เมียรัก คนเถื่อน

อรอุมาที่ยิ้มจนหน้าบาน เมื่อเห็นบุตรชายมีส

เพื่อรักษาฟอร์ม เขากระแอมเบาๆ เมื่อเห็นสา

เขารู้สึกไม่สบอารมณ์ที่เธอเอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตา ทำท่าท

าทางแบบนั้นเป็น

็นเธอนั่งเงียบ แต่จุดประสงค์ที่แท้จริงคืออยากชวนคุย แต่คน

ใจเสียงทรงอำน

าข้างทาง หัวของนิรดาคะมำไปด้านหน้า

ไม่ตอบเขาสักคำ เอาแต่นั่งก้มหน้าก้ม

เมียเป็นใ

าให้มันดีๆ หน่อย ทำหน้ายังกับโดนบังคั

่างบอบบางเข้ามาห

อยน้องหนู น

กใจมากขึ้นในความป่าเถื่อนไร้ความอ

มมั่นใจจะขัดขืนและเถียงเขาได้บ้าง ถึงแม้จะไม่สำเร็จก็ตาม แต่ขณะนี้เธอกำลังจะไปอยู่ในถิ่นของเ

นมากหรือว่าอยาก

ง ความหวาดหวั่นปรากฏในดวงตากลมโต น้ำตาพา

พูดยังไม่ทันจบประโยค เขา

ยากได้เงินไม่ใช่หรือไง คุณแม่หน้ามืดตามัว ไม่ร

ำว่าเขารู้เรื่องร

อยากเป็นเจ้าสาวของเขาสักนิด และที่สำคัญเธอไม่

ข้ามาแนบอกพร้อมกับจุม

ั้น ริมฝีปากหยักหนาขบเม้มไปทั่วลำคอระหง เธอสะอื้นหว

มองใบหน้านวลใสแดงก่ำท

อย่าลืมว่าเธอต้องทำหน้าที่เมีย ฉันไม่

ไยดี ร่างบอบางชนกับขอบประตูแม้จะไม่ได้แรงมาก

้ง ไม่สนใจร่างน้อยที

ถ ไม่กล้าแม้แต่จะมองคนขับ

โหดร้ายและป่าเถื่อนของค

บ้าน เขาเดินเข้าบ้านทันที ไม่แม้จะหันมา

ามเหนื่อยอ่อน มือเรียวจัดการลากกระเป๋าด้วยคว

ใหญ่ด้วยความเหนื่อยล้า หัวใจดวง

นแรง เธอหันไปมองร่างสูงของเจ้าบ่าวที่เดินขึ้นไปด้านบน หัวใจด

่ค่อยๆ ยกขึ้นบันไดไปทีละขั้น ปาดเหงื่อที่ไหลทั่วใบหน้า เริ่มรู้สึกเหมือนจะเป็นลม

กงานแต่งของพี่ชายเพื่อมาดูแลไร่ แต่ดีที่เขากลับมาได้ทัน จึงให้คนงานช่วยดับไฟที่กำลังลุกลามไปทั่ว ซึ่งเสียหายแค่นิดหน่อ

นิรดากล่าว

๋าขึ้นมาคนเดียว” อภิรักษ์เลิกคิ้วถามถึงพี่

ล้าบอกว่าเขาทิ้งเธอระหว่าง

ิ้วกระเป๋าขึ้นไปบนห้องให้นะคร

งทรงอำนาจพูดมาด้วยความไม่พอใจ ความหวงเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว นิรดาสะดุ้ง

รับ ทำไมพี่ใหญ่ไม่ช่วยพี่สะใภ้

ไปไหนก็ไป เดี๋

งคลายอ้อมแขนออกจากร่างบอบบาง ตัดใจผละไป

ฉันจะสงสาร กระเป๋าใบแค่นี้ หิ้วเองน่าจะได้ ทำไมต้องไปขอคว

บร่างบอบบางเข้าไปหา เ

กับความเหนื่อยล้าที่กำลังสุมเข้า

ไปกองกับพื้น หัวใจดวงโตกระตุกวูบรีบช

มาจากห้องนอนเพื่อหิ้วกระเป๋าใบใหญ่ของหญิงสาว

อย่ามาทำสำ

บแก้มเธอเบาๆ เมื่อกลับเข้ามาในห้องอีกคร

น้ำหมาดๆ เช็ดไปตามใบหน้าหวาน มือหนาเริ่มปล

ียดนุ่มอมชมพู่ระเรื่อราวผิวเด็กอม ริมฝีปากอิ่มสวยสีชมพูจัดน่าปรารถนา

นระเบียบ ใบหน้าเล็กน่ารักสวยหวาน ร่างที่เห็นภายนอกว