สามีทะเบียนสั่ง (Series The Husband (สามี))
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปสามีทะเบียนสั่ง (Series The Husband (สามี))
บทที่ 6 สายตาคู่นั้น
จำนวนคำ:1932
|
อัปเดตเมื่อ：22/07/2022
่ได้กลับมานานสิบกว่าปี ทุกอย่างของเมืองไทยเปลี่ยนไปจนเธอแทบจำไม่ได้ ถน
อันไม่พึงประสงค์ มันสามารถลบความเงียบสงบได้ชะง
. นายผายล
น เขาจงใจยั่ว ใช้คำหยาบสำเนียงแปร่งหูคล้ายๆ ภาษาถิ่นพม่ากับหญิงสาวและยังลอ
แกทำอย่างน
กันได้ที่ไหนล่ะครั
หรือไงว่าฉ
นที่ใช้แรงงานแลกค่าจ้างอย่างผม ก็แค่รับคำสั่งและทำตามไปวันๆ เท่านั้น” ชายหนุ่มตอ
ียหน้าอย่างรุนแรง คนอย่างมิราไม่เคยโด
ืองฉันจะไ
้ผมทำอย่างไรในเมื่อมันปวดก็ต้องปล่อยมันออก หรือ
ียมารยาทกับฉันมาก
ผมทำอย่างไร ตอนนี้ผม
ปั๊มน้
รู้ว่าวัฒนธรรมของผู้ดีเวล
าบค
บ ตดนะหรือ” ชา
งจะพ่นออกมา หากแต่จังหวะนั้นกลับเกิดเหต
รูดไปกับพื้นเป็นทางยาว คนที่นั่งอยู่ด้านหลังหัวคะมำ
รั้งหลังจากที่ลุกขึ้นมาได้ เธอยกคอขึ้นมอ
นพ
มปวดและเหลือบเห็นปั้มพอดี เบรคเกือบไม่ทัน” ชายหนุ่มยียวน
ก็ว่าผมอีก ถ้าเกิดผมตกงา
ละปิดเปลือกตาให้หลับลง หยุดการต่อปากต่อคำ อย่างไรเขาก็เป็นแค่ค
ม่ได้สนใจว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหนอย่างไร ในหัวของเธอกำลังคิดแผนที่จะกำจ
บน้ำขวดเล็กที่ชายหนุ่มยื่นมาให้อย่างมีไมตรี กับถุงขนมขบเคี้
ว่าจะถึงที่เหมืองคงใช้เวลาอีก 3 ชั่วโมง”
วาดสายตามองศีรษะของเขาเลื่อนต
นรูปร่างของเขาค่อ
วเอาไว้ จะมองอย่างไรก็ตาม เธอยังคิดว่ามันสกปรกอยู่ดี รวมทั้งมือของเขาที่กำลังจ
ะ! ฉัน
่เขาจงใจแกล้งเอามือลูบข้างตัวร
องสำหรับวางขวดน้ำด้านหน้าและวางถุงขนมไว้ตรงกลางที่หญิง
นต่ำลง เมื่อคืนเธอนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะพยายามคิดหาทางออกให
จักที่สุด เมื่อเห็นว่าเป็นเขาหญิงสาวก็ได้ทีสั่งเขาเป็นชุด แ
องรถที่สั่นสะเทือน คนที่ผ่านการเดินทางหนักมากๆ หลายชั่วโม
อกำลังหลับสบายแท้ๆ เมื่อเห็นว่าจังหวะของรถวิ่งไม่เร็วแต่แรงสั่นสะเทือนยังมีอยู่เท่าเดิม
้ ผมคงทำดีกว่านี
นื่องเธอก็เอี้ยวตัวหันกลับไปมองด้านหลัง เห็นตามทางร
ต่ถึงอย่างไรเธอก็เลือกแล้ว เพราะฉะนั้นเธอจะไม่มีวันถอยเด
้งแรกที่เธอพูดกับเขาดีๆ คนฟังห
ุณได้รับการกระทบกร
้ำเสียงให้เย็นลง แม้ว่าตอนนี้เธอกำลังจะหลุดคำต่อว่าเขารุนแรงก
กิโลเมตรครับ
นดินสีแดงแห้งกรังทอดยาว ภูเขาเตี้ยๆ บางลูกก็มีต้นไม้ปกคลุม แม้จะผ่านพ้นหน้าฝนมาไม่นาน และเพิ่งจะย่างเ
ด้เป็นอย่างดี เพราะยังเหลือระยะทางอีกตั้ง 30 กิโลเมตร สภาพย
าปะหลัง เทียบไม่ติดกับถนนในกรุงเทพฯ ที่คลาคล่ำไปด้วยยว
น กลับออกไปมองอย่างเพลิดเพลิน ชายหนุ่มเหลือบสายตามองผ่านกระจกเป็นระยะๆ อย่า
ผ่านกระจกทีเผลอ เขาไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรจ
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 แบ่งทรัพย์สิน2 บทที่ 2 สมน้ำหน้า3 บทที่ 3 ไม่มีวันยอม4 บทที่ 4 พูดกันด้วยเหตุและผล5 บทที่ 5 อยากรู้จักเธอมากขึ้น6 บทที่ 6 สายตาคู่นั้น7 บทที่ 7 ผมไม่ได้บังคับคุณ8 บทที่ 8 ฟาร์มปราณปุรา9 บทที่ 9 หอบเสื้อผ้าเผ่นกลับ10 บทที่ 10 ไม่รอฟังคำตอบ11 บทที่ 11 มื้ออาหารที่สำคัญที่สุด12 บทที่ 12 ปล่อยวางธุรกิจ13 บทที่ 13 ตัดปัญหา14 บทที่ 14 เลือก15 บทที่ 15 ขอเรื่องนี้เพียงอย่างเดียว16 บทที่ 16 เรือนหอของเรา17 บทที่ 17 พ้นอ้อมแขน18 บทที่ 18 ทายาทกนกชนากาญจน์19 บทที่ 19 เป็นคนไม่เรื่องมาก20 บทที่ 20 กลิ่นหอมยั่วใจ21 บทที่ 21 ดึงสติกลับคืน22 บทที่ 22 คืนนี้เธอรอด23 บทที่ 23 ดื้อรั้นดันทุรัง 24 บทที่ 24 ไม่มีสิทธิ์มาสั่ง25 บทที่ 25 เก็บความคับแค้นเอาไว้ในใจ26 บทที่ 26 เตรียมพร้อมทุกอย่าง27 บทที่ 27 จำขึ้นใจ28 บทที่ 28 บ้านพัก29 บทที่ 29 ดูแลแขก 30 บทที่ 30 ไม่เห็นปลายทาง31 บทที่ 31 กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน32 บทที่ 32 ป้อนนมแกะตัวเล็ก33 บทที่ 33 ปฏิกิริยาและการกระทำ34 บทที่ 34 แต่งตัวสวยเดินเฉิดฉาย35 บทที่ 35 ไม่ใช่คนเสียมารยาท36 บทที่ 36 คนพิเศษของเขา37 บทที่ 37 ต้องหาแผนอื่น38 บทที่ 38 ตัดปัญหา39 บทที่ 39 ขอบคุณล่วงหน้า40 บทที่ 40 ทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง41 บทที่ 41 ขอความช่วยเหลือ42 บทที่ 42 สนใจคำพูดของหญิงสาว 43 บทที่ 43 ต้อนรับด้วยตัวเอง44 บทที่ 44 เป็นกำลังใจ45 บทที่ 45 ปลอดภัยไร้รอยมดข่วน46 บทที่ 46 สัญญาระหว่างเราจะยังคงอยู่47 บทที่ 47 พื้นดินที่สมบูรณ์48 บทที่ 48 อยากอยู่ในอ้อมกอดของเขา49 บทที่ 49 ใจเต้นระส่ำ50 บทที่ 50 กระวนกระวาย51 บทที่ 51 แสดงอาการหมางเมิน52 บทที่ 52 ความอบอุ่นก่อตัวขึ้น53 บทที่ 53 ความโชคดี54 บทที่ 54 เพื่อนร่วมเดินทาง55 บทที่ 55 อาชีพกสิกรรม 56 บทที่ 56 งบประมาณ57 บทที่ 57 คนน่ารักอย่างไม่น่าเชื่อ58 บทที่ 58 บ้านพักไม้หลังเล็กๆ59 บทที่ 59 ลุ้นแผนการต่อไป60 บทที่ 60 พูดเต็มปากเต็มคำ61 บทที่ 61 ขอจีบเมีย62 บทที่ 62 จับขโมย63 บทที่ 63 เมื่อถูกสัมผัส64 บทที่ 64 ข่มเหงทำร้าย65 บทที่ 65 เรียกร้องความรับผิดชอบ66 บทที่ 66 รู้สึกตัวตื่นตลอดเวลา67 บทที่ 67 การเปลี่ยนแปลงของมิรา68 บทที่ 68 ให้เวลามิราหน่อยนะคะ69 บทที่ 69 หม่ามี๊รักปะป๊านะคะ70 บทที่ 70 สมาชิกใหม่ของครอบครัว71 บทที่ 71 เสียงหัวเราะที่อบอวลไปด้วยความสุข (จบ)