icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Defeat skittish"ปราบพยศ"

บทที่ 3 ตอนที่ 2 การสัมภาษณ์งาน

จำนวนคำ:5328    |    อัปเดตเมื่อ:13/07/2022

ที่

สัมภา

ต้องทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยเพราะที่บ้านเราไม่ได้รวยเหมือนคนอื่นเขา ยังหาเช้ากินค่ำ ไหนจะค่าใช้จ่ายในบ้านไหนจะค่าเรียนน้องสาวผมอีก ผมไม่สามารถเห็นแม่ทำงานคนเดียวได้ พอขึ้นปี1 ผมเลยขอแม่ออกมาหางานทำเองซึ่งตอนแ

่วงปี 1 ปี 2 ผมทำงานสองที่ครับ ถ้าวันไหนมีเรียนบ่าย ตอนเช้าผมจะไปทำงานที่ร้านเบเกอรี่ซึ่งพี่เจ้าของร้านน่ารักมาก พี่เขาบอกว่าตอนที่เขายังเรียนเขาก็ทำแบบผมพอเรียนจบ เลยทำงานเก็บเงินมาเปิดร้านนี้ ซึ่งทำเลดีมาก ๆ ส่วนถ้าวันไหนมีเรียนเช้าผมจะทำงานสองที่คือที่ร้านเบเกอรี่ถึง 5 โมงเย็น แล้วก็ไปทำงานร้านเหล้าที่พี่เจ้าของร้านเบเกอรี่บอ

เลยไม่ได้ไปทำงานอีกซึ่งพี่ ๆ ก็เข้าใจแล้วบอกหากเรียนจบแล้วยังไม่มีงานท

งเป็นไง

สัมภาษณ์จากบริษัทที่ไปสมัครไว้ ผมก็ลองโทรไปถามพี่ๆเขาดูแต่ผมคงช้าไป

ม่ต้องห่วงนะ ระหว่างรออิงก็ช่วยแม่ขายข้าว

กับเท่งช่วยแม่แล้วไหนจะหนูอร

่อยไห

ม่เลยจ้

ทำอยู่ทุกวันนี้เห

ให้แม่พักบ้าง อิงสบายมาก” ร้อยยิ้มของผมไม่เคยหลอกแม่ได้เลยสักครั้ง

นี้ อิงกับหนูอรก็ไม่ต้องลำบากแบบนี้ ค

่คือทุกอย่างของอิงกับน้องนะ ถ้าเพื่อนอิงจะเลิกคบอิง เพราะฐานะทางบ้านก็ปล่

ได้ สักวันเขาก็ลืมได้เหมือนกัน ไม่ใช่ไม่น้อยใจ แต่ผมถือว่ามันเป็นการชีวัดใจคนไปด้วย ผมเลยเหลือเ

ที่ไหน โทรตามไปสัมภ

่คงตรวจสอบเอ

่ามันนาน

มันค้อนข้างต้องพิจารน

ถอะๆ ไปไปกิน

:4

สองคนหลังเป็นลูกจ้างที่ร้านแม่ครับ เป็นเด็กดีทั้งคู่เลย แต่ครอบครัวทางบ้านจนกว่าผมมาก เลยไม่ได้เรียนโรงเรียนปกติเหมือนเด็กรุ่นเดียวกัน เด็กทั้งสองจบ ม.ต้น และตอนนี้ก็เรียน

บ้าน ผมที่ไม่รู้จะทำอะไรต่อเลยขอแม่ขึ้นมาพักผ่อน ก่อนจะ

อยลงไปทุ

ายากจังนะ

เอาเป็นว่าถ้าอิงได้งานอิงจะทำให้สุดฝีมือเลย นะจ๊ะ สาธุ” มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมแหงนมองบนฟ้า แล้วพูด

นต่

:3

อะไร

ังไม่ได้งา

ลยจ้ะ

งานเดี๋ยวน

วเปล่าด้วย10บาท แล้วก็เอาแกงเขียวห

ที่แตกต่างคงเป็นวันที่ผมไม่คิดจะไปหางานแล้ว ขอพักหน่อยเหอะ หามาหลายที่แล้ว เงียบทุกที่ ขนาดที่ ๆ เค

งลูก มีส

้า อิงมัดถุ

บริษัทAQT โทรมาเรียก

ท่งมาตักอาหารแทน แล้วรีบเดินไปหลังร้านทันท

ห้ ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม รอบดวง

ผมแสงตะวันพู

บผมไม่ค่อยสันทัดภาษาไทย” ผมยิ้มอย่างดีใจ แต่ในใจกับ

้คร

QT เคยได้ยินช

รับ เอ่อขอโทษครับ

ม่ทราบคุณสะดวกมา

ยไม่ได้ถามเลยว่าวันไหน แต่ไม่เป็

นไลน์หน่อยครับผมจะส่งที่อยู่ไปให้ นั่

่เป็นพนังงา

บสายแล้วครับ ที่ให้มาเพราะจะบอกรายละ

นพนักงานแล้ว จ

นี้มีเต็มไปหมด แต่จะถามตอนนี้ก็กลัวเขาจะเปลี่ยนใจ เลยให้

ี๋ยวอิงกล

ม่เปลี่ยนเสื้

แล้วเรา เห็นเราในสภาพนี้เขาค

ดมกลิ่นแล้วยังโอเคอยู่ ผมเลือกเป็นเสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อน เนกไทสีน้ำเงินเข้มลายขวางนิดหน่อย กาง

:0

มรีบตรงไปที่ประชาสัมพันธ์ทันทีที่มาถึง

้หรือเ

ชื่อแส

ลขาท่า

ับ ประท

ปที่ลิฟต์ตัวขวานะคะบอก รปภ.ว่าไปชั้นที

ขวาและแจ้งกับ รปภ.ก่อนที่เขาจะขอบัตรในมือผมไปสแกนอะ

ี่หน้าคล้ายกันนั่งเล่นที่โซฟา ใกล้กับลิฟต์ทั้งสองหันมามองผมก

แกว่าสว

อได้ยินแบบนั้นผมเลยยิ้มใส่ก่อนจะตอ

ิงค

ดแล้วไหมนั่นน

งออกด้

บ” ผ

งสองก็ทำหน้าเซ็งๆ ก่

จะหงอยข

ายน่ะช

ุณคงชื่อหยิน

รทำไมมอง

มีใครแยกพวกฉันออกเร็วขนาดนี้

มือล้วงกระเป๋าตลอดเลยเวลาคุยกัน เนี่ย

ออกเดินกันต่อ ทางเดินบนนี้โคตรเงียบเลย มีแต่ห้องกระจก บ้

้วก็เดี๋ยวจะมีลุง ๆ อีกสา

รั

็จะเจอห้องกระจกดำทึบอยู่ห

้นะ แล้วเจอกันวันท

ก ก

เอาเด็

พวกแก” ทั้งสองยักไหล่เหมือนไม่ใส่ใจแ

พูดจีนไปอีกคนตอบกลับอีกภาษาหนึ่งมาซึ่งเป็

นุญา

าคุณคงมาถึงนานแล้วแต่

ั้นหรอกครับ ทั

ี่เห็นเลย เรามาคุยเร

.

ณ ลองอ่านก่อนก็ได้ หรือหากไม่เข้าใจตรงไหนบอก

รั

ปล่อยออกมา ก่อนจะเริ่ม

ว่ารู้จักผมได้ยังไง เพราะผมจำได้ว่าไม่เ

นกับเขาได้แบบไม่จำกัดเวลา และรอบรู้เรื่องภาษาซึ่งคุณตรงกับข้อนี้มาก อีกส่วนคือผมเห็นประวัติการฝึกงานของค

นะครับ ผมไม่เคยทำงานบริษัทใหญ่ ๆ มาก่อนเลยกลั

ก็อยากแต่ตำแหน่งที่เข

ิ่มงานเลย...หมายถึงหน้างานน่ะครับ ระหว่างที่ค

คุณไม่ทำต

นงานที่อยู่นอกเหนือจากงานของคุณอยู

า ผมเลยก้มหน้าลงอ่านเอกสารตรงหน้าแทน ระหว่างที่อ่านเอกสารอยู่

สิร์ฟของนายนะอิ

่ช่วยลูกด้ว

ี่มันชั้น38

เธอตกใจ”

ิดว่าจะขวัญ

ับ เอ๊ะ!!..ค

ินดีที่ได้รู

ิง” ผงกหั

ไปได

ายก็เรียกหา เวล

อก

คุณคิณก็เดินห

ณอีธานก็พูดขึ้น ผมก็ได้แต่ยิ้ม

ตุให้ด้วย (ที่ไม่ใช่ประกันสังคม) เบ็ดเสร็จผมได้เงินเดือนเกือบ25,000 บาท และยังมีรถประจำตำแหน่งให้ด้วย กรณีบอส

ปแล้

โอเคไหม? หรืออยากเพิ่ม

ค่าล่วงเวลาเป็น ชม.ละ 500หรือ1,000 ดีกว

บ มันเป็นสิ่งที่ค

ามีคนมาใหม่สวยด

ตี

รียด ๆ โอ๊ะ! คนนี้เหร

อก

เรียกสตีฟก็ได้ โอ๊ะ!นายฟ

่อ!

อยากให้เรื่อ

งานค้างอยู่ไปก่อนนะ แล

ะไร!! อ

นที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแล้วแบบ...หน้าเขาตอนนี้เหมือนอยากจะ

งไม่ชิน แล้วคุณแสงตะวัน โอเคไหมครั

ียกผมอิงก็ได้อีกอย่างเหมื

าไอ้บ้านั้นได้ยินคุณคง

มเดินสำรวจทั้งชั้นว่าอะไรอยู่ตรงไหน และต้องส่งงานประสานงานกับชั้นไหนบ้าง แปลกตรงท

งแล้วจะไปทานอาหารกับผ

รับ อยากเอาเรื่

้เอารถไปไว้ให้ด้วย แล้วจะได้รู้ที่อย

บรับ แต่ผมนี่ย

” ผมพยักหน้ารับก่อ

เถลไถลที่ไหนส่งแล้วรีบกลับมา

ะดีหร

ช้อยู่แล้ว” อีธา

อยากเห็นบ้

ก็เห็นสตีฟเดินออกมาจากห้อง

มีงา

วยนะ..ตกลง” พูดเองเออเองกันหมด อยู่กับพวกเขาผ

าผมทำรถเขาพังชาตินี้ผมจะจ่ายหมดไหม! มาเซราติเลยนะ แถมยังเป็นรุ่น MC20 ราคาอยู่ที่ ย

ข้าไปประมาณกลางซอย ก่อนจะเห็นร้านข้าวแกงแม

างผมหันไปคุยกันหยาง ก็เห็นคนที่ขับรถตามหลังมาลง

...ไปดื่มน้ำสักนิดก

นนี้ อันนี้ด้วย โอ๊ะ ๆ อันนี้ ๆ คิณ

กงไตปลาครับ

” พูดกับผมเสร็จก็หันไปยิ้ม

้อยคนสวยเธอ

พูดอังกฤษอย

คิดว่าคนอื่นจะฟังออกด้วยนิ แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้เรี

ยิ้มหน้าแห้งไปมองแม่ที่เดินถือถาดน้ำออกมา

อนนั้น แม่ผมหันมาถามว่าพวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานจริง ๆ ใช่ไหม ท

ิงน้ำฉันหาย อ๊ะ!ตา

ด” ผมที่มองสงครามรอบใหม่เกิดขึ้นอีกครั้

่อนนะคุณ เอ่ออิ

บข้าว ฮ่า! อร่อยมากเลย

ด้ก็น่าจะบอก แม่จะได

แต่พอหันไปมองสตีฟกับเห็นเพียงลอยยิ้มเ

ินก็พูดเป็นภาษาจีนออกมาก่อนที่หยางจะรั

จก็ได้เวลากลับ แต่กว่าจะกลับไ

จแล้ว อันนี้ของสองแฝดนะไม่ค่อยเผ็ดมากน่าจะทานได้ ส่วนพ่อสตีฟเป็นแกง

คิณมา เขาคงดีใจ๋..”

ดีขนาดนี้ แถมเงินเดือนยังมากโขอีก แม่บอกผมว่าเมื่อโอกาสมาหาเราแล้วก็รักษาให้ม

เป็นกำลังใจ

งคา

บ้างเขา

มีขอยกเลิกเงิน

!!หมายค

่จะได้ร่วงเวลาน่ะครับ แต่ผมบ

เป็นคนอื่นค

ัดกันทุกคนเลย นี่ก็ออกไปส่งก

ก๊อ

อครับ” แทนคำตอบคาล์ลก็ได

่ งั้นผมข

เวนจะออกไป คาล์ลก็ไดเอ่ยถามถึ

้มาครับ บอสจะรับไหมครับ อ

ินถือถุงที่มีกล่องอะไรบ้า

ไร

ครับแต่อร่อยมาก บอสต้อ

กฉันที่ว่

อย่าใส่ใ

ิ นายออก

” เขามองกล่องขนม สีม่วงที่เหมือน

ตอบแล้วก็ขอต

ดูใกล้ๆแกะกล่องดมกลิ่นแล้วลองกินมั

าฉันอยากกินอีกจะ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ตอนที่ 1 การเปลี่ยนแปลง3 บทที่ 3 ตอนที่ 2 การสัมภาษณ์งาน4 บทที่ 4 ตอนที่ 3 คุณที่ต่าง5 บทที่ 5 ตอนที่ 4 แปลกๆ6 บทที่ 6 ตอนที่ 5 ความจริง7 บทที่ 7 ตอนที่ 6 ทำไม ทำไม ทำไม8 บทที่ 8 ตอนที่ 7 อยากรู้ก็ให้ถามคนใช้9 บทที่ 9 ตอนที่ 8 ฝึกความอดทน10 บทที่ 10 ตอนที่ 9 ในความวุ่นวาย ก็ยังมีรอยยิ้ม11 บทที่ 11 ตอนที่10 SOS12 บทที่ 12 ตอรที่ 11 ตามล่าหาตัว13 บทที่ 13 ตอนที่ 12 ความในใจ14 บทที่ 14 ตอนที่ 13 คิดไม่ตก15 บทที่ 15 ตอนที่ 14 คนของอัจมาน คาล์ล16 บทที่ 16 ตอนที่ 15 แมว...ที่ไหนล่ะ17 บทที่ 17 ตอนที่ 16 ขนมเป็นเหตุสังเกตได้18 บทที่ 18 ตอนที่ 17 แบบนั้นเขารียก...พาล19 บทที่ 19 ตอนที่ 18 ข้อแลกเปลี่ยน20 บทที่ 20 ตอนที่ 19 รักต้องห่าง21 บทที่ 21 ตอนที่ 20 บุคคลที่หลงทาง