ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา
ถึงแม้ว่าหนวนจิ่วจะโกรธเส้าเหิงแค่ไหน แต่เธอก็ยังมีความหลงใหลในอาชีพนักออกแบบของเธออยู่
ตั้งแต่เธอรับงานโปรเจคมาทำ เธอก็ยุ่งมากจนทำให้เธอไม่มีเวลาพักผ่อนเลย แต่เธอก็ยังมีความสุข
เธอรู้สึกว่าในที่สุดเธอก็สามารถทำงานของตัวเองสักที
หลังเลิกงาน เธอก็กลับบ้านทานอาหารเย็นที่น้าหวังเตรียมไว้ให้
ตั้งแต่ที่เด็ก ๆ ไปค่ายฤดูร้อน ที่บ้านก็เงียบอย่างน่าประหลาดใจ
หนวนจิ่วรู้สึกง่วงนอนขึ้นมาในขณะที่เธอกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง
ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น และเป็นเสียงเรียกเข้าที่เธอตั้งไว้เฉพาะลูก ๆ ของเธอ
หนวนจิ่วรีบลุกขึ้นนั่งในทันทีและรับสายวิดีโอคอล
“แม่ครับ!”
ใบหน้าที่งดงามของหมิงเจาและรอยยิ้มที่สดใสเปล่งประกายอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์