ทันใดนั้นก็มีเสียงของผ้าขาดดังออกมา

ชุดของหนวนจิ่วถูกกรีดออก

“กรี๊ด！” พนักงานของร้านกรีดร้องด้วยความตกใจ

หนวนจิ่วจ้องไปที่หวั่นโหรวด้วยสีหน้าเย็นชา และถามว่า “เธอทำอะไรลงไป？”

หวั่นโหรวหมุนกิ๊บติดผมซึ่งมีปลายแหลมในมือของเธอเล่นพร้อมด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อฉันไม่ได้ครอบครองมัน เธอก็อย่าหวังเลย”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หนวนจิ่วก็ถามอย่างใจเย็นว่า “แล้วเธอคิดว่าเธอไม่ต้องจ่ายเงินหรือไง？”

เมื่อนึกถึงความโง่เขลาของหวั่นโหรวที่กล้าฉีกชุดราคาแพงที่เส้าเหิงสั่ง หนวนจิ่วก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะในใจ