รั ก เ กิ น เ บ อ ร์

จะบ้

ฟาเอลล่มไม่เป็นท่า ไม่อย่างนั้นถ้ากำลังเข้าด้าย

คงกลายเป็นซีนสยองข

มัยหมดง

เพื่อขอผ้าอนามัยก็เกรงใจ ฉันเลยหยิบแผ่นอนามัยเล็กๆ ม

ดิมแล้ว แต่ก็ยังสวมเสื้อฮู้ดของราฟาเอลทับเอาไว้อีกที

จัง

๊ด

เหมือนตอนกลางวันเพราะมีไฟติดทุกจุด แทบจะไม่เหลือจุดที่มืดสนิทเลย ว่าแต่...ออกไปเองแบบนี้จะเป็นไรไหมนะ

รอกน่า ไปแค

่อยากจะรบกวนเขา อยากให้เขา

ปิดเลยตั้งแต่ฉันเกิด วันนี้กลับปิดซะงั้น! ทำไมถึงต้องมาปิดวันนี

นาวินหรื

ร่างของชายหนุ่มตัวสูงท่าทางคุ้นๆ ยืนด้อมๆ มอง

นนี่ มาท

อของน่ะ แ

า แล้วก็กับแกล้มน่ะ

มีร้านสะดวกซื้อ ฉันจะไปที่นั่นพอดี เ

งๆ ก็แค่อยากเอาใจร

จะซื้อมาให้ เธอน่าจะชวนฉันไป

อย่างง

อนี่ยังเหมือนเดิมทุ

มาได้สองปีกว่า นานๆ จะได้เจอกันสักครั้งเพราะถึงจะอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันแต่ก็

้วยกันแล

ักกันมา พวกเราเคยเจอกันประมาณสิบกว่าครั้ง แต่นาวินเป็นคนคุยเก่ง ยิ้มง่าย เราสองคนเลยเข้ากันได้สบายๆ ฉันไม่ค่อยรู้สึกอึดอัดเวลาเจอเ

ยกันเหรอ ไม่ได้มีแต่ผู้

หรอ...” ฉ

นเป็นเพื่อนกินเหล้าที่เจอกันประจ

ต้องแก้ตัวแทนร

ด์อะไรเทือกนั้น สำหรับฉัน...ต่อให้เห็นเขาปูหนังกับผู้หญิงสองต่อสองก็คงสะเทือนจิตใจฉันเท่า

้อ.

ยิ้ม เดี๋ยวก็ทำหน้าเศร้า

แล้วเดินถอยหลังแทน เขาก้มหน้าลงม

งๆ ต้องคอยลุ้นว่าวินาทีต่อไปเธอ

ชมหรือห

เคยเจอใครเป็

าก อีตานั่นเห็นฉันเป็นแม่วัวหรือ

้วมั้ง ถูกฉันและเพื่อ

วฉันรู้สึกว่ามันนานมากๆ เลยนะ ทำไมพอมีเ

ของที่นี่อีกก็โทรเรียกฉัน

กน้อย คิดไม่ถึงว่าจะเป็นคน

าเธอไม่ต้อง

” ฉันยิ้ม

ด้วยคว

ปข้างใ

ตัวเองต้องการจะซื้อ เขาไม่พูดถึงสิ่งที่เห็นในวันนี้เลยสั

วของฉ

้วยคนใจ

ล้วพวกเราใช้เวลากันไปชั่วโมงกว่าเลยทีเดียว และตอนนี้ฉันกับนาวินก็กำลังพากันเดินกลับบ้าน อีกไ

วนของพวกนาย จะไป

าะกลัวจะไปเป็นตัวเ

ราฟ ก็ฌหมือนเป็นเพื่อน

” ฉันยิ้ม

นกี่รอบแล้วไ

พยายามเว้นระยะห่างกับฉันเป็นอย่างดี อาจเพราะฉันเป็นแฟนของเพื่อนสนิทเขาก็เป็นได้ เพราะสองคนนี้ถ

าบ้านของราฟาเอล ทว่าปร

ะมั้งเนี่ย ตายๆ ถ้าไอ้ราฟมาเห็น

เปิดอยู่แบบนี้ก็แปลว่ายังไม่เห็นละนะ เดี๋ยว

ินเข้าไปข้างในโดยไม่ให้เกิ

เปล่า ว่าทำไม

ันกำลังจะเดินผ่านพอดีเลยหยุดเดินแล้วแอบชะโงกหน้

ูบใครนอก

ับอย่างไม่ใสใจ ก่อนจะพ่นค

างเกงยีนส์ตัวเดียว ส่วนเสื้อกองอยู่บนพื้น ขณะที่ผู้หญิงอีกคนยืนหันหน้าให้เขา แ

อกก็รู้ว่าพวกเขาเพ

ับ

ฉันเอาไว้ ฉันยืนนิ่งแทบหมดแรง รู้สึกเหมือ

นไปหยกๆ แต่กลับมาพูดจาเหมือนหมาที่จงรักภักดีกับเ

หรับฉันไม่มีคำว่าเบอร์หนึ่งหรือเบอร์สอง เพราะคนที่สำคัญที่สุดของ

วที

ที่รู้ว่าฉันมีซันนี่แล้วและพวกเธอไม่มีวันเทียบได้ แต่ก็ยังยอมและเต็มใ

าฟ

้เรียกชื่อนั้น นอกจากคนในครอบครัวก็มีแค

ช่วยนาวินถือมาเอาไว้ที่หน้าห้องครัวก่อนจ

ซันนี่เ

ม

นวิ่งต่อไปไม่ได้ ฉันพยายามมากที่จะกลั้นน

ไหลออกม

ขอโท

...ขอโทษฉั

ตี้ ถ้าฉันไม่ชวนเธอ

แก่ใจว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ราฟาเอลทำแบบนี้ แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นมันด้ว

น.

ทำอะไร

หรอก นายไม่จำเป็นต้อ

นนี

หน้านายแบบนี้ ฮึก...นายคงอึ

ม

ไปกอดเอาไว้แนบอก มือหนาลูบหัวของฉันเบาๆ อย่างอ่

งไห้ออกมาเสียงด

ะ ถ้าทนไม่ไหวก็ร้องออกมาเ

...ฮ

มาได้จริงๆ น้ำตามากมายของฉันไหลซึมเข้าไปเสื้อราคาแพงของเขา ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองนาวิ

ไห้จนจมูกแ

...ฮ

อนซะด้วย แต่ว่า...น้ำตาของเธอที่ไห

๊ะ.

การจะสื่ออะไร สองมือของนาวินเลื่อนขึ้นมาประคองที่ใบหน้าของ

ัน

!

ละออกจากกันก่อนที่เจ้าของเสียงนั้นจะเดินดุ่มๆ เข้ามา เข

ฟ คือว

้นะ กฎเหล็กในการเลื

ก่อนจะตรงเข้ามาหาฉัน มือข้างหนึ่งเอื้อมมาดึงฉันเข้าหา

งต้องให้คนอื่นเช็

ันเพราะใ

ไอ้วิน ไปบอกทุกคนว

มองหน้าเพื่อนตัวเองที่กำล

ธอ มาก

..ไปไ

ฉันหันกลับไปมองนาวินด้วยอยากจะขอบคุณเขาสักคำ แต่ตาบ้านี่ก็ล

ื่อนรักก้องอยู่ในหัวเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความเครียด เขา

้นะ กฎเหล็กในการเลื

เหล็กง

ุ่งกับผู้หญิงขอ

าตลอด แม้จะมีหลายครั้งที่ผู้หญิงของเพื่อนคนอื่นๆ พยายามยัดเยียดแ

ป็นนัยๆ ว่า อย่าม

ะมองตามหลังทั้งสองคนอีก