Defeat skittish"ปราบพยศ"
ที่
วาม
:3
ี้
ี้
๊ว
ึ
พูดยังไม่ทันขาดคำก็เจอเข้ากลับหมัดหลุน ๆ อั
ทีถึงกับซี๊ดปาก เมื่อเห็นสตี
็นชาไม่มีผ่อนปรนแรง
ย่อมรู้อยู่แล้วว่าบอสแพ้กุ้งมากแค่ไหน จากการรายงานของอีธานคือ ตัวอีธานและคิณขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพียงครู่เดียวเท่า
้วใช่ไหม” (
ั๊
บอสได้รั
ตุ
ก!! แฮ่ก
” สายตาเย็นชา มาพร้อมกับความรู้สึกเหมือนอยู่ขั้วโลก
กแกจะรั
ึ
จึงหันกลับไปลงทัน สตีเวนต่อแบ
หมือนเป็นคนอื่นเลย” หยางที่ไ
ดแบบนี้ไม่ใช่เหรอเ
ใบหน้าที่บวมเป่งทั้งเลือดเปรอะเปื้อนเต็มใบหน้า ไหนจะรอยตามตั
:0
รงพ
ก
ครมา ตอนแรกนึกว่าเป็นพยาบาลมาตรวจ แต่ไม่ใช่ ชายที่อยู่ตรงหน้าเขานี้ดูเย็นชาแถมยัง
้าแต่สามารถเข้ามาอยู่ร่วมห้องของบอสได้ ถือว่าไม่ธร
นจะแปลได้แต่ก็ไม่แน่ใจ จึงล
ผมหรือเ
็กที่อยู่ตรงหน้า เขา แน่ใจว่าเด็กกว่าตัว
ะวันครับ เป
คงเป็นคนที่จะมา
รั
ำหรับวันนี้ที
ม่เคยเจอบอสเลยสักครั้งค
รือว่าคนที่เธอช่วยไว้วั
นี้ คุณเมฆ!
ีร์ ประทานบริษัท AQT แ
งตอนนี้กำลังประมวลผลเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เคยเ
นานแค่ไหน
ืมแนะนำเล
รือเปล่า ถ้าใช่อย่าเพิ่งดูถูกกันสิครับให้ผมได้ทำ
ไม่ชะ
็มที่แบบที่ปากพูด ฉันจะร
แล้ว แต่ด้วยความหมั่นไส้เลยไม่ได้ฟัง
างไปวางไว้ข้างหน้า
ใครมี
..
งหน้าคุณก็ไม่มีใครกล้าหยิบ หรือตักขึ้นมากินกันเลย แล้วก็เลิ
ึกสงสัยหรือแปลกใจอะไรเลย อันที่จริงเขาสงสัยอยู่ว่าทำไมบอสกับคุณเมฆถึงชอบอะไรเหมือนกัน แพ้อาหารป
.เอ่
หัวหน้าบอดี้การ์ดที่เธ
ไหมครับ งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
ิงแล้วเขาผู้นั้นคือบอส คือคนที่จ้างตนมาทำงาน คือคนที่ไม่ยอมบอกอะไรกับตัวเองเลยนอกจาก ทะเลาะและเถียงก
นาน ก็คิดได้ว่าต้องกลับไปตั้งหลักก่อนอะไรจะเกิดค่อยให้มันเกิดพรุ่งนี้ วันนี
:4
อาบน้ำทำอะไรเสร็จก็
หว่างบริษัทหรือโรงพยาบาล แต่เราก็ไม่ได้จำ
้งเตือน จากแอพสีเขียวก็ดั
i
ha
้ามาที่โรง
ำอะไรไ
ง
ร
มเติมคือเสียงถอนหายใจที่คิดไม่ตกกับเช้าที่จะมาถึงน
:1
ยที่เมื่อวานเขาคิดที่จะมาเฝ้าไข้จนได้
กันทุกวันยังไงให้เหมือนเดิม หรือเขาผู้นั้นจะยังหลับ แต่ปกติคุณเมฆจะเข้า
เลยว่าคิณที่ไปทำเรื่องค่ารักษาพยาบาลของสตีเวนกลับมาแล้ว กำลังยืนจ้องมองดูเด็กน้อยที่พวกเขา
ไรคนเดียวหน้าปร
ณดี๋ยวสิ” ไม่รอให้เจ้าเด็กน้อยได้พูด
ะหยางที่ยืนก้มหน้าเอามือประสานกันไว้ด้านหน้า อีธานที่นั่งกัดเล็บตัวเองอยู่บน
่สุด พอได้ยินขำไล่มาแบบนั้น เขาก็รีบหันหลังเตรียมเดินออกมาทันที แต่
้หมายถ
้รู้ว่า ทั้งสองคนมีรอยฝ่ามือทาบทับอยู่บนใบหน้าคนละข้
ดในห้องจึงเหลือเพียง
าล์ลก็ส่งสายตามาต่อว่าเด็กน้อย ที่ไม่รู้เลยว่าทำให้เขาโกรธมากแ
่ตรงนั้นอ
า มีแต่อาการแปลก ๆ ที
ินม
.
งกัน ไม่รู้คนที่เป็นห่วงเขาแทบตายเมื่อวานหายไป
ย่างเลยหรือไง นั่งลงส
! เอ้ย!! มะ.
ผ่านมา คาล์ลก็ถามขึ้นจนทำให้เด็กน้อ
องที่ผ่านมา ที่ผมเคยล่วงเกิน
งกับยิ้มเล็กยิ้มน้อยที่มุมปา
ยโกรธ” คนปากแข็งก็ได้แต่วางท่าไปแบบนั้น
ทั้งสองข้างยังเกาะอยู่ที่ห
กัน” เด็กน้อยได้ยินแบบนั้นก็เงยหน้าขึ้น
อะไร อ่อนไห
เดิมเถอะ เธอจะได้
อสไม่ไล่ผมอ
ี่แล้วๆมาถ้าฉันจะไล่เธอไม่ได้มานั่
าสิบพยา
ออกมา เป็นครั้งที่สองแล้วมั่ง
.
โทษ
..จะกิ
” พูดเสร็จก็เดินอ้อมไปอีกทางของห้องพักฟื้น ก่อนจ
่คร
็เรียกฉันแ
.จะดีเ
เดิม กินช่อม่วง ของโปรดปรานที่ทำให้การทานข้าว
องของ
ยทำเกินไป
นาดนี้ บาดเจ็บจากการโดนยิ่งเพราะคุ้มกันนายก็ไม่ใช่ครั้งสองครั้ง โดนบอสลง
ายห่วงบอส แ
ตัดสินใจไม
ง...มันไม่ใช่แค
ันไว้ใจมันมากแค่ไหน หากเป็นค
ั
าะเขารู้ว่าตัวเองตอนนี้ยังไม่ปกติ เกิดอ
อนนี้มันมีแต่แย่นะ” หยินที่นั่
้ดูแลนายน้อย จนนายท่านใหญ่เสีย นายน้อยก็ได้ขึ้นมาเป็นใหญ่แทน โดยมีท่านอาแ
ากกว่า คาล์ลประมาณห้าปีทำให้บางครั้ง คาล์ลต้องขอคำปรึกษาเรื่องที่ต
ิกซ์มันฝากทุกอย่างได้ แต่บอสสำคัญยิ่งกว่า ฝากคนที่เขาคิดว่าเขาสามารถฝ
กซ์
วย พอได้ยินเสียงจึงหันกลับไปดูก่อนจะจิกกัดเล็กน้อย โด
อึดสุดๆอะ เพิ่งเคยเห็นลูกพี่ฟิวส์ขาดขน
ด อะแค่ก..แค
าขัดกันดูลูกพี่สิ ถ้าไม่
องตัว ที่แถสุดขีดเพื่อเอาตัวรอด ถ
..นิกซ
ดินออกไปก่อนแ
ียดมากๆชอบหนีไปอยู่คนเดียว แต่ก็แปลกที่เขาจะหาเจอเสมอ แค่คิดถึงตรงนี้แล้วก็ไ
ต่อ ลูกพี่ดูโก
าไปง้อตอนนี้ไม่รู้ว่าจะหายโกรธหรือซ้
ม่รู้กี่ครั้ง
รอห๊ะ” คนกลัวเมียยิ่งกว่าอะไรแว้ด
ว่าความรู้สึกของอีกคนมันจะหายหรือดี
:3
วามรู้สึกที่เพิ่มมาอีกตอนนี้คือ ความเย็นวาบที่แผ่ซ่านไปทั้งห้องทำเอานึกถึงตอนเข้าห้องปกครองตอนม.ต้น เ
กซ์
ทษคร
่ขอโทษเรื่องอะไรกันก่อนจ
ที่นั่งอยู่โซ
ิณ สตีฟไปไ
การณ์ตอนนี้ก็ไม่กล้าถามอะไรมาก เลยกลับมานั่
ันฉันตัดสินใจแล้ว เธอไ
บนั้น ก็ได้แต่ตาค้างอาปากผะงาบๆ
มก็ขอโทษกับเรื่องที่แล้วๆมาแ
!” คาล์ล
นมให้ ตอนทานเข้าไปเราก็คิดว่าหาย
งดะ
ิง ๆ ทำไมไม่พูดให้ชั
ุเธอเป็นพน
บรรจุ...บ
ันจะให้เธอรับตำแหน่งเลขาขอ
่ให้ฝึกงานต่อแล้ว เพราะจะบรรจุเขาเป็นพนั
้งห้องต้องส่ายหัวให้กับคนคิดไปก่อนหน้า เว้นก็แต่ฟ
คนโดนถามกลับได้แต่ก้มหน้าใช้มื
ยร์ตั้งแต่แรก ใครเขาใ
ะเถีย
ึกหงอยแหะ ปกติก็เถียงกันประจำ แต่พอรู้ว่า
ละย้ายโต๊ะทำงานเธอมาไว้ที่ห้องฉัน ไม
เหมือนเดิมก็ได้
นาดนั้น (แล้วจะพูดอะไรได้ไหม เลือกท
รั
ตามเดิม พร้อมใบหน้าที่
พราะอยากให้เด็กน้อยอยู่ในสายตาตน
็นในไหวพริบของเด็กน้อย ไห
งน้อยก็ดีกว่าพวกหน้าตาดี แต่จิตใจไม่ปกติแ
่องงานเท่