เมียบำเรอกาฝาก

่3.น

่ร้อย...หญิงสาวยกแก้วกาแฟโบราณที่ซื้อจากรถเข็น

ังลาโลกไปแล้วด้วย เท่ากับตอนนี้อาศัยใบบุญของเพลาพิลาศกับคุณแข่งแข เธอโชคดีตรงที่บิดาสิ้นใจ หลังพราวฟ้าเรียนจบ... ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่มีโอกาสได้เรียน

ข็งในแก้วละลายจนเกือบหมด และ

ตรงมาหา พร้อม

มไม่รับ!! แล้วม

ปลายนิ้วขึ้นปิดปากตัวเอง

นจอดรถค่ะ พราวเลยม

เพลาพิลาศลดท่าทีลง พ

่ ไม่รู้จะเกาะติดไปถึงไหน แล้วจะให้พี่ก

นึกอยากจะอาละวาด แต่เกรงว่าจะทำให

ค่ะ เราไปกันเถอะ พวกนั้นคงก

ส่ใจ เพราะไม่เคยแต่งตัวสวยๆ เต็มที่ก็เสื้อยืดกางเกงยีนส์ มีสารพัดกระเป๋าหอบหิ้วของใช้ แม้จะเคยสะดุด

ธอใช้แก้สถานการณ์ฉ

แต่งงานกับคุณพุฒิก่อน แ

ิวาห์กับพุฒิพัฒน์ หวังเสวยสุขบนกองเงินกอง

่เบาะหลังเกือบ5 นาที โดยมีพราวฟ้าเป็นสารถีคนขับ เหมือนเดิม...ไม่มีใครสนใจ

ยืดตัวนั่งตรงๆ เธอล้วงสตางค์ใน

ใหญ่ นับว่าคุ้มกับการพลีกาย แม้จะไม่ทะลุ

ราชมาติดพันพี่สาว เธอหวังเป็นอย่างยิ่งที่คนทั้งคู่จะลงเอยกัน เมื่อชายหนุ่มปักใจ ดูเขาจริงจังกับเพลาพิลาศ...เมื่อเขาพูดเรื่องการค

ๆ ไม่ต้องให้ใครมาคาดเดา คนธรรมดาอย่างเธอก็ดูออก ลองผู้หญิง

ก็ทำได้

น์อยู่หมัด แต่ในความเป็นจริงคือ...ผู้ชายอย่างเขา มองเธอเป็นแค่ของเล่น

ันติพ

าผลักแรงๆ หล่อนฉวยกระเป๋าสะพายข้างตัวเ

ลับ

ังนัก แต่มันก็ยังฟัง

งสาวแย้ง หล่อนทิ้งตัวลงนั่ง ยกปลายเท้าขึ้นไขว่กันแบบไม่รักษากร

ยพราวห้ามแกได้หรือ? ถ้าแกจะทำ...เด็กนั

จนนางเองยังอาย คำแก้ตัวของเพลาพิลาศก็ไม่ได้ทำให้นางดีขึ้นเลยสักนิด ต้องท