เพรงมายา

กในบ้านหลังนี้ไปโดยปริยาย น้อยครั้งที่จะขาดเขาบนโต๊ะอาหารมื้อค่ำของบ้านหลังนี้ และเกือบทุกครั้งที่ขาดเขาก็ขาดหล่อนด้วยเช่นกัน เพราะชวินจะพาหล่อนไปด้วยเสมอหากมีนัดกับเพื่อนๆ หรือในบา

ให้ชัดเจนอีกครั้งร่างที่หล่อนคุ้นตากำลังก้มๆ เงยๆ ใกล้รั้วไม้เตี้ยๆ ที่ใช้เป็นเส้นกั้นขอบเขตของบ้านทั้งสองหลังเหมือนกำลังทำกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง และไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่จะทำแบบนั้นเพร

ะ เอาของไป

ียบร้อยพร้อมจานข้าว บิดามารดาของหล่อนนั่งประจำที่แล้ว ส่วนชวินกำลังรินน้ำเย็นใส่แก้วสำหรับทุกคน เมื่อเ

่เห็นเพื่อนสาว และจานบนโต๊ะก

ุ์จะรู้ว่าแตงโมค้างที่บ้านเขาเมื่อคืนนี้ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า

ไปแล้

นอย่างเสียดาย แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะกลิ่นอาหารตรงหน้าโชยมา

รื่อยๆ จนมาถึงเรื่องสำคัญที่เขาอยากขอความเห็นจาก

หม่ทำไมอีก” คุณประจักษ์แสดงความคิดเ

าใหม่เพิ่มภาระทำไมอีก อยู่ใกล้ๆ พ่อแม่

อความเห็นคนที่จะอยู่

มคะ ใครเป็นคนต้นคิดคะ” หล่อนเอียงคอน่าร

นหอหลังใหญ่ให้เจ้าสาว บางคนมีบ้าน มีคอนโดฯอยู่แล้วยังปลูกเรือนหอใหม่อีก ผมก็เลยอยากถามความต้องการของทุกคนโดยเฉพาะมูน ว่าอ

ละสามารถทำให้มูนเป็นภรรยาที่ทั้งสวยและอิ่มได้” สิ้นเสียงสิตางศุ์ เสียงหัวเ

หันไปสบตาชวิน ก่อนจะเห็นแววตาขบขันปนเอ็นดูขอ

ยและอิ่มสบายไปตลอดชาติ แล้ว

รี