“ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ” หนวนจิ่วเหลือบมองที่หวั่นโหรวอย่างเย็นชาก่อนที่เธอจะมองไปที่เด็กผู้หญิงข้าง ๆ เธอ

‘โลกกลมชะมัด！’

เธอไม่เคยคิดเลยว่าลูกของหวั่นโหรวกับยวี่ชูจะเรียนอยู่โรงเรียนอนุบาลเดียวกันกับลูก ๆ ของเธอด้วย

แต่หวั่นโหรวไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ “อะไรกัน？ เธอกลัวเลยไม่กล้าบอกฉันเหรอ？ หรือว่าเธอมีลูกกับใครก็ไม่รู้？ หนวนจิ่ว เธอนี่ร่านไปทั่วจริง ๆ ”

หนวนจิ่วไม่อยากคุยกับเธออีกจึงหันไปหาคุณครูแล้วถามว่า “ขอฉันเข้าไปเจอลูกข้างในหน่อยได้ไหมคะ？”

แต่ก่อนที่ครูจะทันได้ตอบ หวั่นโหรวกลับจับมือเธอแล้วดึงให้เธอหันไปหา

“ไม่ได้！”

หนวนจิ่วสะบัดมือของหวั่นโหรวออก และมองดูเธอด้วยความเย็นชา “หวั่นโหรว เธอเป็นเจ้าของที่นี่เหรอ？ มีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน？”

เมื่อเห็นพวกเธอยื้อยุดกันอยู่ คุณครูก็รีบเข้าไปห้ามพวกเธอไว้ “ใจเย็น ๆ กันก่อนนะคะ... อร๊าย！”

แต่ทว่า หวั่นโหรวกลับผลักเธอออกก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ