ก็มิแปลกอันใดมิใช่หรือไร” การพูดจาวกวนทำให้คน

จะจัดที่เมืองของเรา โดยมีตระกูลกวานเป็นผู้รับผิดชอบ ข้ายังเคยได้ย

้าสาม เจ

จะต้องจำได้บ้างสิ” ก็แน่ละสิ คนที่กล่าวเรื่องนี้คือเกาหยุน

คุณชายเกาเก่งศาสตร

ารดาพร้อมกับกะพริบตาปริบ ๆ ด้วยยังมิรู้เลย

ัน ข้าหวังว่าท่านจะมีไมตรี มิออมม

ปมา แค่จับคันธนูก็ยังมิเคยเ

ครัวก็เห็นจะชนะยากแล้ว กลัวว่าจะไปทำเรื่องให

ยิงธนูและประลองยุทธ์เล็กน้อยเท่านั้น มิคณนามือแน่นอน จะวันไหนเมื่อไหร่ก็นัดมาเลย พร้อมรับมือทุกเมื่อ หากเขมกรนั้นมิใช่! เพราะเขามิได้เป็นคนเก่งที่สามารถท

นกับการโยนห่วงให้ลงขวด ขว้างลูกดอกให้ถูกเป้าหรือเปล่า หรือจะยิงหนังสติ๊กให้ถูกเป้าใช่ไหมนะ ถ้าใช่แบบน

ยเกาจะมิร่

ว่า ‘ข้าว่าแล้ว อย่างไรเจ้าก็ดีแต่ปาก เอาเข้าจริงก็มิกล้า ที่ก

้โง่จนเอาตัวเองไปขึ้นเขียงเป็นเป้าให้ผู้อื่น

เรื่องนี้แล้ว คุณชายซ่งมีเรื่องอันใดจะกล่าวกับข้าอีกหรือไม่ขอรับ” เขมกรไถ่ถามซ่งหยวนเจ๋อด้วยน้ำเสียงที่ค

งคิดทบทวนฝีมือตนเองอยู่ระดับใด เพื่อจะได้เตรียมตัวให้พร้อม จะได้มิทำให้กตระกูลเกาขายหน้า อีก

ูกเขาเอ่ยปากไล่! เขาก็มิรอให้ทุกคนที่ยืนอึ้งกับวาจาที่หวานแสบไส้

่า

ีรษะอย่างรุนแรงจนตาพร่า แขนขาก็อ่อนแรงจนยืนทรงตัวมิอยู่ มิค

คงจะเป็นการยากที่คุณชายเกา

วม หากในฐานะของคุณชายตระกูลเกา เขาย่อมจะต้องต่อ

าพที่ก็มิแข็งแรงอย่างที่ควรจะเป็น หากข้าก็คิดว่า...มิทำให้ตระกูลเกาต้องขายหน้

ใช่วิธีแบบเ

ีหน้าบึ้งตึงใส่คนกล่าว เมื่อคิดได้ว่าวิธีที่อีกฝ่ายกล่าวมานั้นคือ

้ท่านรับรู้เสียใหม่ แม้ร่างกายจะมิพร้อม ฝีมือจะด้อยแค่ไหน หากก็มิคิดที่จะใช

จะแสดงออกอย่างชัดเจนว่ามิเชื่อ เช่นเ

าว่าไม่นะ เจ้าว่าอย

อ่ยถามผู้เป็นพี่ใหญ่ของเรือนที่แม้จะมีสีหน้าที่...เรีย