พรหมลายรัก

มลา

…..พบญา

าดครอบครัวเป็นเรื่องที่แสนจะเจ็บปวด เด็กหนุ่มอายุ 19 กับเด็กสาวอายุ 16 ไร้ที่พึ่งก็คงเหมือนนกหลงทางไร้รังนอน คงเจ็บปวดและว้าเหว่ในหัวใจมาก ตั้งแต่เกิดมาเ

กรธความแค้นมันก็ควรจะจบ แต่นะคนเรารัก

่อมนะคะที่เล่าเรื่อ

ธญาติทางแม่ด้วยรู้ไหม” นมสองเตือนนางไม่อยากให้เ

ผ่านมานานแล้วด้วย หนูรู้แค่ว่าพ่อกับแม่รักก

นูนะลูก” นมสองบอก นางพูดเรื่องนี้กับเตชน์มาพักใ

ร้อมส่งยิ้มหวานให้ก

ญิงชราอยากให้เขาพาศศิปิลันธ์ไปหาญาติทางแม่บ้าง อ

าขอให้คุณนมบ

ยขออะไรเลย แต่เรื่องน

คุยกับนมสองอยู่อีกสักพักจากนั้นก็ขอตัวกลับมาตึกใหญ่ เมื่อมาถึงหน

ของเขาทำให้หญิงสาวละสายตาจากต้นกุ

งไรก็

็ได้เพราะฉันไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไร” ศศิปิลันธ์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงหลั

ค่ะ”เ

าตรงๆตั้งแต่แร

ทำให้หงุด

ว อีกสองวันฉันจะพาเธอ

เร็วน

้จบๆไป นมสองจะได้

ค

นี่ทำ

กุหลาบมาเยอะเลยขอแบ่งมาปลูกต

่งปลูกเสร็จตกใจ แต่เมื่อเห็นแววตาที่อวดด

ไม้ ต้นไม้นำความ

ดอกออกผลให้ชื่นชม บางทียังสร้างความน่ารำคาญให้อีก อย่างเช่นรกหูรกตา

ูรกตาของคุณ และถ้ามันมีดอกดิฉันจะตัดดอกมาปักแจกันไ

จะทำให้มันรอดได้หรือเปล่าก่อนเถอะ” น้

ดว่ามันจ

้หรอกนะว่าพวกเขาจะยอมรับเธอไหม เรื่องที่แม่เธอทำมันเรื่องใหญ่มาก และมันไม่เคยถูกลืม”

ล้วเตชน์บอกจะพาเธอมาพบกับตาและยายรวมถึงพี่น้องทางแม่แบบเป็นทางการ ความจริงเธอเคยพ

” หญิงวัยกลางคนรูปร่างสูงโปร่งคนหนึ่ง

แต่แล้วก็ทำตามโดยดี หญิงสาวเข้าไปกราบที่ตักของผู้ที่เป็นตากับยายด้วยความนอบน้อม ทั้งคู่ไม่พูดอะไร ได้แต่มองหน้ากันไป

าน ความจริงท่านรู้ชื่อของเธออยู่แล้วเนื่องจากเตช

์ค่ะ” หญิง

ไว้” ชายชราบอก ส่วนคุณโกสุมภรรยายังคงนั่งเงียบ ไม่พูดอะไรออ

บทางครอบครัวของเราเลย” น้ำเสียงที่ราบเรียบแต่เย็นเฉียบของผู้เป็นตาทำให้หญิงสาวรู้สึกสะท้า

งยังมีญาติผู้ใหญ่อยู่ด้วยครับ” ศกลยิ

สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้ท่านกับภรรยาเป็นที่สุด และทำให้ชื่อเสียงของวงตระกูลเสื่อมเสียและถูกพูดถึงในวงสังคมอยู่เป็นเวลานานหลายปี ถึงแ

ให้รู้สึกห่างเหินกันมากพอสมควร ในบรรดาพี่น้อง 5 คนมีเพียงศรุตน้องชายคนที่สี่เท่านั้นที่สนิทสนมกับศศิวิมลที่สุดแต่ตอนนี้ศรุตไม่อยู่เมืองไทย ด้วยความที่เป็น อัครราชทูตที่ปรึกษาเลยต้องไปประจำอยู่ที่ต่างประเทศไม่ค่อยได้กลับมาเมืองไทยนัก เธอคิดว่าหากศรุตรู้เรื่องนี้คงต้องดีใจม

ครับ ศศิปิลันธ์เป็นลูกบุญธรรมของพี่ชายผม ดังนั้นผมจึงต้องเกี่ยวข้องกับเธอ” เตชน์โต้ตอบเรียบๆ ไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆออกมา ส่วนศศิปิลันธ์นั่งน้ำตาคลอ พยายามข่มความรู้สึก

นี้ต่อใช่ไหม หรืออยากให้ทางเราส่

เป็นต้องให้พวกคุณส่งเสียแต่อย่างใด อย่างที่บอกผมพาเธอมาที่นี่เพร

เรารับร

ยนะครับ” ชายหนุ่มยกมือไหว้ผู้สูงวัยกว่าและหันมามองหน้าหญิ

ว้ลาคุณตาคุณยายและคุณป้าของเ

ธ์นั่งนิ่งไม่ยอมพูดยอมจามาตั้งแต่เจอหน้าญาติผู้ใหญ่ความเย็นชาที่ได้รับจากคนพวกนั้นคงจะสร้างความสะเทือนใจให้มากเหลือเกิน ความจริงเขาควร

ศศิปิลันธ์เอ่ยถามหลัง

ู่ลี่ถูกดึงขึ้นไปเก็บไว้ ถึงจะเข้ามาที่ห้องทำงานของเขาทุกวัน แต่วันนี้เป็นวันแรกที่เธอได้มองออกไปนอกหน้าต่าง แสงสียามค่ำคืนของมืองหลวงสร้างความสดใ

ือจับร่างบางให้หันมาเผชิญหน้า จากนั้นเชยคาเธอขึ้นมาช้าๆ และใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน ศศิ

นไม่ว่าคนพวกนั้นจะพูดอะไรก็ปล่อยผ่านไปเถอะ คิดว่าลมผ่านหู ฉันพูดไม่ดีกับเธอตั้งหลายค

รต้อนรับที่มีรอยยิ้มให

ศรุต แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเป็นท่านทูตไปแล้วเหมือนจะประจำการแถบแอฟริกา ถ้

หญิงสาวใจชื

ี่บ้านนั้นจะยอมบอกเรื่องของเธอหรือเปล่า สิ่งที่แม

มรู้สึกของพวกเขาอีกค่ะ เพราะอย่างน้อยมันยังมีความรู้สึกในแววตาถึงจะเป็นความเกลียดก็เถอะ

บ่นและขยับตัวออกห่างเมื่อรู้สึก

โทษ

กจะกลับบ้านห

ม้ไม่มีใครก็ยังมีทั้งสองคนอยู่ข้างๆ” หญิงสาวบอกตามตรง

เตชน์ย้อนถามเมื่อนึกสนุก ห

เขาเม้มปากเพราะเจ็บใจ แต่ก็ช่างเถอะวันนี้จะไม่หาเรื่องแม่ตัวดีสักวันเพ

คราวนี้น้ำเสียงของ

ตชน์พยักหน้ารับเขาทำท่าจะเดินนำแต่แล

่บ้านอีกสองคนเป็นพวกด้วยเท่าที่เห็นทุกคนทั้งเอ็นดู ทั้งรัก และเป็นห่ว

สาวเอ่ยด้

ดพ่อกับแม่ของเธอ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเป็นคนของฉัน” พูดจบเตชน์ก็เดินนำหน้าไปเลยทิ้งให้หญิงสาวยืนงง ศศิปิลันธ์ก